Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

 

 

Dag 8 donderdag 30-09-1999 Zion NP, Bryce NP/Capitol Reef NP

 

Het wordt een gewoonte 07.00 uur opstaan en rond 08.00 uur van de campground wegrijden, maar zo heb je ook wat aan je dag zeker gezien het aantal mile die we afleggen.

Vanmorgen eerst de rest van Zion NP gekeken en dan richting Bryce NP, als men door Zion over de S-9 oost verder wil moet men door 2 tunnels, deze zijn rond 1920 aangelegd en toen waren de auto’s nog niet zo groot, personenauto’s kunnen elkaar passeren maar een camper moet in het midden van de tunnel rijden, hiervoor wordt het tegemoet komende verkeer stilgezet, dit wordt door een ranger aan beide zijde van de tunnel gedaan, kosten voor deze service $ 10.00 per camper goed voor een retour rit binnen 7 dagen.

Bij Checkerboard Mesa nog een stop gemaakt een mooi uitzichtpunt op een berg die op een schaakbord lijkt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Via de US-89 noord en de S-12 oost naar Bryce Canyon NP gereden, hier zijn we gelijk doorgereden maar het eindpunt en toen langs alle viewpoints terug gereden dit heeft hier 2 voordelen.

1) alle viewpoints zitten aan goede goede kant van de weg dus geen gevaar van oversteken.

2) men heeft de zon in de rug.

Bryce is eigenlijk niet onder woorden te brengen zo mooi, als klein kind maakten wij op het strand torentjes door nat zand door onze handen te laten lopen, in Bryce is er een reus bezig geweest alleen had hij veel meer kleuren zand tot zijn beschikking in de loop van de dag veranderen deze kleuren dan weer afhankelijk van de stand van de zon.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We hadden Bryce verkeerd ingeschat en er daarom een doortrek park van gemaakt met geen tijd om een hike te maken, dus hebben we gelijk al tegen elkaar gezegd als we in 2001 weer gaan moet Bryce een paar dagen op de planning zodat we er kunnen hiken.

Terug het park uit en weer de S-12 oost op richting Torrey, dit is een werkelijk prachtige route dwars door Dixie National Forest waar men zelf boven op de bergen rijdt tussen bossen van Aspen en Pine in schitterende herfstkleuren, het is wel opletten want het is een Open Ranch gebied en dus kan men in, of gelijk na elke bocht koeien op de weg verwachten, hebben we ook gehad maar we werden al voor de bocht gewaarschuwd door tegemoet komend verkeer.

Bij Torrey de S-24 oost op naar Capitol Reef NP hier gelijk doorgereden naar de Fruita campground binnen het park, men moet ook eens geluk hebben we hadden namelijk de laatste nog beschikbare plaats, het vastleggen en betalen hiervan ging weer d.m.v. een envelopje.

Geen hook-up en toen geen generator na 16.00 uur, wat we te vroeg vonden om al te eten dus vandaag dan maar eens junkfood eten bij Wendy’s die we een paar mile terug hadden gezien, overigens hebben ze bij Wendy’s naar ons idee de lekkerste hamburgers van alle fastfoodketens.

Maar eerst hebben we nog een route in het park gereden en een hike gedaan, hierbij verschillende kleine cactussen kunnen fotograferen, na het eten de route naar Capitol Gorge nog gereden.

Kosten campground $ 10.00

Vandaag gereden 278 mile

 

Dag 9 vrijdag 01-10-1999 Capitol Reef NP/Arches NP

 

Na een frisse nacht opbreken en onderweg naar Arches NP.

Eerst nog een deel van Capitol Reef bekeken langs de Fremont River.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vervolgens doorgereden over de S-24 oost, tussen Hanksville en de exit 147 van de I-70 is dit een lange rechte saaie weg waar men om het half uur een auto tegen komt, meestal met een grote boottrailer er echter, op deze weg ook onze eerste coyote gespot.

Na een stuk I-70 oost bij exit 180 de US-191 zuid richting Moab genomen.

Arches NP eerst voorbij gereden op zoek naar een campground, het is vrijdag en dan moet je niet tot laat in de middag wachten anders zijn ze misschien vol, ook zaten de vuilwatertanks vol en was het schoonwater op dus moest er een en ander gebeuren.

Een site gevonden bij Riversite Oasis aan de Colorado river een mooie campground met naast elke site een aantal bomen voor schaduw en mooie vlakke plaatsen met picnicktafel en BBQ.

