Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

Dag 22 12 mei Las Vegas

 

Deze dag staat in het teken van shoppen, de malls en outletcenters gaan pas om 10:00am open dus kunnen we rustig starten, we komen wat later uit bed en gaan eerst naar Sam’s om daar het ontbijtbuffet te nuttigen.

De buikjes gevuld even langs het campgroundkantoor om wat folders voor winkelmogelijkheden te zoeken, daar zit weinig nieuws tussen.

Via internet zoeken we wat adressen bij elkaar en voeren die gegeven in Tim in en gaan op pad.

Na verschillende winkelcentra en malls eindigen we rond 3:30pm onze winkeltrip, beide de ruggen wat pijnlijk van het slenteren, rijden we terug naar de campground om wat te ontspannen.

Na het eten lopen we naar de shuttlebusstop voor de shuttlebus naar Fremontstreet, we nemen de bus van 7:00 pm en staan om 7:15pm op Fremontstreet daar blijkt 2/3 van de staat afgezet te zijn voor het gewone publiek omdat Southwest Airline en een personeelfeest heeft, alle kraampjes op dat stuk zijn weg en er is aan beide zijde een pad van 1,5 meter breed waarover men de winkels en casino’s nog kan bereiken.

het korte stukje wat nog wel open is betreft natuurlijk weer net het minst leuke stuk.

Ook de lichtshow in het plafond wordt door dit feest verstoord er is alleen om 8:00pm een show de andere gaan niet door, de show die we zien is wel goed, het thema van Fremontstreet voor deze zomer is de 70’s en daar passen The Doors natuurlijk goed is er is een hoog Woodstock gehalte ook op het feest van Southwest en dat spreekt onze leeftijdsgroep natuurlijk wel aan.

Door de beperkingen en het niet doorgaan van de lichtshows besluiten we de shuttle van 10:00pm terug te nemen, eenmaal terug op de campground een lekkere warme en lange douche genomen om de spieren wat te ontsnappen.

Vandaag gereden: 39 mijl.

Campground: Sam’s Town RV Park (Boulder Hwy), kosten $ 21,17 met full hookup en (betaalde) Wifi.

 

Dag 23 13 mei Red Rock Canyon NCA

 

Na een dagje shoppen is het vandaag weer tijd om wat natuur op te snuiven, een voordeel van Las Vegas is dat je daarvoor niet eens zover hoeft te rijden, we gaan naar Red Rock Canyon NCA voor ons zeker geen onbekend park maar het blijft mooi en zeker in het voorjaar met kans op veel bloemen.

We starten op het gemak en nemen onderweg eerst nog even wat brandstof in, de prijzen liggen aan Boulder en kleine $ 0,10 lager dan aan de andere kant van Las Vegas.

Tim kan de ontwikkelingen rond Las Vegas duidelijk niet bijhouden, nadat hij ons eerst een paar keer af wilde laten slaan, terwijl er geen afslag was zet hij ons vervolgens op een weg die 50 meter na het stoplicht overgaat in de woestijn, gelukkig zijn we hier al meer geweest en vinden we ook zonder onze Amerikaanse navigator de weg naar het park gemakkelijk terug.

Aan deze kant van Las Vegas staat de economie nog niet onder druk denk ik, want in de twee jaar dat we er niet geweest zijn (voorjaar 2008 met Jan en Marjan) is de stad tot aan de parkgrens van Red Rock Canyon gegroeid.

Prachtige wijken trouwens, waarbij kosten nog moeite gespaard worden om het mooi aan te kleden, ook de wegen zien er prachtig uit met een al volwassen beplanting in zij en midden bermen en mooi versierde viaducten en op/afritten.

Aan de parkingang is het tonen van de AtBpas voldoende om toegewuifd te worden en rijden we eerst naar het visitorcenter, dit is helemaal vernieuwd met hel veel educatieve onderdelen ook de buitententoonstellingen zijn helemaal vernieuwd, hier is men nog volop bezig met de verdere aankleding.

Een groep studenten is bezig met het beplanten van de verschillende tuinen, hiervoor worden planten gebruikt die bij de stadsuitbreiding verloren zouden gaan.

Deze nieuwe beplanting kan ook op de belangstelling van de schildpadden rekenen “je weet maar nooit of al dat nieuws eetbaar is tenslotte” dus hebben we deze keer geluk dat er wel een stuk of tien van deze dieren actief rondlopen in plaats van zich te verstoppen in hun tunnels, zoals ze de vorige keren deden.

Bij het visitotcenter zagen we al behoorlijk wat wildflower in bloei staan maar ook als we het park inrijden over de scenic road zien we overal wildflower bloeien, na een paar stops bij de viewpoints parkeren we op de parking van de Sandstone Quarry waar verschillende trails beginnen, we besluiten om voor de derde keer een poging te doen om de Calico Tanks te bereiken.

De eerste keer konden we het juiste pad niet vinden, de tweede keer dat we hier waren (met Jan en Marjan) hebben we zomaar wat rond gelopen aan het begin van de trail.

Eerst even eten en dan op pad, maar ja dan staan er zeker op het eerste stuk zoveel wildflower, yucca’s en cactussen dat we van links naar rechts en terug heen en weer lopen dat we vrezen het ook deze keer weer niet tot het eind van de trail te halen, eenmaal door het smalle deel van de wash heen staan er minder verschillende planten en pikken we het pad weer op.

