Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

Dag 1 woensdag 21 april Biggekerke – Las Vegas

 

Volkomen onverwacht konden we 4 dagen eerder vertrekken, toen ik gisteravond net voordat we naar bed gingen nog even op de site van Delta keek hoe het met onze voor zondag geplande vlucht stond en daarna keer voor alternatieve vluchten kwamen er ineens drie vluchten voor woensdag 21 april tevoorschijn na even overleg met Annie of zij het zag zitten om op zo’n korte termijn te vertrekken heb ik de telefoon gepakt.

De mensen van Delta in België lagen al op bed, want ik kreeg een bandje dat het lokale kantoor gesloten was en dat ik zonder extra kosten doorgeschakeld werd met Amerika, de dame die ik daar aan de lijn kreeg kon de vluchten eerst niet zien maar toen ze de door mij gegeven vluchtnummers invoerde lukte dat wel.

Ik kon omboeken maar verspeelde dat wel de vluchten van a.s. zondag en zou bij annuleren van de vlucht pas dinsdag 27 april weg kunnen, dat risico hebben we maar genomen.

Toen alles geregeld was bleek het al tegen 01:00am te zijn we besloten om niet meer naar bed te gaan mede omdat er nog een en ander opgeruimd en gewassen moest worden.

Om 05:00am zijn we in de auto gestapt en naar Zaventem gereden, daar stonden we op 06:30am als tweede in de rij voor de incheckbalie.

De securitycheck begon om 07:10am maar de dames en heer van de incheckbalie vonden de 5 dagen niet werken schijnbaar nog niet lang genoeg want ze zaten men tien man/vrouw te kleppen, om 07:30am konden we dan inchecken daarbij kregen we de mededeling dat men maar 1 carry-on p/p was toegestaan waar men anders ook nog een laptop of fototas mocht hebben.

Of dit een Delta regel is weet ik niet, want bij andere airlines zag ik toch de mensen met carry-on en laptop inchecken.

Na de taxfree inkopen door de terminal security waar beide trolley zeer grondig doorzocht werden, elk vakje ging open en ook brillenkokers en ander gesloten voorwerpen werden open gemaakt om er in te kijken.

Bij het boarden werden alle passagiers voordat men de slurf in mocht gefouilleerd en werd weer alle Carry-on helemaal na gekeken, wat men hier mee wil bereiken ontgaat mij even, want er zit alleen maar een kleine honderd meter terminal tussen punt 1 en 2.

Toen de deur dichtging bleken er in economy zeker 40 stoelen leeg te zijn dat er na al die dagen niet vliegen zoveel stoelen leeg blijven is mij een raadsel.

Om 11:30am kwamen de wielen los en waren we onderweg naar JFK, in het begin wat bewolking maar zo dun dat we Walcheren en ook ons dorpje goed konden zien.

Voor zo ver ik het kon zien hebben we de normale route over Engeland en Ierland gevlogen, eenmaal boven de oceaan werd de bewolking zo dik dat er niets meer te zien was dus hebben we een beetje gemiste slaap in gehaald.

Boven Canada kwam er weer zicht op de grond tussen de wolken door, eenmaal boven Amerika konden we Boston en Long Island heel goed zien leggen.

Het eerste deel van de reis ging zo vlot dat we een half uur te vroeg al op Amerikaanse bodem landen, schijnbaar waren we de eerste intercontinentale vlucht want ook de immigrationhal was helemaal leeg dus ook daar ging alles heel vlot.

Een gezin wat voor ons was en waarschijnlijk voor de eerste keer het land inkwam moest alle vingerafdrukken geven en toen wij aan de beurt waren was een afdruk ter controle al voldoende.

Ook de koffers lagen al vlug op de band, customs wilden alleen maar het formulier aanpakken dus een deur door en koffers weer afgeven betekende dat ik 20 minuten na de landing al een frappo voor mijn neus had staan.

De vlucht naar Las Vegas zat op twee stoelen na vol en vertrok op tijd van de gate, nog wel een kleine file voordat we op konden stijgen, bij het vertrek van JFK hadden we lichte regen.