Omdat het nog maar 11.00 uur was konden we op het gemak Arches NP gaan bekijken, in het park eerst doorgereden naar Devils Garden, hier een mooie hike gedaan waar we verschillende arches konden bekijken en er onderdoor lopen, na het viewpoint van Delicate Arch en Balanced Rock doorgereden naar de Windows Section, hier naar de noord en zuid window gelopen.

Het was prachtig weer en dus op de open vlakte bloedheet, per trail van zo’n 2 uur hadden we per persoon dan ook 1.5 liter water gebruikt ook een pet kan onder deze omstandigheden geen kwaad.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rond 17.00 uur waren we terug op de campground deze was ondertussen inderdaad vol en dus hebben we lekker buiten gezeten en genoten van de bedrijvigheid van al die Amerikanen die weekend kwamen houden, wat je dan soms ziet is voor een Nederlander niet altijd te bevatten, een grote pick-up truck met een 35 feet trailer er achter, daar gaat de achterkant van naar beneden als een laadklep en dan komen er 2 qwats en 3 of the road motors uit, het vloerkleed uitrollen meubels op zijn plaats en klaar is Kees, wat zo’n combinatie kost heb ik geen idee van maar het is mooi om naar te kijken, als je met zo’n trein in Nederland op de weg gaat kom je niet ver denk ik zeker niet met rijbewijs B-E .

Kosten campground $ 22.50

Vandaag gereden 197 mile.

 

Dag 10 zaterdag 02-10-1999 Canyonlands NP/Cortez

 

Zoals we nu gewend zijn om 08.00 uur van de campground vertrokken, via de US-191 noord naar de S-313 west richting Canyonlands NP maar eerst nog even afslaan naar Dead Horse Point SP, dus geen Golden Eagle maar i.v.m. een feest die dag mochten we er voor niets in.

Dit is een klein park en was in 1999 nog een vaak vergeten park, toen nog heel mooi, op het smalle stuk van het park is er aan beide zijde van de weg nog ongeveer een meter berm voor men een afgrond van tientallen meters heeft, vroegen werden er wilde paarden naar toe gejaagd en werd de doorgang afgesloten met doornbossen, na een paar dagen ging men terug en haalde de beste paarden er van tussen, als men alle bruikbare paarden had verzameld werd er een cowboy terug gestuurd om de rest vrij te laten, dat is een keer vergeten waarschijnlijk omdat de cowboy dronken was, omdat er op het zo genoemde eiland geen water is en het er zeer warm kan zijn waren alle paarden gestorven vandaag de naam.

Op het eiland struikelt men over de hagedisjes en squirrel (soort eekhoorn) ook hebben we er enkele mooie cactussen gevonden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er zijn een paar korte (het park is te klein voor grote) hikes uitgezet d.m.v stapeltjes stenen, deze hikes zijn niet zo moeilijk.

In 2003 zijn we er terug geweest, het park was volledig verkracht ten behoeve van het toerisme, alle hikes waren geasfalteerd en er was een grote overdekte pergola gebouwd bijna alle beplanting was verdwenen en ook de campground was geasfalteerd en met full hook-up.

Erg jammer en de $ 7.00 intree zeker niet meer waard, het enige wat nog hetzelfde was is het uitzicht op de Colorado River.

Hierna naar Canyonlands NP, het Island in the Sky gedeelte, in het park doorgereden naar Grand View Point Overlook waar je een schitterend zicht hebt op zowel de Green River als de Colorado River, deze beide komen in het park samen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de terugweg kwamen we op een van de andere viewpoint de Amerikanen van de campground weer tegen, in het park zijn verschillende route uitgezet over dirtroads waar men met 4X4, mountainbike en off the road motoren overheen kan, zeer stijl en met scherpe haarspeldbochten een prachtig gezicht maar zeker niets voor beginners.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug over de S-313 naar de US-191 deze zuid gevolgd tot Monticello hier via de US-666 naar Cortez in Colorado.

Hier een campground gezocht en gevonden bij Lazy G Motel and Campground, toen we het terrein opreden kwam er net een andere camper af de chauffeur had zijn duim naar beneden, eenmaal op de campground, die achter het bijbehorende motel lag begrepen we waarom het zag er niet echt mooi uit.

