Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

Dag 0, woensdag 21 maart thuis > Brussel

 

Vanmorgen rond 10:30 even thuis geweest om online in te checken, dit ging allemaal heel vlot wat waarschijnlijk komt omdat we eerst op Canada vliegen.

Nog andere stoelen kunnen kiezen voor de eerste vlucht dit was tot op heden niet gelukt omdat we niet rechtstreeks bij Air Canada geboekt hebben, we konden nog twee stoelen aan de raamkant kiezen en dat is met een 2-3-2 indeling wel zo lekker ook zitten we ver naar voren, rij 14 wat twee rijden achter firstclass is, net voor de vleugel.

We hebben stoelen aan de rechterkant van het vliegtuig en gezien de weerberichten zullen we waarschijnlijk nog even een laatste blik op ons huis kunnen werpen voor we boven de Noordzee vliegen.

Voor de tweede vlucht had ik al wel stoelen vast kunnen leggen omdat dit een United vlucht is kon ik daar gewoon met mijn Mileage Plus pas inloggen.

Omdat we eerst op Montreal vliegen hebben we morgenvroeg ook geen intake gesprek en hoeven we pas 1:30 uur voor de vlucht aanwezig te zijn om de bagage af te geven.

Thuis van het werk eerst even douchen en de kleren in de wasmachine gedaan dan kunnen die nog opgehangen worden voor we weg gaan.

Annie heeft ondertussen de koffers gewogen en die zitten beide onder de 20 kilo, alle spullen in de auto en daarna eerst even eten.

Rond 06:15 pm zijn we thuis weg gereden en even na 07:30 pm waren we bij het hotel, dat was even zoeken want de afslag van de E-19 is verandert maar met een U-turn bij een stoplicht was dat probleem ook vlug opgelost.

In Vilvoorde zelf was het hotel vlug gevonden mede omdat ik een en ander al op Google Earth had bekeken en het dus redelijk bekent voorkwam ondanks dat het inmiddels al donker was.

 

The Logde is een keurig hotel met mooie kamers, het bed lijkt wat aan de zachte kant maar dat merken we morgenochtend wel.

Ontbijt is tuseen 07:00 en 10:00 en omdat we een Park & Fly geboekt hebben komt er morgenochtend een taxi om ons naar het vliegveld te brengen.

Bij de receptie krijgen we morgen twee vouchers één voor de taxi van morgen en één voor de taxi als we terug komen, we kunnen dan zo in een taxi stappen (wel van een bepaalde maatschappij) en die brengt ons dan weer terug bij het hotel, de auto kan hier dus de hele periode (gratis) blijven staan op het hotelparkeerterrein.

Als alles mee zit vertrekken we morgenochtend om 10:30 op weg naar Canada om daarna door te vliegen naar Washington DC waar we om 09:11 pm volgens planning zullen landen, daarna auto ophalen bij Alamo en naar Vienna voor de eerste vijf nachten.

Dag 1, donderdag 22 maart Brussel > Vienna

 

Om 06:45 loopt de wekker af eerst even toilet maken en daarna de koffers sluiten, deze nemen we gelijk mee naar beneden want de taxi is voor 08:00 bestelt.

Het ontbijt is eenvoudig maar goed van kwaliteit en voldoende, als ik buiten een shagje sta te roken komt er een taxi aanrijden en die is voor kamer 212 ‘wij dus’

Hij is wat vroeg, eerst even uitchecken waarbij ik gelijk de vouchers voor de taxi krijg, als ik er een aan de chauffeur geef zegt hij dat zijn bedrijf daar niet mee werkt dus gaat hij naar binnen om het te regelen en dat lukt dus we hoeven geen andere taxi te nemen.

Op de luchthaven schrijft hij een rekening die ik moet tekenen zodat hij die bij het hotel in kan dienen.

Ik weet niet wat de afspraak met het andere taxibedrijf is maar nu was de rekening €23,00 als dat maal twee moet ‘want ook terug hebben we een taxi op kosten van het hotel’ kost de kamer met ontbijt € 81,00.

In de vertrekhal kijken we eerst in welke balierij we de bagage af kunnen geven, daarbij zien we dat er al een vertraging is van één uur in plaats van 10:30 staat er nu 11:30 als vertrektijd.

Ook op een vlucht naar Canada krijgt met een veiligheidspraatje, niet dat het veel voorstelt en wat de beste man met de voucher van Cheaptickets moest ontgaat mij een beetje net als de vraag hoe lang we gaan.

