Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

 

Dag 15 woensdag 13 juni - Omgeving Moab.

 

Vanmorgen eerst op gemak ontbeten, even later kwamen Marjan en Jan langs en hebben we eerst overlegd wat we willen gaan doen.

Besloten om vandaag gezamenlijk op stap te gaan, eerst even langs het visitorcenter van Arches NP om kaartjes te regelen voor de rangerwalk in Fiery Furnace trail, we kunnen vrijdagmorgen met de tour van 9:00 uur mee deze wandeling van ongeveer twee mile kost rond de drie uur dus zijn we er de morgen mee zoet, kosten $ 10,00 p/p.

Daarna zijn we over de Potash Road naar de trailhead van de hike naar Corona Arch gereden.

Toen we daar net stonden kwamen er een camper aanrijden, dit bleken Frederique en Romin te zijn die ook deze trial wilden doen.

Dus zijn we met zijn zessen op pad gegaan, heel gezellig en je schiet ongemerkt best lekker op.

Een prachtige wandeling die voor een groot deel over slikrock gaat met onderweg een stukje langs kettingen en een (stalen) trap van 2,5 meter hoog.

Het was wel erg warm op deze trail, strak blauwe lucht, geen wind en geen schaduw.

Vlak voor Corona Arch zit nog een kleinere arch die was meer naar de hemel gericht is zodat je mooie plaatjes kan schieten als je er vlak onder staat.

De Corona Arch is een hele grote en mooie arch die je schijnbaar ook van boven kan belopen of dat dan zonder touwen kan weet ik niet, wij hebben het in ieder geval niet geprobeerd.

Onder de Corona Arch kan je lekker in de schaduw zitten wat we dan ook een klein uurtje gedaan hebben.

De terugweg gaat voornamelijk naar beneden en dus heel wat vlugger, rond 1:30 pm waren we weer terug bij de auto’s waarna we onder een ramada gezamenlijk nog even wat gedronken en gegeten hebben.

Een schitterende hike naar een schitterende arch en heerlijk rustig we zijn op heel de trail nog geen 10 mensen tegen gekomen.

Frederique en Romin zijn hierna naar Arches NP gereden en wij zijn via de UT-128 naar de Lasal Mountian Loop Road gereden die we tot boven gereden hebben, helemaal door kan niet omdat de burg in de weg vervangen wordt.

Van boven af heb je een schitterend zicht op Castle Rock Valley.

 

Op het gemak terug naar Moab en onderweg naar de campground nog even boodschappen gedaan voor het avondeten.

Samen met Marjan en Jan een stel hamburgers gebakken op de bbq en nog een poosje zitten kletsen.

Vandaag gereden: 0 mile met de camper

Campground: Canyonlands Campground een mooie campground midden in Moab met 100 Rv-sites, 24 tent sites en 8 cabins.

Kosten cg: met full hook-up en Wifi $ 23,35 met Goodsam korting.

 

Dag 16 donderdag 16 juni - Canyonlands NP.

 

Na het ontbijt eerst nog even koffie gedronken met Marjan en Jan daarna zijn we op pad gegaan richting Canyonlands NP het Island in the Sky district.

Na de gebruikelijke stop bij het visitorcenter de eerste stop gemaakt bij de Mesa Arch trial, dit is een 0.5 mile lange trail waarbij men aan de achterkant van de Mesa een schitterende arch kan zien.

Deze arch is eigenlijk het mooist bij zonsopkomst dan wordt hij aan de onderkant helemaal oranje van kleur, maar ook overdag is het een schitterend ding.

Het was best druk op deze trail dus had men even geduld nodig om de arch te kunnen fotograferen zonder dat men mensen in beeld had.

Gelukkig zijn de meeste mensen hier heel begripvol en wacht men even tot je een foto gemaakt hebt, voordat heel de familie voor de arch op de foto gaat, de Japanners kennen die beleefdheid niet maar die waren er gelukkig niet vandaag.

Toen we van de trail afkwamen zagen we Frederique en Romin net uit hun camper stappen zij wilden de trail nog doen voor ze naar Arches NP gingen voor de middag wandeling door Fiery Funace.