Veel vaste bewoners die in de loop der tijd een heleboel troep rond hun verblijven hadden verzameld, maar goed de trekker plaatsen zagen er redelijk uit en het is maar voor 1 nacht dus we zien wel, na deze ervaring kijken we wel eerst even rond op een campground voor we besloten of we er wilde staan, dit vindt men overigens meestal geen enkel probleem.

Kosten campground $ 18.99.

Vandaag gereden 231 mile.

 

Dag 11 zondag 03-10-1999 Mesa Verde NP/Canyon de Chelly NM

 

Na weer een koude nacht (vorst) al vroeg vertrokken, via de US-160 oost naar Mesa Verde NP. Om 08.00 uur waren we al in het park.

Doorgereden naar het eind, wat nog best ver is, en dan op het gemak terug komen, dit geeft in veel parken het mooiste beeld omdat men dan de zon in de rug heeft, maak ook altijd eerst een stop bij het visitor center hier vind en krijg je veel informatie over het park en de mogelijkheden.

Veel rotswoningen en nog oudere pitwoningen gezien, tijdens een van de vele korte hikes kwamen we midden op het pad een grote zwarte spin tegen, na het nemen van wat foto’s zijn we ieder weer onze eigen weg gegaan, ook hier weer verschillende cactussen kunnen fotograferen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug naar Cortez en hier de US-160 west naar Four State Corners genomen, je ziet er mensen zich in allerlei bochten draaien om maar met een lichaamsdeel in elk van de 4 staten te staan, maar wij gingen er heen omdat er een speciale cactus moet groeien.

Na 2 uur zoeken nog niet gevonden wel verschillende andere cactussen maar niet diegene die we zochten, nog wel een soort gekko kunnen fotograferen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We zitten nu in Navajo gebied, de toegangsprijs van $ 2.00 komt ten goede aan deze stam, ook vind men hier net als op veel andere plaatsen in Navajocountry houten verkoopstalletjes waar men allerlei handwerk verkoopt, als wij souvenirs willen kopen we ze altijd bij deze stalletjes i.p.v. in winkels zo blijft er naar ons gevoel minder aan die bekende strijkstok hangen.

We rijden verder over de US-160 west richting Canyon de Chelly NM en na ongeveer 1 mile zien we de gezochte cactus ineens in de berm staan, stoppen en achteruit rijden om hen te fotograferen als je dan uitstapt zie je er ineens tientallen op een paar m², dus mijn dag kon niet meer stuk, hierna doorgereden en via de US-191 zuid naar Canyon de Chelly.

Een campground gevonden binnen het park kosten $ 0.00 dit vind ik eigenlijk een gemiste kans voor de indianengemeenschap maar dit kan men oplossen door een donatie achter te laten in de daarvoor bestemde bus in het visitorcenter.

Let wel op met alcohol dit is Navajogebied en dus niet zo verstandig om met een borrel of biertje buiten te gaan zitten.

Kosten campground $0.00.

Vandaag gereden 210 mile.

 

Dag 12 maandag 04-10-1999 Canyon de Chelly/Monument Valley

 

Vanmorgen eerst de South Rim van Canyon de Chelly gereden, eerst weer naar het eind tot Spider Rock Overlook, via alle andere overlooks weer met de zon in de rug terug, bovenop de rim verschillende hikes gedaan, er is in het park 1trail die naar de bodem van de canyon gaat waar men alleen naar beneden mag namelijk de White House Trail, verder is de Canyon alleen toegankelijk met een gids.

Canyon de Chelly heeft net als Mesa Verde veel rotswoningen, hiervan zijn er 2 niet gedaan hebben, maar we komen hier zeker terug.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tijdens de hikes wordt je constant gevolgd door zwerfhonden maar zolang je die geen eten geeft zal je daar geen problemen mee hebben, ook nu weer heel wat cactussen gevonden.

In Chinle nog boodschappen gedaan en naar huis gebeld dit lukte deze keer niet collect maar via de creditcard lukte het wel.

De route van gisteren terug gereden tot de US-160, nu echter de US-191 noord blijven volgen tot Bluff, hier de US-163 west en via Mexican Hat naar Monument Valley NM.

Let op de lokale mannelijke bevolking die men te voet tegen komt, zelfs in the middle of nowhere, deze hebben soms de hele weg nodig, vuurwater kunnen ze nog steeds niet tegen.