Koffers afgeven is zo gedaan, dus nog even naar buiten voor een laatste shagje wat er ook amaar één wordt want het is fris/koud dat had ik bij het hotel al gezien daar waren de autoramen dichtgevroren.

Naar binnen en in de lange rij voor de security er gingen veel vluchten van de B-terminal vanmorgen, nu kan het lange wachten beginnen.

Het vliegtuig van Air Canada komt tegen 11:00 aanrijden dus is gelijk al duidelijk dat 11:30 vertrekken niet gaat lukken, gelukkig hebben we een lange overstaptijd op Montreal, iets na 12:00 wordt het vliegtuig achteruit geduwt en kunnen we weg.

Het eerste stuk is het redelijk helder jammer genoeg onder ons wel behoorlijk heiïg hierdoor kunnen we Zeeland en ook Walcheren wel zien liggen maar is het moeilijk om verder plaatsen te onderscheiden eenmaal boven de Noordzee komt er steeds meer bewolking en boven Engeland is het zicht op de grond bijna helemaal verdwenen.

De vlucht is verder redelijk rustig wel een paar keer behoorlijk turbulentie, eenmaal boven Canada krijgen we weer wat zicht op de grond die hier dus nog wit is ook tijdens de landing zie ik nog op verschillende plaatsen sneeuw liggen en ook verschillende meren zijn nog bevroren.

Rond 02:30 staan we aan gate 50 en kunnen we van boord, eenmaal in de aankomsthal wordt er een scheiding gemaakt tussen Canadese en Amerikaanse eindbestemming, onderweg wordt er verschillende keren om paspoort en boardingpkaart gevraagd, de eerste keer wordt er een OK stempel op de boardingkaart gezet de tweede keer kreeg men na het scannen van de boardingkaart een foto getoont met de vraag of dat jou koffer was en de derde keer was de Amerikaanse immigration beambte en daar waren het de gebruikelijke vragen beantwoorden en digitale vingerafdruk en foto nemen ook nam hij het customsformulier in en hierna konden we doorlopen naar het gedeelte waar de vluchten naar Amerika vertrekken, de koffers hebben we dus behalve op de foto helemaal niet gezien.

Als men dus op Brussel nog een fles drank zou kopen heb je nu een probleem want je kan die niet in de koffer doen tijdens de tussenlanding.

Eenmaal op de terminal eerst gekeken van welke gate onze vlucht gaat en hoe laat, de tijd was niet verandert wel stond er nog een vroeger vlucht op maar die gaan we niet halen want die ging binnen twintig minuten al weg.

Nog wel even gekeken want hij ging van de gate er naast maar de deuren waren al dicht dus zijn we een Starbuck gaan zoeken om onze eerste frappuccino te scoren.

We zoeken onze gate op en kijken daar nog even op internet want Montreal airport heeft gratis wifi op heel de luchthaven verder vermaken we ons met de bedrijvigheid rond de aankomst en vertrek van verschillende vluchten.

Om 06:15 komt ons vliegtuig aanrijden het is een kleintje 1-2 stoelverdeling dus lange schoonmaak is niet nodig, om 06:35 beginnen ze dan ook al met boarden en omdat het toestel nog niet half vol zit gaat om 06:55 de deur dicht en worden we om 07:00 achteruit geduwd ook nog eens geen file voor de startbaan dus zitten we al vlug in de lucht voor een vlucht 1:40 volgens de piloot.

Om 20:45 landen we op IAD, vroeger aankomen betekend vaak dat je gate nog niet vrij is ook nu dus, we werden naar de C-terminal gestuurt dat is de internationale terminal van IAD, klopt ook wel want we kwamen uit Canada maar ik denk dat ze geen kleine toestellen gewent zijn want we moesten met de trap uit het vliegtuig en weer met de trap terug de slurf in.

bij het verlaten van het toestel stond er een kar met alle carry-on bagage want die hadden we op Montreal al af moeten geven, de bagagebakken in zo'n klein toestel kunnen zelfs de kleine carry-on trolleys niet aan.

Ondergronds via de walkway naar de mainterminal om de rest van de bagage op te halen, daar aangekomen zagen we één van onze koffers al rondjes draaien en terwijl we naar de band liepen kwam # twee ook al tevoorschijn.

Naar buiten en daar stond de shuttlebus van Alamo ook al te wachten veel vlugger kan het allemaal niet.

De auto was volgens de medewerker natuurlijk weer te klein en hij had wel een mooie fullsize voor $ 180,00 extra, is een koopje maar omdat het zo’n slappe tijd is kan het wel, dacht het niet als het zo’n slappe tijd is kan het voor minder dus we blijven bij het oude.