Doorgereden naar de Green River Overlook , dit is een rolstoel toegankelijke overlook dus niet moeilijk maar wel een met prachtige vergezichten.

Bij de trailhead van Upheaval Dome is een picknick area dus hebben we daar eerst de lunch genoten voordat we aan de trail naar het eerste viewpoint van Upheaval Dome gelopen zijn.

Hier kan men de resultaten van en Meteoorinslag zien, hierbij zijn verschillende grond/steen lagen naar de oppervlakte gekomen wat een kleurrijk geheel geeft.

Bij Grand View Point Overlook hebben we nog een gedeelte van de trail naar het verderop gelegen viewpoint gedaan.

Behalve schitterende vergezichten en zicht op zowel de Colorado als de Green River heeft men ook zicht op een deel van de White Rim Road en een oude kaarsrechte road die vroeger gebruikt werd op de gewinnen Uranium af te voeren.

Deze transportroute begint nu langzaam te overgroeien maar zal nog jaren zichtbaar blijven.

Via verschillende viewpoint langzaam aan terug naar de ingang van het park en terug gereden naar Moab waar we eerst nog even de tank hebben gevuld en nog even langs de Family Dollar Store gereden zijn voor een paar (tuin)fakkels om wat meer licht te hebben als we ’s avonds buiten zitten, hier kwamen we Marjan en Jan weer tegen die hier ook net liepen te shoppen.

Op de campground gezamenlijk een grote pan spaghetti gekookt, gegeten en koffie gedronken.

Terwijl we met zijn vieren gezellig buiten zaten kwamen Frederique en Romin terug van hun wandeling door de Fiery Furnace en omdat Annie en ik deze rangerwalk morgenochtend gaan doen kwamen ze nog even verslag uitbrengen.

Onder (voor een paar van de dames) het genot van een paar Margarita’s werd het toen ineens heel erg gezellig, waarbij het gelach niet van de lucht was.

Ter geruststelling voor diegene die ook nog naar deze campground willen, we hebben geen problemen met de directie gehad en zijn niet van de campground gezet.

Voor campground begrippen was het wel vreselijk laat, om 0:30 am werden de tuinfakkels pas gedoofd die hebben hun geld dus nu al opgebracht.

Vandaag gereden: 102 mile.

Getankt: Moab 53,407 gallon á $ 3,299.

Campground: Canyonlands Campground een mooie campground midden in Moab met 100 Rv-sites, 24 tent sites en 8 cabins.

Kosten cg: met full hook-up en Wifi $ 23,35 met Goodsam korting.

 

Dag 17 vrijdag 15 juni - Arches NP

 

Vanmorgen om zeven opgestaan en gelijk de camper afgekoppeld, smaller gemaakt en van zijn pootjes gehaald en op weg naar Arches NP.

Van de week werden we al gewaarschuwd door de rangers, dat de rit van het visitorcenter tot de parking van Fiery Furnace wel een uur kon duren in verband met Roadworks, ook is er weinig parkeerplek voor campers.

De Roadworks waren vandaag niet aan de gang en rond deze tijd is het ook nog niet druk in het park dus stonden we op 7:45 al op de parking.

Eerst op het gemak ontbijt gemaakt en de wandelschoenen aan gedaan.

Langzaam aan druppelen de andere deelnemers ook binnen en om 8:45 is ook de ranger aanwezig.

Deze dame stuurt een ieder die daar behoefte aan heeft naar de restroom omdat er op de trail die drie uur gaat duren geen mogelijkheid is.

Ranger Alicia begon om stipt 9:00 uur met haar welkoms praatje en vertellen alle deelnemers waar ze vandaan, veel Amerikanen, 2 Nieuw-Zeelanders en een Israëli’s echtpaar met kind, het enige kind in de groep 2,5 jaar en bij pa op de rug.

De Fiery Furnace walk is 2 mile lang en gaat door een gebied waar men zonder ranger of speciale permit niet in mag.