Als men over de US-163 bij de afslag naar Monument Valley komt vanaf Mexican Hat gaat men links naar Monument Valley en recht naar een supermarkt, gasstation en campground, als men niet op de campground bij het monument wil staan moet je die nemen want andere campgrounds zijn er niet.

Ga ook eerst een site reserveren want vol is vol, toen wij bij het kantoor stopten kwam er ook net een bounder (is een camper op stadsbus formaat) aanrijden de deur vloog open en moeders van zo’n 150 kilo schoon aan de haak rende naar binnen om ons voor te zijn, heel jammer van de inspanning want er was genoeg plaats en zij was waarschijnlijk een hele avond buitenadem.

Mooie campground met een binnen zwembad.

Omdat het inmiddels al ruim 16.00 uur was niets meer ondernomen behalve een duik in het zwembad en een paar wasjes gedraaid in de laundry.

Op veel campgrounds vind met een laundry, de machines werken meestal op $ 0.25 munten dus kan men die het beste een beetje sparen, soms hangen er wisselautomaten waar je $ 1.00 0f 5.00 biljetten in kan doen.

Kosten campground $ 22.00 – 10% op vertoon van de ANWBcard +tax is $ 21.58 per nacht we blijven 2 nachten

Vandaag gereden 227 mile.

 

Dag 13 dinsdag 05-10-1999 Monument Valley NM

 

Vandaag kan alles eens op het gemak, we moeten niet zo ver.

Het is bewolkt vanmorgen (voor het eerst deze reis) en fris, dus een dikke trui aan en een jas mee.

Ondanks dat Monument Valley een National Monument is geld onze Golden Eagle hier niet maar voor $2.50 p.p. ben je binnen dus dat is zeker gezien de bestemming van de centen geen probleem.

Zodra je uitstapt staat de eerste indiaan al naast je om zijn diensten aan te bieden, maar we willen eerst even rond kijken en het Visitorcenter bezoeken, ook zoeken we liever zelf onze gids uit er zijn er tenslotte genoeg zeker als je zo vroeg bent.

In de winkel van het Visitorcenter vond ik de lang gezochte oorbel en hanger in de vorm van een cactus, dus begon de dag goed.

Toen we terug kwamen bij de camper waren er weer verschillende indianen die hun diensten als gids aanboden, met een van hen (Herbert) zijn we gaan onderhandelen, niet over de prijs dat vind ik onder de gegeven omstandigheden geen pas hebben.

Herbert bood ons 2 verschillende trips aan 1 van een uur en 1 van twee uur, omdat de routes op elkaar aansloten en niet overlapten vroeg ik hem of we ze konden combineren, daar moest hij even over nadenken, zeker nog nooit zo’n rare bleekneus gehad die drie uur wou stofhappen, maar hij stemde toe voor $ 35.00 p.p. en hier stemde wij weer mee in dus konden we op weg.

En stofhappen werd het zeker volgens Herbert had het er sinds april geen druppel mee geregend.

Ik ga hier niet heel de tour beschrijven die kan men in genoeg reisverhalen en tourboeken van reisbureaus vinden.

Behalve de bekende punten en natuurlijk de verkoopstalletjes bracht Herbert ons helemaal in het achterland op een locatie waar je nadat hij de motor had uitgezet een absolute stilte kon ervaren, geen wind, geen vogel of ander dier kon men er horen, alleen de ademhaling van ons drieën meer niet, dit geeft toch een vreemd gevoel aan de mens.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij terugkomst bleek dat we 3.5 uur onderweg waren geweest, maar het waren 3.5 prachtige uren, daarom raad ik iedereen aan, ga niet met je eigen auto het park in, je mag dan trouwens ook niet overal komen, ga met een gids je krijgt dan ook veel meer uitleg, ga als het kan ook vroeg, omdat we zo vroeg waren konden we met zijn tweeën met een gids mee, toen we terug kwamen zagen we de auto’s afgeladen met 10 tot 14 personen het park in gaan, ik geloof niet dat je het park dan zo beleeft als wij dat nu gedaan hebben.

Na afloop kregen we van Herbert nog een zegen mee voor onze verdere reis.

Nadat we de verkoopstalletjes aan het begin van de weg nog bezocht hadden en daar cadeautjes voor de thuisblijvers hebben gekocht zijn we terug gereden naar de campground en hebben daar de middag doorgebracht in het zwembad om al het rode stof uit de poriën te krijgen.

Kosten campground net als gister $ 21.58.