We krijgen een Jeep Liberty mee met NY plaat en rond de 8.000 mijl op de teller.

T-T aan en op weg naar het hotel, daar waren we rond 10:00 eerst de spullen op de kamer en dan even naar de Mc D. want we hebben trek dus even wat te eten meegenomen naar de kamer.

Daarna douchen en licht uit want we staan al bijna 24 uur op de benen.

 

Dag 2 vrijdag 23 maart, Washington DC

 

Vannacht goed geslapen om 07:15 waren we uit bed en ik ben maar één keer even wakker geweest, we gaan eerst eens kijken hoe het ontbijt is, niet veel bijzonders dus, wat bagels die men kan toasten en daar één soort jam op kan doen, donuts, koffie, thee, sap en wat fruit dat is alles, we zullen waarschijnlijk de andere dagen buitenshuis ontbijten.

Bij de receptie informatie gevraagd hoe we bij de metro kunnen komen, dat is eenvoudig, hotel uit naar links en bij het stoplicht weer naar links en vervolgens bij het derde stoplicht naar rechts, volgens de man een kwartiertje lopen maar daar mag je dus wel een half uur voor rekenen.

We zoeken onze spullen bij elkaar en gaan op pad, heerlijk weer dus de korte broek kan aan, onderweg naar het metrostation worden de eerste foto’s van schitterend bloeiende bomen al gemaakt.

Op het metrostation kopen we twee dagkaarten en stappen we in de gereedstaande metro die ons in 40 minuten naar Smithsonian brengt.

Weer boven de grond lopen we richting het Washington Monument overal zijn we bloeiende bomen en struiken maar ook veel bloembollen, ook loopt er veel publiek.

We gaan richting Tidal Basin, wat is het hier schitterend al die bloeiende cherrytree’s, sommige zijn al wat op hun retour, enkele beginnen nog maar net maar 99% staat in volle bloei, het fototoestel maakt dan ook overuren.

Rond Tidal Basin is het enorm druk foto’s maken zonder publiek er op is dan ook bijna niet mogelijk.

Men moet goed opletten want sommige mensen staan ineens stil, ook struikel je over de kinderwagens terwijl je soms bij omver wordt gereden door een fietser of in botsing komt met een jogger.

We genieten volop en nemen dan ook ruim de tijd voor een volledig rondje om Tidal Basin waarbij we ook verschillende monumenten gelijk meenemen.

We zien ook nog een Osprey die een vis uit het water pakt en er mee weggaat mogelijk om zijn jonge te voren.

Bij het nieuwe monument voor Martin Luther King kan je bijna over de koppen lopen, hier is het bijna niet mogelijk om een foto zonder mensen te maken, de park service heeft dan ook nog eens bedacht dat het verzamelpunt voor een lezing over dit monument precies tussen de twee rotsen moet zitten dus die doorgang staat vol met mensen die met die rangerwalk/talk mee willen.

Het is trouwens wel een heel erg mooi monument.

Zondag begint het Cherry Blossom Festival en men is al volop met de voorbereidingen bezig, bijkomend voordeel is dat er al verschillende eetgelegenheden staan die je normaal niet zal kan vinden hier dus gebruiken wij de lunch bij een daarvan.

Hierna kijken we nog wat rond en overleggen even wat we zullen doen, er staan nog verschillende dingen op de planning maar het is warm ‘rond de 28 graden’ en ook de jetlag laat zich wat voelen dus besluiten we dat het voor vandaag genoeg is.

We zoeken de metro weer op en gaan terug naar het hotel, daar nemen we een zeer verfrissende douche.

Rond 05:00 stappen we in de auto en rijden naar Petra een van de leden van het AllesAmerika forum die hier al jaren woont, na een paar uur gezellig bijkletsen nemen we weer afscheid en doen nog wat kleine boodschappen.

Het bezoek aan Tidal Basin was precies op tijd de cherry blossom was op zijn hoogtepunt en het was schitterend weer terwijl ze voor het weekend regen en meer wind afgeven wat het eind van de bloesem zal zijn, het festival wat zondag begint zal het dus waarschijnlijk zonder de naamgever moeten stellen of toch in ieder geval met weinig bloesem.

 

Dag 3 zaterdag 24 maart, Leesburg (shoppen)

 

Als we vanmorgen opstaan is het bewolkt en aanmerkelijk frisser dan gisteren, we ontbijten op de kamer met een yoghurtje en verse aardbeitjes met slagroom.