Onderweg eerst redelijk zicht maar toen we boven Colorado kwamen trok het helemaal dicht en kregen we ook behoorlijk veel turbulente, boven Arizona kregen we weer zicht op de grond zodat we de Grand Canyon goed konden zien, ook Lake Mead was goed zichtbaar waarbij opviel dat het water wel heel erg laag staat.

In de schemering geland en eerdat we aan de gate stonden was het al donker, ook nu waren we weer een half uur voor op schema en weer waren de koffers binnen de kortste keren op de band.

Naar buiten voor een taxi en dat ging wat langer duren, er stond een enorm lange rij wachtende voor ons, gelukkig rijden de taxi’s hier af en aan zodat we binnen een kwartier onderweg waren naar het hotel en daar was gelukkig geen rij.

Rond 08:30pm waren we op onze kamer en na nog even kijken hoe we morgenochtend moeten lopen voor de pick-up plek, een paar flesjes water kopen en een lekker douche ging rond 10:00pm eindelijk het licht uit.

Vandaag gereden: 0 mijl

Campground: Excalibur hotel

 

Dag 2 donderdag 22 april Las Vegas – Pahrump

 

Na een goede nachtrust om 06:00am uit bed en alles terug inpakken zijn we rond 06:30am naar beneden gegaan, eerst even uitchecken en dan naar de pick-up locatie.

Onderweg even ontbijt en de broodnodige cafeïne gescoord, toen we buiten kwamen begon het net licht te regenen dus maar onder het afdak bij de uitgang blijven staan.

Om 07:50am kwam de shuttlebus van El Monte aanrijden en om 08:15am waren we op het verhuurstation en konden we de papierwinkel afwerken, de medewerkster die ik al verschillende keren aan de telefoon gehad had zei “het is jullie dat toch gelukt om te komen” en naar ik begreep waren er verschillende mensen die de hele trip geannuleerd hebben door alle problemen.

De camper werd van het achterterrein gehaald waar men hem had neergezet omdat men de ruimte voor nodig had voor andere campers, binnen en buiten alles gecontroleerd en daarbij de afsluitkap van de seweraansluiting laten vervangen omdat die niet goed te sluiten was, verder een paar kleine krasjes laten noteren en om 09:20am reden we van het terrein af.

Eerst naar de Dollar Tree voor de eerste inkopen, volgende stop de Walmart voor de rest van de camperspullen en de levensmiddelen, hierna zijn we naar Bed, Bath & Beyond voor een comforter.

We hebben tussendoor verschillende regenbuien en ook de temperatuur is niet echt hoog te noemen.

Inmiddels is het 01:20pm als we alles boodschappen hebben, via de US-215 rijden we naar de NV-160 die ons naar Pahrump zal brengen.

Hier zien we naast de weg een matrixbord wat aangeeft dat men rekening moet houden we winterse condities op de weg, zal wel, zeker vergeten uit te zetten zeggen we tegen elkaar, maar als we verderop de bergen inrijden zien we tegen de hellingen verse sneeuw liggen en even later gaan de regen over in sneeuw, wat zullen we nu krijgen we komen voor warmte en wildflower niet voor wintersport.

De weersvooruitzichten hebben het over hogere temperaturen, we houden moed op korte broeken en t-shirt weer maar nu is het nog lange broek en vest, ook de kachel in de camper staat nu aan.

Eenmaal in Pahrump rijden we naar onze overnachting voor de komende nacht “Nevada Treasure RV Resort & Spa” een schitterende campground met 220 plekken waarvan een deel met Gazabos & bbq, wel veel beton/asfalt maar verder prachtig aangelegd met veel groen en rotspartijen en een mooi zwembad.

Na het inchecken wordt men keurig naar de plaats gebracht door een medewerker die in een golfkarretje vooruit rijdt, hij geeft ook aanwijzingen bij het achteruit parkeren van de camper en wijst alle aansluitpunten aan waarbij hij gelijk aangeeft dat de waterdruk erg hoog is zodat het gebruik van een drukregelaar zeer verstandig is om schade aan de waterleidingen in de camper voorkomen wordt.