Vandaag gereden 13 mile.

 

Dag 14 woensdag 06-10-1999 Monument Valley NM/Grand Canyon NP

 

Om 07.45 zijn we al op weg, we hebben vandaag een lange rit voor de boeg niet alleen naar de Grand Canyon maar we willen onderweg ook nog een Hopidorp bezoeken en dat is zo’n 150 mile extra.

Na de US-163 zuid gaan we de US-160 west op tot Tuba City hier nemen we de S-264 oost naar Walpi om daar een zeer oud Hopidorp te bezoeken, helaas hebben we ons in de mesa vergist zodat we in het verkeerde dorp uitkwamen, boven op de mesa een zeer vervallen dorpje maar wel op elk huis een antennemast voor de televisie, gezien de blikken van de bewoners waren we hier niet echt welkom, ook stormde het boven erg hard zodat we maar vlug terug gereden zijn, onderweg nog een galerie bezocht met Hopikunst maar deze was zo duur dan we ook hier maar vlug uitgekeken waren.

Dus over de S-264 west weer terug naar Tuba City om de route te vervolgen, jammer van de 150 mile en de 4 uur maar dat kan gebeuren.

Tussen Kayenta en Tuba City was het soms al mistig van een zandstorm, maar voorbij Tuba City op de US-89 zuid richting Cameron moesten we soms stapvoets rijden omdat het zicht helemaal weg was, ook alle ramen en luchtroosters dicht ander werd het binnen net zo mistig.

Wel een rare gewaarwording hoor, zo is de mist geel dan weer rood en alle kleuren die er tussen zitten maar ze noemen het gebied waar we nu doorrijden niet voor niets Painted Desert.

Bij Cameron de S-64 west op richting de Grand Canyon, onderweg op een Overlook nog gestopt om te eten en te kijken naar de Little Colorado River die een eind verderop in zijn grote broer, of is het zus uitkomt, hier niet te lang blijven staan want het stormt nog steeds en dat gaat gepaard met kleine zand/grind hoosjes die de camper geselen.

Omdat we de wind schuin op kop hebben moet men op dit gedeelte wat ook nog eens flink naar boven gaat het stuur goed vast houden.

Maar waar blijft nou die Canyon, je rijdt constant tussen de jeneverbessen en op een gegeven moment komt men bij de entrance, waar men weer de nodige informatie krijgt, zoals we altijd doen als we een nieuw park in komen parkeren we op de eerste mogelijkheid om deze informatie en zeker de kaart die er bij zit te bekijken, zo krijgen we een idee hoe het park in elkaar zit.

We besluiten om eerst helemaal door te rijden naar de Village om er op Trailer Village een campsite te bespreken, maar ja dan komt je bij Desert View en zie je DE Canyon dus stoppen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het is maar goed dat de mens met allerlei spieren en botten aan elkaar zit want anders lag je onderkaak gegarandeerd op de bodem van de Canyon, zo’n grote 3-D puzzel hadden we nog nooit gezien, dit is niet te beschrijven, dat kan men ook niet op foto of film overbrengen op andere mensen, dat moet je gewoon zelf gezien hebben en ook dan is het eigenlijk niet te bevatten.

Na hier toch weer een uurtje te hebben rondgekeken zijn we snel doorgereden naar de campground om een site te boeken, gelukkig zijn er nog 4 plaatsen vrij, eer we klaar waren met inschrijven was de campground vol.

Camper op zijn plaats gezet en aangesloten op de hook-up, en dan te voet naar het Visitorcenter om nog wat meer informatie.

Terug naar de camper om te eten en om te kleden, ’s avonds koelt het er vlug af, nu te voet weer naar de Canyon achter het Visitorcenter, het is al donker maar we hadden eerder in de week van een indiaan die we spraken in Canyon de Chelly gehoord dat er op de noord-rim 4 bosbranden waren door blikseminslag, deze waren dan ook goed te zien in het donker, je zag het vuur regelmatig oplichten als er weer een nieuwe boom in vlammen opging.

Vandaag gingen we ook weer 1 uur terug in de tijd, je blijft je horloge verzetten.

’s Avonds heeft het nog even geregend hooguit 10 druppels op het raam van de camper maar het was regen, dit was de enige regen in 4 weken dus niet klagen.

Kosten campground $ 63.69 voor 3 nachten, dat is $ 21.23 per nacht.

Vandaag gereden 384 mile.