We rommelen wat rond op de kamer en zoeken op internet wat adressen van outletcenters en malls, vroeg op stap heeft geen zin omdat de meeste winkels pas na 10:00 uur open gaan.

Voor we vertrekken nog even omkleden want de korte broek die ik vanmorgen al aangedaan had is wat te optimistisch.

We vertrekken via verschillende binnenwegen richting Leesburg, het komt allemaal erg bekent voor en dat blijkt ook wel te kloppen want de route die we rijden hebben we in 2008 ook gereden toen we op de campground van Lake Fairfax Park stonden en van daaruit een bezoek brachten aan Petra.

We zijn Vienna nog maar net uit als de eerste spetters op het voorraam vallen en die blijven dus de hele dag vallen, soms wat spetters maar ook verschillende keren een flinke bui.

Gelukkig staat er de hele dag shoppen op de planning met misschien nog een bezoek aan Great Falls NP maar dat laatste kan ook op een andere dag.

Onderweg zien we weer verschillende prachtig in bloei staande bomen en struiken maar met de regen is het niet te doen om foto’s te maken en er is op deze route ook weinig kans om te stoppen.

In Leesburg raakt Tim de weg weer kwijt en zegt aan het eind van een doodlopende weg dat we op onze bestemming zijn, bijna goed maar er zit nog wel een snelweg tussen en die ligt er al jaren dus het is niet dat de situatie de laatste tijd ineens anders is geworden.

Na wat zoekwerk komen we toch bij Leesburg Corner Premium Outlet uit, hier zijn we in 2008 ook geweest toen trouwens wel en één keer zonder fout rijden.

Dit is trouwens een mooi Outlet Center, wel is alles buiten maar door de luifels langs alle winkels kunnen we toch droog rondlopen.

We bezoeken verschillende winkels en de eerste aankopen zijn dan ook al weer vlug gedaan.

Hierna bezoeken we nog verschillende malls en vinden we een aantal Art & Craft winkels, zodat ook voor het scapboekwerk van Annie de voorraden weer aangevuld kunnen worden.

Ook een Walmart is vlug gevonden geen supercenter maar behalve wat versspullen, zoals aardbeien kunnen we toch alles vinden.

We aanvaarden de terugreis waarbij we nog verschillende malls bezoeken waaronder een splinternieuwe waarvan ik de naam kwijt ben, hier zijn we alleen maar doorheen gereden omdat we geen winkels zagen die ons aanspraken, het zag er trouwens allemaal erg duur uit.

Bij Sterling vinden we dan ook nog een eetgelegenheid die ons aansprak dus kunnen we ook de buik weer vullen mag ook wel want het is inmiddels al 03:00 pm.

Terug in Vienna maken we nog een stop bij de Giant om de nog ontbrekende versproducten te kopen.

Deze winkel zit net als ons hotel aan Maple Avenue, mooie winkel met zeer vriendelijk personeel die uit zichzelf, voor ons als toerist zonder klantenkaart, hun eigen code gebruikten om je toch de korting te kunnen geven.

We hebben door het advies van Petra het geluk dat we gisteren met prachtig weer de Cherrybloesem rond Tidal Basin hebben gezien, dat was vandaag een drama geweest met al die regen, morgen willen we DC weer in en het zal mij benieuwen hoe het er nu uitziet.

Tidal Basin staat niet op de planning mede omdat het Cherry Blossom Festival morgen begint en het wel erg druk zal zijn, we willen de omgeving van het Capitool en de botanische tuin bezoeken alsmede het Witte Huis en het Vietnam Memorial of dat allemaal lukt zien we morgen wel.

Het plan is om met de auto naar het metrostation te rijden omdat het weekend is zullen we waarschijnlijk wel een parkeerplekje kunnen vinden op een van de parkeerterreinen.

We rijden trouwens rond met een Jeep Patriot in plaats van een Jeep Liberty, kan je nagaan hoeveel ik om auto's geef had er dus echt nog niet naar gekeken.

 

Dag 4 zondag 25 maart, Washington DC

 

Rond 08:00 uit bed, als ik naar buiten stap is alles sliknat er is waarschijnlijk net nog een bui gevallen, maar het is nu droog wel zwaar bewolkt, we ontbijten op het gemak en stappen iets na 09:00 in de auto om naar het metrostation te rijden.

Daar kan men in het weekend trouwens gratis parkeren en het parkeerterrein is op dit tijdstip nog bijna helemaal leeg.

Weer twee dagkaarten á $ 9,00 uit de automaat getrokken en we kunnen zo in de gereed staande metro stappen die bijna gelijk daarna wegrijdt.