Bij de campers van El Monte zit er een regelaar aan de slang of krijgt men er een mee, wij hebben een nieuwe regelaar meegekregen omdat de slang vervangen was.

Als men geen regelaar heeft kan men er een lenen van de campground, hiervoor geeft men $ 20,00 borg die men terugkrijgt bij inlevering van de regelaar.

De rest van de middag gebruikt om de camper in te richten, de bbq in elkaar te zetten en de nieuwe badhanddoeken te wassen.

Ook nog even een wandeling over de campground gedaan om te kijken hoe alles er uit ziet zodat we samen met het boodschappen doen vandaag toch al een flinke hike gedaan hebben.

Vandaag gereden: 102 mijl.

Campground: Nevada Treasure Luxury RV Park & Spa, kosten $ 27,50 incl. tax en Good Sam korting, full hookup en wifi.

 

Dag 3 vrijdag 23 april Pahrump – Joshua Tree NP

 

Net voor we uit bed kwamen slaat de kachel aan dat betekend dat het maar 10 graden is in de camper , we ontbijten dan ook met de kachel aan zodat het wat aangenamer wordt binnen.

We hebben besloten om een deel van de eerste dagen van de originele planning aan te houden dus gaan we vandaag op weg naar Joshua Tree NP, we hebben gelukkig gelijk het goede ritme te pakken dus zijn we om 07:00am uit bed en rijden we om 08:00am van de campground af, eerst even tanken in Pahrump de volgende mogelijkheid is ligt in California en de ervaring leert dat het daar flink duurder is.

In Pahrump kost een gallon $ 2,919 en in Baker zien we 3,499 op de borden staan.

De tank was toen we de camper meekregen maar half vol dus lust hij wel een slokje.

Via de NV-372 zuid rijden we naar California waar de weg overgaat in de CA-178 deze volgen we ook zuid om vervolgens via de CA-127 zuid naar Baker te rijden daar zien we dat ’s werelds grootste thermometer 63F aangeeft nog niet echt warm maar het gaat de goede kant op.

We steken de I-15 over en gaan via de Kelbaker Road Mojave NP, hier maken we een fotostop om een aantal bloeiende cactussen te fotograferen, we vinden een aantal Beavertail, Hedgehog en Teddybear Cholla’s met bloemen en een stukje de berg op staan een stel mooie Barrelcactussen maar daar is nog geen knop in te vinden.

Verder vinden we verspreid wat kleine wildflower maar dat is echt zoeken, deze zijn door de harde wind ook nog moeilijk te fotograferen, men moet echt een paar planten zoeken die niet te hoog zijn en een beetje beschut staan.

De dirtroad naar de Kelso Sanddunes ligt er in tegenstelling tot 2008 mooi vlak bij dus rijden we de 3 mile naar het parkeerterrein en maken daar wat foto’s in verband met de wind wagen we ons niet in de duinen, je wordt er gezandstraald.

De Kelbaker Road gaat over de I-40 door tot hij op de National Trail Hyway uitkomt, deze gaan we west op, deze weg is een onderdeel van de route-66.

Net voor Amboy komen we voorbij de helaas nu dode beroemde Shoetree, deze boom is in de loop der jaren vol gehangen met duizenden schoenen maar ook boxershorts, strings en bh’s maken onderdeel uit van alles wat er in gehangen is, een naast gelegen kleine struik wordt nu als vervanger aangemerkt maar de takken zijn zo dun dat men er alleen maar sokken in knopt.

Bij Roy’s Cafe is het veel te druk om en stop te maken, het goede weer heeft honderden motorrijders naar buiten gelokt en die stoppen allemaal bij dit café zodat het terrein vol staat met motoren.

We draaien de Amboy Road op om naar TwentyNine Palms te rijden daar boeken we eerst een plek op de gelijknamige campground om vervolgens een paar van de schitterende muurschilderingen in dit plaatsje te fotograferen.

Via de CA-62 west rijden we naar het plaatje Joshua Tree om daar via de west ingang het park met dezelfde naam in te rijden, de planten die dit park zijn naam hebben gegeven zijn al grotendeels uitgebloeid, dat wist ik al van te voren want ze bloeien altijd eind februari begin maart.