Het is een hele mooie wandeling met wat hoogteverschillen maar niet echt veel, wel is het op plaatsen zo nauw dat men zich door met de voeten tegen de ene en de kont tegen de andere wand moet voortbewegen.

Onderweg krijgen we veel uitleg over het gebied en zijn bewoners, waarvan we er helaas weinig te zien krijgen de meeste zijn namelijk nachtdieren.

Alles bij elkaar duurt de tocht drie uur zodat we tegen twaalf uur weer bij het begin terug zijn, daar staat Marjan naar ons te zwaaien.

Terug bij de camper de generator aangezet zodat de airco een poosje kan draaien en met zijn vieren even in de camper gezeten om wat af te koelen en even krijgsraad gehouden voor de rest van de dagindeling.

Eerst naar Devils Garden voor de trail naar Landscape Arch deze is door de zeer hoge temperatuur erg zwaar maar de arch is schitterend.

Doordat het zo heet is en beide gezinnen nog willen wassen besloten om terug te rijden naar de campground onderweg nog even boodschappen gedaan omdat we de komende dagen in wat minder druk bevolkt gebied zullen zitten.

Vanavond zijn we met zijn vieren heerlijk uit eten geweest bij de Moab Brewery deze zit op loop afstand van de campground.

Vandaag gereden: 46 mile.

Campground: Canyonlands Campground een mooie campground midden in Moab met 100 Rv-sites, 24 tent sites en 8 cabins.

Kosten cg: met full hook-up en Wifi $ 23,35 met Goodsam korting.

 

Dag 18 zaterdag 16 juni - Moab via Gooseneck SP en Natural Bridges NM naar Hanksville.

 

Na vier hele leuke en gezellige dagen zijn we rond 8:15 uit Moab weggereden, richting het zuiden via de US-191 naar de US-163 west en vervolgens de UT-261 noord zijn we eerst naar Gooseneck SP gereden.

Daar hebben we een aantal foto’s gemaakt van de vele nauwe bochten die de San Juan River hier maakt.

Het is ook vandaag weer schroeiend heet dus erg lang uit de camper zijn we niet.

Vervolgens doorgereden over de UT-161 noord, deze wordt net voorbij de afslag naar Valley of the Gods erg steil en er ligt (behalve in een paar bochten) geen asfalt maar gravel.

Dit gedeelte van de weg heet Mokee Dugway en is verboden voor auto’s boven een bepaald gewicht en wordt afgeraden voor Trailers, Bussen en RV’s.

Het stijgingspercentage is 10%.

Onderaan even gewacht op een 25 ft van Cruise die naar beneden kwam en daarna naar boven gereden, met verschillende stops om wat foto’s te maken helaas was het erg heiig zodat Valley of the Gods niet echt goed te zien was.

Het is een schitterende rit van 4 mile naar boven maar waarom deze weg afgeraden word voor campers is mij nog niet duidelijk, de bochten op menige weg in Oostenrijk en op Tenerife of Gran Canaria zijn heel wat krapper.

Op de laatste turnout vlak voor de top staat een bord met de wegnaam en de hoogte ter plaatsen, dit bord is gedeeltelijk volgeplakt met stickers alleen zat er nog geen www.allesamerika.com sticker op.

 

Nu dus wel en de plakactie is door Annie op foto vastgelegd dus die houden jullie nog te goed.

Eenmaal boven wordt het weer gewoon een asfalt weg die aansluit op de UT-95, deze een stukje noord tot de UT-275 die naar Natural Bridges NM gaat.

Na een bezoek aan het visitorcenter de loop door het park gereden en alle viewpoint aangedaan.

Op een van de viewpoint hebben we de lunch gebruikt, het was inmiddels al 2:00 pm dus de maag begon te knorren.

Ook hier was het weer rond de 40 graden dus hebben we maar geen lange hike naar de bridges zelf gemaakt maar alles vanaf de viewpoints bekeken.

De UT-95 noord weer opgezocht en onze reis vervolgd, de UT-95 word ook aangemerkt als Scenic Byway en dat kunnen we te volle beamen wat een schitterende route is dit.