We blijven zitten tot Capitol South en komen zo na een klein stukje lopen precies aan de achterkant van het Capitool uit.

Het is ook hier weer genieten van de vele bloeiende bomen, de Cherry Tree’s zijn duidelijk over het hoogtepunt heen er ligt dan ook een heel tapijt van bloemblaadjes op de grond soms zo dicht dat er geen grond te zien is.

Het is wel even opletten want daar waar ze op de verharding liggen is het mede door de regen spekglad dus een slippertje is snel gemaakt.

Ook de Magnolia’s zijn al op hun retour, veel van de bollen liggen door de regen tegen de grond maar die komen nog wel terug recht, de dogwood (Cornus) staat nog veel in knop maar er zijn er ook al veel met open (schijn)bloemen.

We komen al foto’s makend aan de voorkant van het Capitool uit en besluiten om eerst de botanische tuin te bezoeken, zo kunnen we even opwarmen, want het is nog best fris en ook een sanitaire stop is daar mogelijk.

Rondom het gebouw staan ook veel mooie struiken in bloei en binnen is er een Orchideeën tentoonstelling, daar zitten heel mooie bloemen tussen, wel is het druk binnen waarschijnlijk nog meer mensen die even de warmte opzoeken.

De eerste vijf minuten is het niet mogelijk om foto’s te maken omdat de lens helemaal beslagen is door de overgang van buiten (koud) naar binnen (erg vochtige warmte).

Na een uurtje hebben we de mooie dingen gezien en zijn weer op temperatuur dus gaan we weer verder.

Nu is de voorkant van het Capitool aan de beurt, we kunnen nu ook de onderste trappen op die waren vorige keer afgesloten omdat men bezig was met de voorbereidingen voor de inauguratie van Obama tot president.

Met wat wachten tot de mensen opzij stappen lukt het om foto’s van het gebouw te maken zonder publiek, jammer genoeg zit de onderkant van de koepel ingepakt voor renovatie werkzaamheden.

Ook aan de Mall gelijk achter de Capitool reflextie pool wordt volop gewerkt er liggen grote bergen grond en er staan verschillende kranen.

We lopen terug naar Capitol South metrostation en stappen weer in de metro om op Metro Center weer uit te stappen.

We willen the White House nogmaals bekijken en nu hopelijk van dichtbij wat de vorige keren niet lukte, nu hebben we geluk en kunnen langs het hekwerk lopen om zo foto’s te maken ook de groentetuin die de first lady heeft aangelegd is van hieruit goed zichtbaar.

Wat doen we nu, doorlopen naar het Vietnam Memorial en dan naar Foggy Bottom voor de volgende metro of terug naar Metro Center, de voeten van Annie geven de beslissing de blaren die ze gisteren opliep zijn open en dus gaan we geen lange wandeling meer doen.

We nemen de metro terug naar Vienna en rijden even langs het hotel om Tim op te halen vervolgens naar de Subway voor de lunch en dan krijgt Tim opdracht om ons naar Great Falls NP te brengen, dit doet hij via een schitterende binnendoor route waar ook nog eens prachtige huizen langs staan.

Bij Great Falls betalen we $ 5,00 voor een ticket (goed voor drie dagen) en parkeren bij het visitorcenter, er staan flink wat auto’s op het parkeerterrein, maar de drukte in het park valt erg mee, de mensen zijn goed verdeelt over het park.

We gaan eerst naar de viewpoint voor de Falls, er komt behoorlijk wat water stroomafwaarts dus is het weer genieten.

Op de terugweg bezoeken we het visitorcenter, hier was men vorige keer bezig met het inrichten van een nieuwe tentoonstelling dus die kunnen we nu bekijken.

Hierna rijden we naar het eind van de tweede parking en lopen richting de Aquaduct Dam, Petra vertelde van de week dat daar een Bald Eagle nest zit dus die kans laten we niet voorbij gaan.

Het nest is vlug gevonden maar er is geen beweging te zien, op een gegeven moment zien we ineens een van de Eagles op het nest zitten, of het op de foto’s overkomt is maar de vraag want het nest zit aan de andere kant van de rivier hoog in een boom.

In DC was het heel de tijd bewolkt en voelden we zelfs nog een paar spetters maar in de loop van de middag wordt de bewolking dunner en komt zelfs de zon nog tevoorschijn.

We gaan terug naar het hotel daar zoek ik via Streets & Trips wat adressen van restaurants op voor het geval het bij de Outback te druk zou zijn, gelukkig valt dat mee 10 á 15 minuten volgens het meisje waar we de pieper van krijgen en dat klopt ook want na een kwartiertje krijgen we een tafel en eten de buikjes rond.