Hier en daar zien we nog een enkele tak bloeien maar een struik vol in bloei vinden we niet meer.

In dit hoge deel van het park is (nog) geen wildflower te vinden, maar ook zonder deze bloemen blijft het een prachtig en vaak onder gewaardeerd park, naast de Joshua Tree’s maken vooral de grillige rotsformaties met al zijn vreemde vormen dit park uniek.

We rijden de zijweg naar Keys View in de hoop dat we op het eind een mooi helder uitzicht hebben maar helaas hangt er ook nu weer een dikke waas over de valley waar men de San Andreas breuklijn kan zien liggen.

Via de noord uitgang verlaten we het park en brengen nog even een bezoek aan het visitorcenter, het dashboard van de camper is nog kaal, daar staat elke reis een pluchebeest op wat we in een NP gekocht hebben, de rest van deze vakantie zal een Bighorn Sheep het tegemoet komende verkeer aankijken.

Terug op de campground nog een poosje heerlijk in het zonnetje gezeten, de lange broek en vest zijn in de loop van de dag namelijk vervangen door korte broek en T-shirt.

Vandaag gereden: 290 mijl.

Getankt: Pahrump 38,802 gallon á $ 2,919.

Campground: TwentyNine Palm Resort, kosten: $ 37,28 incl tax, full hookup en wifi.

 

Dag 4 24 april Joshua Tree NP – Anza Borrego SP

 

Vanmorgen weer op tijd gestart, vanaf de campground is het een rechte weg naar het park, binnen het park nemen we de afslag richting de zuid uitgang, deze weg gaat bijna het hele stuk naar beneden dus zakken we flink in hoogte, het duurt dan ook niet lang of de Joshua Tree’s verdwijnen uit het landschap ze groeien alleen maar boven een bepaalde hoogte.

Onze eerste stop is de Cholla Cactus Garden, een grote helling vol met de teddybear cholla hier is een korte trail uitgezet tussen deze planten door, wel een trail die men voorzichtig moet lopen aangezien deze cactussen zeer scherpe dorens hebben die heel gemakkelijk door de huid heendringen maar er zeer moeilijk uit te halen zijn, er zitten namelijk weerhaakjes aan die het verwijderen zeer moeilijk en pijnlijk maken.

De plantdelen laten gemakkelijk van de moederplant los als ze bijvoorbeeld door een dier aangeraakt worden, ze reizen dan met dat dier mee tot ze er afvallen en opnieuw wortelen, dit is de voornaamste wijze van verspreiding van deze cactus soort, ze bloeien wel en geven ook zaad maar dat is meestal steriel en zal dus niet kiemen.

Er staan een flink aantal van de planten in bloei met mooie geelgroene bloemen.

Na deze wandeling vervolgen we de route en maken nog een paar fotostops om de hellingen die vol staan met Brittlebush die net in bloei komen en de hellingen geel kleuren te fotograferen, de volgende interessante stop is Ocotillo Patch.

Deze struiken met hun meters hoge rechte takken staan volop in bloei met prachtige rode bloemaren, als het droger wordt laten deze planten al hun blad vallen waardoor het lijkt of ze dood zijn maar bij de eerste regenval komen ze opnieuw in het blad en als er tijdens de zomermoesson voldoende regen valt bloeien deze struiken in het najaar voor een tweede keer.

Verder naar het zuiden komen we door een stuk van het park waar de hele valley vol staat met een crème kleurige wildflower waar ik de naam nog niet van heb kunnen vinden, wel een schitterend gezicht trouwens.

De laatste stop in het park is Cottonwood Spring, hier vindt men een visitor center, een campground en verschillende trails, wij lopen het korte pad naar de bron die hier is, we kunnen hem wel horen maar niet zien omdat hij tussen een aantal populieren en palmen zit en dat gebied is niet toegankelijk voor publiek.