Zonder erg hebben we nog een park meegepakt want de Ut-95 voert gedeeltelijk door Glen Canyon NRA.

Bij de brug over de Colorado River en bij het viewpoint voor het plaatsje Hite nog een fotostop gemaakt en daarna doorgereden naar Hanksville voor de overnachting.

Dit plaatsje is gegroeid sinds ons laatste bezoek (1999) ik telde nu wel 3 gasstations.

De campground was zo gevonden en zo te zien zijn wij op drie vaste bewoners na de enige gasten voor vannacht.

Vandaag gereden: 266 mile.

Campground: Red Rock Campground, in een wat troosteloze omgeving ook de campground ziet er wat sober uit, wel wat bomen maar die geven nog weinig schaduw, wel nette restrooms en showers en een laundry, met mooie gras tent plekken.

Kosten cg: met full hook-up $ 19,26 geen wifi en ook no network op de mobile.

 

Dag 19 zondag17 juni - Hanksville via Goblin Valley SP naar Capitol Reef NP

 

Vandaag begon met een korte rit naar Goblin Valley SP dat is vanuit Hanksville maar een kleine 20 minuten rijden.

Zodoende waren we al voor 9:00 uur in het park, een mooie tijd het is nog niet druk (we waren de eerste op de parking, ook de temperatuur is dan nog aangenaam.

Het belooft vandaag weer flink warm te worden.

Rugzakken gevuld met water en wat te eten voor onderweg en het fototoestel om de nek en op zoek naar kaboutertjes.

Goblin Valley bestaat uit een heleboel kleine en grote torentjes van een soort klei en die torentjes hebben allemaal een hoed op zodat het net paddestoelen lijken.

Het grote veld is heeft roodbruine paddestoelen, bij de campground vindt men ook nog een aantal geel gekleurde paddestoelen.

Een echt duidelijke trail is er niet uitgezet, volgens mij kan dat ook bijna niet want na iedere regenbui zien de torentjes maar ook de omgeving er weer anders uit.

Men loopt dus op eigen inzicht tussen de torentjes door van de ene naar de andere mooie, leuke of gekke vorm.

Met wat fantasie kan men er allerlei figuren uithalen zoals dieren, mensenhoofden, hoeden en vleugels.

Het terrein gaat wat op en neer en soms moet men (in het gedeelte waar wij liepen) wat klimmen.

Moeilijk lopen is het niet op de meeste plaatsen loopt men over droge klei die onder de voeten verkruimeld, bij het klimmen of dalen kan met de voeten dus stevig neerzetten.

Tijdens of net na regen lijkt mij dit terrein onbegaanbaar, het wordt vreselijk glad en de schoenen worden twee maal zo breed en zwaar door de aanklevende klei.

Omdat er geen uitgezette paden zijn dient met wel op te letten wat men doet anders kan je wel eens even moeten zoeken waar de auto staat.

Omdat we zo vroeg waren en ook en route kort langs het hogere deel gelopen hebben hadden we nog redelijk wat schaduw, later op de dag kan men die (bijna) niet meer vinden en zal het flink warm zijn op hier te lopen.

Al bij al zo’n twee uur rondgekeken en toen de camper weer opgezocht.

Nog even bij het gedeelte naast de campground gekeken waar we behalve de gedeeltelijk gele paddestoelen ook nog zes raven tegenkwamen.

De campground is helemaal vernieuwd met nieuwe asfaltwegen en Ramada’s voor schaduw die ook nog aan de zijkanten gedeeltelijk zijn dichtgemaakt met (kunststof) glas om de wind te keren tijdens het koken.

Teruggereden naar Hanksville en daar nog even getankt (goede gok later zagen we in Torrey dat het daar $ 0,11 duurder is) en de UT-24 west gevolgd richting Capitol Reef NP.

Eerst even doorgereden naar Torrey om daar de lunch te halen bij Subway, weer terug naar het park en daar naar de campground om een plek van te leggen.

Daarna naar het visitorcenter voor kaarten en informatie over het park.