Wat we morgen doen hangt even van het weer af, we hebben nog verschillende dingen die we kunnen doen dus dat zien we morgenochtend wel.

 

Dag 5 maandag 26 maart, rondje via Winchester

 

Ook vandaag weer rond 08:00 uit bed en op de kamer ontbijt, daarna spullen inladen dat vraagt voor ons goed nadenken, want we vergeten iedere keer van alles.

We gaan een rondje door het schitterende gebied tussen Vienna en Winchester doen, we nemen een klein stukje I-66 om dan de US-50 op te gaan richting Middleburg het is echt genieten van de vele boerderijen en wijngaarden in een op en neer glooiend gebied, er is sinds 2008 wel een en ander veranderd aan de US-50 we komen nu verschillende rotondes tegen.

Als we onderweg bij Boyce een benzinepomp tegenkomen die maar $ 3,77 voor een gallon vraagt stoppen we even om de tank te vullen hij is nog maar half leeg maar we hebben alleen nog maar prijzen boven de $ 4,00 gezien dus dit is een koopje.

We zien onderweg weer veel bomen en struiken in bloei staan en ook de wegbermen gaan al kleur vertonen van bloeiende planten, we komen door leuke dorpjes en doen het dan ook rustig aan.

Aan het begin van Winchester komen we de eerste Art & Craft winkel al tegen dit keer een Jo-Ann dus de eerste shopstop is vlug gemaakt, na wat scrapboek spullen te hebben gekocht gaan we verder naar ons doel van vandaag de Hobby Lobby winkel bij de Apple Blossom Mall in Winchester.

Hier zijn ook nog genoeg andere leuke winkels te vinden dus dreigt er rook uit Annie haar tas te komen door een warmlopende credit kaart, een korte lunchpauze bij de Subway lost dit probleem weer op.

Omdat ik het niet leuk vind om twee keer dezelfde route te rijden gaan we terug over de VA-7 via Leesburg deze is wel een stuk drukker dan de US-50 maar toch ook leuk om te rijden.

Voorbij Leesburg maken we nog een stop bij een Target winkel in de hoop witte M&M’s te vinden, M&M’s genoeg maak het schap van de witte was helemaal leeg, wel vinden we weer een paar Art & Craft winkels dus de stop was niet helemaal nutteloos.

We zetten koers naar het Tysons Corner Center, dat was even zoeken want door de werkzaamheden voor de nieuwe metrolijn richting IAD zijn er volop wegomleggingen en dus raakt Tim de kluts kwijt.

Toch gevonden dus kijken we ook hier wat voor winkels er allemaal zitten, dat zijn er genoeg maar niet veel waar wij op dit moment naar op zoek zijn.

Omdat het inmiddels al tegen 06:00 pm loopt besluiten we om hier ook gelijk te eten, want er zit een TGI Friday’s op de derde verdieping.

Na een heerlijke maaltijd zetten we koers naar het hotel, daar aangekomen gaat Annie via internet eerst achter een hotel aan voor morgenavond in Charlottesville, daar weet ze een Super-8 te boeken voor $ 55,00 dus ook morgenavond staat er weer een bed voor ons klaar.

We willen daar via de westkant van Shenandoah NP naar toe rijden.

Het was vandaag mooi zonnig weer wel fris met een wind die in de loop van de dag steeds harder werd.

 

Dag 6 dinsdag 27 maart, Vienna > Charlottesville

 

Als we vanmorgen opstaan is het steenkoud buiten, de thermometer staat maar op drie graden, ook op de kamer is het in de loop van de nacht behoorlijk frisser geworden.

Tijdens het ontbijt wordt de kachel dan ook bijgezet.

Alle spullen in de auto en even langs de receptie om uit te checken, voordat we op weg gaan.

Iets na 09:00 zijn we onderweg, we pakken de I-66 west op naar Front Royal, die kant op gaat goed maar de eastbound richting Washington DC staat weer helemaal vast.

Langs de I-66 maken we een stop bij het State Visitorcenter als we de dame achter de balie onze plannen voorleggen krijgen we een tas vol met allerlei informatiefolders mee waaronder drie verschillende hotelcouponbooks voor extra kortingen.

Ze bied zelfs aan om de hotels van onze keus te bellen voor mogelijke reserveringen.

Deze dame kent haar staat, want ze weet van elke plek waar wij denken te overnachten wel aan te geven wat leuke plekjes en goede hotels zijn.