Het park uit en over de I-10 heen gaat de weg over in de Box Canyon Road een mooie weg door een stukje Badland, deze weg komt uit bij het plaatsje Mecca wat aan de noordkant van de Salton Sea ligt, hier wordt het dorre landschap ineens groen, er wordt hier gebruik gemaakt van het grote meer om de landerijen te bevloeien en er worden volop citrusvruchten, druiven (voor wijn?) pepers en zoete maïs geteeld, hier wordt ook de tank gevuld en dat bleek achteraf een goede gok $ 2,899 per gallon wordt verderop $ 2,939 en in Borrego zelfs $ 3,499.

Van de CA-86 zuid gaan we langs de Salton Sea naar het plaatsje Salton City waar we de S-22 west nemen naar Borrego Spring, hier rijden we door naar de campground van Anza Borrego SP om een plekje voor de nacht vast te leggen, het is weekend en dus druk, gelukkig zijn er nog een paar vrije plekken.

Ook in California proberen de State Parken extra geld binnen te halen door hun prijzen flink omhoog te doen, was het in het verleden $ 22,00 voor een full hookup plek dan zijn we nu $ 35,00 kwijt op deze mannier kan met net zo goed op een private campground gaan staan daar heeft men voor ongeveer hetzelfde geld er ook nog een zwembad bij.

Na even op de campground de lunch te hebben verwerkt gaan we naar het visitorcenter en doen daar na wat informatie te hebben gehaald een rondje in de directe omgeving om zo kennis te maken met de hier voorkomende beplanting, de wildflower is in deze omgeving al helemaal verdwenen daar zal men zeker een maand vroeger voor moeten komen denk ik.

De hoge temperatuur is niet uitnodigend om een lange trail te gaan lopen dus beperken we ons tot wat rondkijken in het plaatsje Borrego waar het winkelcentrum voornamelijk bestaat uit leegstaande panden, vervolgens gaan we richting de campground waar we nog even doorrijden naar de parking aan het eind van dit gebied waar de trail naar Borrego Palm Canyon begint, ook hier is goed merkbaar dat we in het weekend zitten, de parking staat bijna helemaal vol en het is er enorm druk met wandelaars en picknickende mensen.

We zetten de camper op zijn plaats en blijven eerst een poosje binnen met de airco aan, zodra er wat meer schaduw is gaan we nog een poos buiten zitten.

Vandaag gereden: 136 mijl.

Getankt: Mecca, 34,495 gallon á $ 2,899

Campground: Borrego Palm Canyon Campground, $ 35,00 met full hookup en Wifi die bij ons bezoek helaas uit de lucht was.

 

Dag 5 25 april Anza Borrego SP – Wellton AZ

 

We starten vroeg vandaag, niet omdat we veel op het programma hebben maar omdat we vroeg wakker zijn, om 7:40 am rijden we van de campground weg, in Borrego Spring nemen we de afslag naar de S-3 en gaan richting het zuiden.

We zouden eigenlijk via Julian rijden maar omdat we tijd genoeg hebben besluiten we de omweg door het zuidelijke deel van Anza Borrego SP te nemen, helemaal geen verkeerde keus want de S-3 die door het park naar het plaatsje Ocotillo is een schitterende route waar we onderweg veel cactussen Ocotillo en Agave zien waarvan vele in bloei staan ook vinden we hier en daar nog wat wildflower.

Eigenlijk mag je dat geen wildflower noemen, het zijn namelijk allemaal half heesters en vaste planten die we tegenkomen en de echte wildflower zijn een jarige planten die dus na de bloei afsterven.

Bij Ocotillo draaien we de I-8 west op richting San Diego en zien gelijk al borden staan met de waarschuwing om de airco uit te zetten om oververhitting van de motor te voorkomen ook staan er om de paar honderd meter betonnen bakken met water voor de radiator, we moeten dan ook flink omhoog.

Als de motortemperatuur wat begint op te lopen laat ik de snelheid een paar mijl zakken en is het probleem opgelost zonder dat de airco uit moet.

Bij het plaatsje Alpine brengen we een bezoek aan het Viejas Outlet Center na een paar uur winkels kijken en wat kleding voor kleinzoon en Annie aangeschaft te hebben rijden we het stuk I-8 nu oost daarbij komen we op het steile stuk nu runaway truckramps tegen en wordt er een maximum snelheid van 35 m/u aangegeven voor die trucks, hierna wordt het allemaal wat rustiger.