Gezien het tijdstip en de temperatuur besloten om de rest van de middag te besteden aan de Scenic Drive die van het visitorcenter het park ingaat. Via een heleboel viewpoint tot het einde bij Capitol Gorge en weer terug gereden naar de campground waar we rond vijf uur waren.

 

Rond zes uur kwamen ook Marjan en Jan aanrijden, die waren een hele dag op stap geweest over 4X4 wegen in het park.

Weer gezamenlijk gekookt en gegeten.

Vandaag gereden: 137 mile.

Getankt: Hanksville, 22,195 gallon á $ 3,379.

Gampground: Fruita campground binnen het park, een schitterende campground voor zowel tent als camper.

Kosten cg: $ 10,00 dry camping (geen voorzieningen) wel restrooms geen showers.

 

Dag 20 maandag 18 juni - Reef NP via Calf Creek Falls naar Escalante.

 

Vandaag begon laat, om acht uur pas uit bed, omdat we vergeten waren de wekker te zetten.

Ook is het bij het opstaan bewolkt maar eer dat we aan het rijden zijn komt de zon al door.

In Torrey naar de UT-12 west, deze scenic byway zullen we de rest van de dag volgen.

Dit is naar ons gevoel de aller mooiste weg in heel Amerika.

Echt opschieten doet het niet en dat komt niet alleen door de vele bochten en het vele klimmen en dalen maar vooral door de schoonheid van de omgeving.

Bijna ieder viewpoint word meegenomen en bied weer andere vergezichten over het schitterende Dixie National Forest.

Vooral het gedeelte waar de berg aan elke kant maar 1 meter breder is dan de weg is geweldig mooi.

Er zijn op deze route nu veel meer viewpoints dat in 1999 toen we hier voor het laatst reden.

Heel veel foto’s later komen we om 11:30 aan bij de Calf Creek Recreation Area, een onderdeel van de BLM, ondanks dat is de Golden Eagle hier niet geldig maar de $ 2,00 per voertuig kan niet echt een belemmering zijn.

Een plekje gezocht voor de camper en daarna op weg voor de hike naar Lower Calf Creek Fall, een one-way van 3 mile dus 6 mile heen en weer.

Het is weer erg warm en op de heen weg vinden we erg weinig schaduw, met een aantal steile klimmetjes en hele stukken los diep zand nog best een zware wandeling waar we bijna 2 uur voor nodig hebben.

De beloning aan het eind van de trail is het echter zeker waard, een mooi waterval met een flinke poel er voor waar veel mensen in zwemmen.

Wij zoeken een plekje in de schaduw om wat te eten en wat af te koelen.

Na een klein uurtje staan we weer op om de terugweg te beginnen, dan worden we aangesproken door iemand die net is aangekomen, hij vraagt jullie zijn toch Nederlanders.

Het blijkt OlivierD van het AllesAmerika forum te zijn, hij herkende ons van een van de foto’s op het forum die in Moab gemaakt waren bij onze camper waar we samen met Marjan, Jan, Frederique en Romin opstaan.

Zij blijken onze laatste nacht in Moab op dezelfde campground te hebben gestaan.

Na een korte kennismaking aanvaarden wij de terugweg Olivier zien we waarschijnlijk op de Watchman campground in Zion NP nogmaals.

Op de terugweg hebben we heel wat meer schaduw wat de wandeling een stuk aangenamer maakt.

Terug bij de camper weer verder richting Escalante, weer met de nodige fotostops.

Deze weg blijft mooi met voor ons een lichte voorkeur voor de oost/west tour, de vergezichten vanuit de camper zijn dan mooier als dat men van west naar oost gaat.

Op een gegeven moment komen we een bocht door met daarachter een viewpoint en daar staan Marjan en Jan op ons te wachten, ze hadden ons al van ver zien komen maar doordat dit stuk erg steil was (moest geregeld terug naar zijn twee om boven te komen) duurde het nog lang voordat we bij hun waren.

Gezamenlijk doorgereden naar Escalante waar we op de campground van Esaclante Petrified Forest SP twee plekken uitgezocht hebben en daarna weer gezamenlijk gekookt.

Vandaag gereden: 76 mile.