We bedanken haar dan ook hartelijk voor we verder reizen.

We nemen de afslag naar Front Royal en houden in deze plaats de VA-340 zuid aan zeer tegen de wil van Tim, want die wil via de VA-55 dat is namelijk korter maar naar ons idee niet zo mooi.

We rijden vandaag de hele dag door Shenandoah Valley en komen de gelijknamige rivier ook regelmatig tegen.

Het heeft hier afgelopen weekend waarschijnlijk flink geregend want er staat op sommige plaatsen veel water langs de weg en op het land.

Weer genoeg mooi bloeiende bomen en prachtige vergezichten maar jammer genoeg erg weinig turnouts of andere mogelijkheden om even een stop te maken, dus parkeren we af en toe in de berm voor een foto.

Veel landbouw en veeteelt waarbij sommige schuren het idee geven dat er hier nog behoorlijk aan wat bio-industrie gedaan wordt.

Bij Waynesboro verlaten we de VA-340 en rijden via de I-64 naar Charlottesville daar is het hotel vlug gevonden.

We krijgen een kamer op de derde verdieping, gelukkig is wel een lift, we steken de spullen die we nodig hebben in de carry-on trolley’s en nemen die samen met de laptoptas en rugzakken mee naar boven.

Na even bijkomen op de kamer nemen we de auto en rijden naar de 1 mijl verder gelegen Fashion Square dit is niet zoals de naam doet vermoeden een verzameling van kledingwinkels maar een normale mall, we kijken wat rond maar vinden niet waar we belangstelling voor hebben.

Tim geeft nog een aantal winkelcentra in de omgeving dus pikken we er een uit “Seminole Square” daar vinden we de Fashion Bug, een van Annie haar favoriete kledingwinkels, waar ze ook nu weer een aantal leuke dingen weet te scoren.

Ondertussen is het etenstijd, we hadden onderweg al een Applebee’s gezien als we de afslag nemen die onder andere daar naar toe gaat zien we aan de andere kant van het terrein een ‘all you can eat grill’ en die is zo te zien aan de vele auto’s erg geliefd bij de locale bevolking.

We sluiten ons daar dan maar bij aan en dat was geen verkeerde keus heerlijk gegeten voor $ 13,50 P/P de softdrinks inbegrepen.

Het was vandaag weer een zonovergoten dag vrijwel zonder wind wel bleef het de hele dag fris, denk niet dat de temperatuur boven de 15 graden geweest is.

Morgen gaan we de Blue Ridge Parkway op richting Roanoke en daar geven ze voor morgen 26 graden af dat gaat er weer op lijken.

 

Dag 7 woensdag 28 maart Blue Ridge Parkway

 

Denk niet dat de temperatuur vannacht veel gezakt is want het was bij het vertrek best aangenaam.

Na de gebruikelijke ochtend rituelen zijn we rond 09:00 onderweg, we rijden de I-64 terug tot de afslag naar de Blue Ridge Parkway.

Daar start bij milemarker 0 onze rit naar het zuiden, de maximum snelheid voor deze weg is 45 mijl per uur maar daar komen wij lang niet aan rond de 30 mijl per uur is een mooie cruisesnelheid om rustig rond te kijken.

Op een dag als vandaag kan dat ook gemakkelijk omdat het erg stil is, een auto of drie per uur is nog ruim denk ik.

Na een paar mijl maken we een stop bij het eerste visitorcenter langs deze weg, dit blijkt net als alle andere tot half mei gesloten te zijn.

Men kan dus in deze tijd van het jaar nergens informatie krijgen wel jammer, gelukkig hebben wij gisteren in het welcomecenter langs de I-66 een boekwerk over de BRP meegekregen waar veel informatie in te vinden is.

We stoppen zeer regelmatig om foto’s te maken helaas zullen de overzicht foto’s van de valley een beetje wazig zijn want er hangt aan beide kanten een blauwige waas over de valley net of er een heleboel rook hangt.

We zien weer veel bloeiende bomen en struiken maar ik zie ook veel Rhododendrons wat doet vermoeden dat het hier ook in mei nog heel kleurrijk kan zijn.

Veel wildlife zien we niet twee pluimstaarten en verder de gebruikelijke raven en turkey gieren.

Onderweg zen we watervalletjes bij een wat grotere stoppen we en maken een wandeling.

Rond 01:00 komen we bij Otter Creek waar we dachten te eten maar helaas ook dit restaurant is nog gesloten, omdat we geen eten meer in voorraad hebben besluiten we om de BRP te verlaten om via de US-501 naar Glasgow te rijden om te eten, helaas zit daar dus helemaal niets aan eetgelegenheden.