We zijn vandaag vier keer een post van de Border Patrol tegen gekomen twee keer voor het tegemoet komende verkeer en twee keer voor onze richting, beide keren werden we doorgewuifd maar het geeft toch wat oponthoud, alle verkeer moet naar een baan en stapvoets rijden wat dus op een drukke zondag wat filevorming geeft.

Op het stuk voordat we bij El Centro komen rijden we door een landbouw gebied waar men alleen maar grasland voor hooiwinning teelt, in El Centro nog wat winkels gekeken en daarna weer verder richting Arizona, net voor Winterhaven CA rijden we door de Imperial Sand Dunes een gebied wat wel aan Great Sand Dunes NP in Colorado doet denken alleen is dit geen beschermd gebied en wordt er volop met allerlei voertuigen door de duinen gecrost.

Bij Yuma nog even wat voorraden aangevuld bij de Walmart en dan door naar Wellton AZ waar we zullen overnachten.

De campground is een 55+ park met veel vaste plaatsen waar veelal parkmodel trailers staan van mensen die hier overwinteren, nu staat 95 % van deze trailers leeg, het park ziet er goed verzorgd uit maar is wel kaal er staat weinig beplanting.

Echt een campground om een nacht door te brengen als men onderweg is maar om hier langer te staan is een beetje kaal

We zijn trouwens onderweg met een 31ft Tioga van Fleetwood met dubbele slideout gebouwd op een Chevy onderstel, de indeling is het zelfde als de Jamboree waar we vorig jaar mee weg waren.

De Chevy heeft het voordeel van stoffen stoelbekleding waar de Ford kunstleer heeft wat erg heet kan zijn om op te zitten.

Ondanks zijn leeftijd (schat 3 á 3,5 jaar) ziet hij er zowel binnen als buiten nog als nieuw uit en is hij ook tijdens het rijden weer stil dus geen gerammel of open lopende ramen, alleen staat er al 65.00 mijl op de teller.

Vandaag gereden: 300 mijl.

Campgound: Arrowhead RV Resort, kosten $ 28,00 met water en elektra hookup, er is een dumpstation aanwezig, wifi is gratis en met een inlogcode.

 

Dag 6 26 april Wellton – Organ Pipe Cactus NM

 

Vanmorgen op het gemak gestart, omdat het gisteravond niet lukte om de website bij te werken heeft Annie dat vanmorgen eerst gedaan ook nu ging dat niet gemakkelijk maar uiteindelijk stond alles weer online.

Vannacht hadden we net als vorig jaar weer eens een alarmoefening het lpg-gasalarm ging af dit is een heel gevoelig apparaatje wat een hoop herrie schopt als het afgaat, door ervaring wijs geworden maken we hier korte metten mee door het apparaat even los te schroeven en het stekkertje wat er achter zit los te maken.

Na het ontbijt eerst even de brandstoftank vullen en dan op weg, de I-8 oost op richting Gila Bend, onderweg weer een post van de Border Patrol en deze keer wilde men graag een paspoort zien, alles in orde en goede reis.

In Gila Bend even langs het postkantoor zodat we voor de rest van de reis niet meer achter postzegels aan moeten en vervolgens de AZ-85 zuid op richting Ajo, ook hier weer Border Patrol maar nu werden we doorgewuifd.

Door het oude mijnstadje Ajo wat zo te zien nu leeft van de snowbirds (mensen die de winter in warmere streken doorbrengen met hun camper) er zijn nog al wat trailerparks hier, net als in Wellton trouwens waar we er ook een stuk of zeven naast elkaar zagen.

De reis gaat verder door het plaatsje Why en dan richting de grens met Mexico.

Net voor de grens ligt Organ Pipe Cactus NM een park wat is vernoemd naar de alleen in dit deel van Amerika groeiende cactus soort, in Mexico komt men nog een veel grotere populatie van deze planten tegen.