Campground: Escalante Petrified Forest SP, een schitterende campground met 22 plekken zowel voor tent als RV met mooie picknicktafels met grill en fire ring, nieuwe restrooms en showers.

Kosten cg: $ 15,00 dry camping (geen voorzieningen)

 

Dag 21 dinsdag 19 juni - Escalante via Peek-a-Boo en Spooky slotcanyon naar Kodachrome Basin SP.

 

Na een rustige nacht op een mooie campground waar we een mooie sterrenhemel hadden omdat er (bijna) geen licht vervuiling is, zijn we eerst naar het visitorcenter van de BLM in Escalante gereden.

Daar hebben we wat meer informatie over de Hole in the Rock Road en Peek-a-Boo en Spooky slotcanyons gehaald.

Daarna naar de Hole in the Rock Road gereden waar we de camper op een naast gelegen viewpoint hebben geparkeerd en toen in de auto van Marjan en Jan verder gereden over de Hole in the Rock Road en de Dry Fork Road naar de trailhead van de beide slotcanyons.

Deze liggen vlak bij elkaar zodat er (gelukkig) maar 1 trailhead is.

De trail begint met een steile afdaling over slikrock en door los diep zand, dat is goed te doen maar men moet hier later op de dag ook weer naar boven dat word een heel ander verhaal.

Schaduw is er heel weinig tot niet.

Eenmaal beneden loopt men zo’n beetje recht op de ingang van Peek-a-Boo af en begint gelijk het echte werk, we moeten een meter of 4 á 5 recht naar boven via wat gaten in de wand waar je net een schoenpunt of hand in kan zetten.

Door elkaar te helpen komen we alle 4 toch nog redelijk gemakkelijk boven en kunnen we de canyon verder gaan verkennen.

Het eerste stukje vraagt nog wat klimwerk waarbij we ook nog door een gat moeten wat door in het gat wat te draaien zelfs lukt met de rugtas aan.

Maar daarna word het wat vlakker en steeds smaller, we laten de rugzakken achter en gaan nog een stukje door met alleen een fles water en natuurlijk de fotocamera’s.

Tot het echt te smal word om nog verder te kunnen moet men in maatje 32 passen en die tijd hebben we alle vier al een paar jaar achter ons.

Dus beginnen we aan de terugweg, pikken de rugtassen weer op en verder naar de in/uitgang, het weer terug afdalen vraagt enige aandacht maar geeft geen problemen.

Nu op weg naar Spooky canyon, dit gaat door een droge (rivier)bedding met veel los diep zand en is in de volle zon redelijk zwaar.

Spooky canyon loop je eigenlijk zo binnen dus geen klim werk, wel word deze al vlug te smal voor de rugzakken ( of je moet hem boven het hoofd houden) dus die laten we weer achter om nog een stukje verder te kunnen.

Ook hier gaan we weer zover tot we klem lopen waarna we de terugtocht aanvaarden.

Bij de ingang van Spooky de meegenomen boterhammen opgegeten en toen de weg terug genomen.

Eerst weer door het mulle zand het pad omhoog waar we nog even in de schaduw moet hebben verzameld voor de klim naar het trailhead.

Vooral de stukken mul zand omhoog waren zwaar, op de slikrock heeft men (mits men de voeten stevig neerzet) minder problemen.

Weer terug over Hole in the Rock Road tot de afslag naar Devils Garden waar we nog een (korte) stop gemaakt hebben om de bijzondere rotsformaties te bekijken.

Hierna terug naar de UT-12 om de camper, in Escalante nog even getankt en daarna doorgereden naar Kodachrome Basin SP waar we willen overnachten.

Ook hier treffen we weer een schitterende campground met restrooms en showers.

De State Park in (dit deel) van Utah hebben een enorme inhaalslag gemaakt.

Het is een genoegen om er te verblijven.

Vandaag gereden: (met de camper) 38 mile.

Getankt: Escalante 30,009 gallon á $ 3,299

Campground: Kadachrome Basin SP, mooie campground voor tent en RV, 28 plaatsen.

Kosten cg: $ 15,00 dry camping (geen voorzieningen)