De plaatselijke supermarkt moet dan maar uitkomst bieden maar ook daar is niet veel te vinden, met een doos crakers en een bus met spuitkaas verlaten we de winkel.

We rijden de US-501 terug en stoppen onderweg op een viewpoint voor een (zeer) eenvoudige lunch.

Een stukje verder gaan we nogmaals van de weg af om wat foto’s te maken van de James River en de voetbrug en spoorbrug die hier naast elkaar de rivier oversteken.

Als ik wat rondkijk of er nog leuke planten staan om te fotograferen komt de auto die al (met draaiende motor) op de parking stond naar me toe rijden en zegt de man in de auto ‘weet je dat je ook op die voetbrug kan komen’ nee dus want ik kom niet van hier, hij dus wel want het was de plaatselijke politie (in en onopvallende auto) hij legt ons uit hoe we bij de voetbrug kunnen komen, het spoor zit er tussen en dat is afgezet met hekwerk.

Als we na een wandeling over de voetbrug terug in de auto stappen en weg willen rijden komt hij weer naast ons staan en geeft nog een paar leuke tips langs de BRP.

Hier was de politie dus duidelijk je beste vriend.

Nog maar net terug op de BRP zien we een Deer maar wel veel te dichtbij, ondanks dat ik maar net 25 m/u reed moest ik vol in de ankers, omdat zij ineens de weg opkwam, een foto hebben we helaas niet.

Het is ondertussen wel een heel stuk warmer geworden dus wordt er van kleding gewisseld.

We bollen rustig verder met nog verschillende stops op viewpoints, we doen ze niet allemaal, want bij verschillende zie je heel weinig, omdat bomen het uitzicht wegnemen en ondanks dat er nog geen blad aan die bomen zit is het mooie zicht dan weg.

Bij Peaks of Otter vinden we de eerste vrij uitgebreide voorzieningen met restaurant, motel, cabins en campground er is hier al wel een en ander in beweging maar veel is het nog niet.

Bij milemarker 106 vinden we het genoeg voor vandaag en gaan we via de US-460 richting Roanoke waar we zullen slapen, langs deze weg komen we een Walmart supercenter tegen dus worden de voorraden weer op pijl gebracht.

Via de I-581 gaan we richten het vliegveld want daar in de beurt ligt ons hotel, het is ondertussen al 06:00 pm geweest.

Het hotel is vlug gevonden en op hetzelfde terrein zit ook een Waffle House dus mocht er verder niets in de omgeving zitten dan kunnen we dichtbij het hotel eten.

Aan de dame bij de receptie gevraagd wat er voor eetmogelijkheden waren in de omgeving en die gaf als antwoord dat er een heel grote mall/shoppingcenter zat op een kleine drie mijl rijden en daarbij zaten wel dertig verschillende eetmogelijkheden.

Spullen op de kamer even bijkomen want het is ondertussen erg warm (rond de dertig graden) en op zoek naar die mall en die was vlug gevonden ‘Valley View Mall’.

Rondje gereden rond de mall en ook nog even binnen gekeken of er ook een foodcourt zat maar dat was niet het geval dus een van de restaurant die allemaal langs de buiten van het terrein zaten uitgezocht.

Ik had al gezien dat er één was waar veel auto’s stonden dus lijkt dat de beste keus te zijn en het was zeker niet verkeerd, nog even getwijfeld of we naar binnen zouden gaan want er zat een persoon met een gitaar op een podium de gok maar genomen en ook dat pakte waar goed uit, het was helemaal ‘terug naar de jaren zestig/zeventig’

Heerlijk gegrilde gamba’s gegeten, onze serveerster vond ons er schijnbaar dorstig uitzien want als het glas voor een kwart leeg was kwam ze al met een nieuwe aanzetten en bij het afrekenen bood ze aan om het laatste glas in een meeneembeker over te gieten. ‘Shakers Good Food & Drinks’ was de naam van dat restaurant.

Net voor we weggingen zagen we dat de straat nat was het had dus een beetje geregend, terug naar het hotel en hoewel het ondertussen al donker is was dat zo gevonden.

Een verfrissende douche genomen en daarna het verslag bijgewerkt.

Morgen trekken we weer verder naar het zuiden over de BRP of we aan Stone Mountain toekomen of dat voor de volgende dag bewaren zien we morgen middag wel, we slapen in ieder geval in Galax en dat ligt (nog net) in Virginia.