We brengen eerst een bezoek aan het visitorcenter om vervolgens de Ajo Mountian Drive Road te rijden, dit is een 22 mijl lange dirtroad of eigenlijk was want sinds ons vorige bezoek is het steile gedeelte achterin geasfalteerd alles bij elkaar is er nu zo’n vijf mijl asfalt.

We zijn trouwens stout geweest niet omdat we een dirtroad gereden hebben maar omdat deze weg verboden is voor voertuigen langer dan 25ft, geen problemen mee gehad want het was erg rustig, we hebben maar een andere auto op de hele route gezien, de route is grotendeels een richting verkeer dus tegenliggers heeft men geen last van.

Ook hier is de wildflower uitgebloeid en ook verschillende cactussen zijn al uitgebloeid, gelukkig vinden we achterin het park (waar men een stuk hoger zit) nog wel heel wat planten in bloei zodat we toch weer een flink aantal foto’s gemaakt hebben en hebben we een aantal uren genoten van dit prachtige zeer woeste landschap.

Weer terug op de AZ-85 volgen we hem nu noord tot Why en daar gaan we de AZ-86 oost op om een paar mijl verder naar de campground te rijden voor de overnachting, de campground in het park heeft geen hookup en men mag er maar beperkt gebruik maken van de generator en die is met deze temperaturen wel nodig om de airco te laten werken, dit en het feit dat er door de volle maan geen mooie sterren luchten zijn heeft ons doen besluiten om een campground met hookup te nemen.

Bij aankomst op de campground eerst de vuilwatertanks geleegd, zijn nog niet vol maar het is allemaal extra gewicht wat mee moet rijden.

Deze campground is net als het er bij gelegen casino redelijk nieuw en nog niet bekent bij het grote publiek, ziet er goed verzorgt uit met ruime plekken en bij iedere plek en vlakke betonplaat om de stoelen op te zetten verschillende plekken hebben hun eigen picknicktafel, doordat de campground nog nieuw is geven de aanwezige bomen nu nog geen schaduw.

Vandaag gereden:213 mijl.

Getankt: Wellton, 34,836 gallon á $ 2,939.

Campground: Hickiwan Trails RV Park, kosten $ 16,00 met full hookup en wifi, wifi is zwak door de (te)korte antenne dus moet men wat dichter bij het kantoor gaan zitten om verbinding te hebben.

 

Dag 7 27 april Why – Tucson

 

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties die we mochten ontvangen voor mijn verjaardag gister.

Over tot de orde van de dag, dit wordt een kort stukje omdat we niet veel gedaan hebben, tijdens het uploaden van de verslagen gisteravond kwam er een mail binnen van onze vrienden in Tucson daar stond ook hun telefoonnummer bij dus hebben we even gebeld en besloten om (even) langs Tucson te rijden voor een nachtje.

We starten weer om onze normale tijd en draaien van de campground de AZ-86 oost op deze weg kunnen we tot in Tucson blijven volgen, na onderweg de voor deze regio normale dagelijkse Border Patrol controle maken we een stukje verder nog een korte fotostop op een roadsite parking die veel weg heeft van een vuilnisdump, wat een berg troep ligt daar in de bermen zeg, alleen aan lege flessen zou je al een vrachtwagen kunnen vullen.

Langs deze (maar ook veel andere wegen) komen we ook weer een heleboel grafmonumenten tegen van mensen die hier door een verkeersongeval om het leven zijn gekomen, het monument wat vlak bij die parking ligt heeft zelfs een volledige grafsteen voor zo te zien een echtpaar wat hier verongelukt is, wel een beetje vreemd dat je dat zomaar langs de weg tegenkomt, kruis(jes) met kunstbloemen zie je wel vaker maar een volledig graf waren we nog niet tegen gekomen.

We vervolgen onze weg en rijden eenmaal in Tucson via de locale wegen naar de woning van Diane en Vernon waar we rond 11:30am de oprit opdraaien.

De rest van de dag brengen we binnen en buiten door bij onze vrienden na vijf jaar hebben we heel wat bij te kletsen.

Vandaag gereden: Komt morgen.

Campground geen we slapen bij onze vrienden.