Verderop wordt het wel een stukje moeilijker met veel slickrock en wat klimwerk maar dan komen we op een stuk waar men trappen heeft gemaakt en bereiken we uiteindelijk de tank (tinaja) waar nu een behoorlijke hoeveelheid water in staat met zo te zien een soort biezen die aan de randen groeien.

Wil men wat meer van de tank zien dan moet met als een berggeit tegen de rotswand geplakt over een halve schoen brede richel een tiental meter verder schuifelen om op een plateau te komen waar men wat gemakkelijker kan staan om een foto te nemen.

Een schitterende hike, maar de tank op het eind geeft niet het wauw gevoel wat bijvoorbeeld The Wave aan het eind van de trail geeft, het is dan toch maar een poel water met wat biezen ingeklemd tussen de rosten en volgens mij kan je niet tot aan de waterkant komen, heb tenminste nergens een begaanbaar pad gezien wat naar beneden gaan.

De terugweg gaat een heel stuk vlugger dan de heenweg we zijn weer bij de camper voor we er erg in hebben.

We vervolgen de scenicroad (13 mile totaal) met nog een aantal fotostops vooral voor bloeiende planten en verlaten het park.

Ook op de terugweg heeft Tim moeite om de juiste weg te vinden dus is hij het niet eens met de afslagen die ik neem totdat hij weer op bekend terrein komt en ons door een drukke middagspits weer terug brengt naar de campground.

Nog even een korte stop bij de Walmart voor water en avondeten en vervolgens na het eten een verfrissende douche.

We willen vanavond in de herkansing voor Fremontstreet en pakken de shuttlebus van 8:15pm die ons om 8:30pm bij Fremontstreet afzet waar net een lichshow bezig is.

Er zijn twee podiums in Fremontstreet en op beide staan een band te spelen waardoor er een hele gezellige sfeer is in de straat, de eerste lichtshow die we zien is net als gisteravond die van The Doors, vervolgens krijgen we Queen te zien die ook heel goed is en als afsluiter om 11:00pm Kiss die valt wat tegen, geen mooie effecten en Kiss heeft veel betere nummers als degene die we te horen krijgen.

Tussendoor genieten we volop van de bands die spelen maar ook van het publiek daar zitten soms ook halve artiesten tussen, al bij al een veel leukere avond dan gisteren we hebben dan ook volop genoten, naar ons idee heeft Fremontstreet door de verschillende activiteiten veel meer sfeer dan de strip waar men van de ene buitenshow naar de andere loopt maar verder weinig kan doen.

Om 11:15pm pakken we de (laatste)shuttlebus terug naar Sam’s waar we om middernacht aankomen, na nog even wat drinken gaat het licht uit.

Vandaag gereden: 78 mijl.

Getankt: Las Vegas, 17,489 gallon á $ 2,859

Campground: Sam’s Town RV Park (Boulder Hwy), kosten $ 21,17 met full hookup en (betaalde) Wifi.

 

Dag 24 14 mei Las Vegas

 

Terwijl Annie een begin maakt met het inpakken van de koffers en het schoonmaken van de camper werk ik de verslagen van de laatste twee dagen bij.

Alles verloopt vlotjes zodat we om 1:30pm de shuttlebus naar de strip kunnen nemen om al een beetje van de sfeer op te snuiven.

Het is merkbaar dat het weekend er aan komt, want er is best redelijk wat publiek op de strip niet overdreven druk maar ook niet zo stil als de laatste keer.

De temperatuur is de laatste dagen behoorlijk omhoog te gaan en vandaag is het in tegenstelling tot gisteren ook nog eens zonnig, zodat het heet is op sommige plekken we hoppen een beetje van de ene naar de andere schaduwplek.

We gaan Paris in (wat ik persoonlijk wat tegen vind vallen) en komen door Bally’s weer terug op de strip het is dan tegen 3:00pm dus steken we de strip over om de eerste fonteinenshow van Bellagio mee te pakken die opent altijd met het volkslied en dat is altijd indrukwekkend.

Voor een plaspauze lopen we daarna het Bellagio hotel in, aan de linkerkant en lopen daar zo de binnentuin in deze is weer schitterend aangekleed met volgens de bordjes planten die op 15ft hoogte zijn gekweekt, dus zou het me niet verbazen als die uit Nederland of België afkomstig zijn, gezien de soorten die er staan veel Hortensia’s en Bromelia achtige denk ik dat de meeste uit België komen.

Terug buiten begint er net weer een fonteinenshow die we ook nog bekijken waarna we richting Venetian lopen om daar nog even rond te kijken en af te koelen.

Ondertussen is het rond 4:30pm en zoeken we de busstop weer op om de shuttle van 5:00pm terug naar Sam’s te nemen, waar we de voeten nog even rust geven in de camper voordat we naar het buffet in Sam’s gaan wat op vrijdag altijd een visbuffet is wat we ons dan ook goed laten smaken.

Waar we andere keren in een behoorlijke rij aan moesten sluiten voor het buffet konden we nu zo doorlopen, voor de rest lijkt het wel redelijk druk want de parkeergarage die een hele week bijna leeg was staat nu vol.

De rest van de avond is het rustig uitbuiken in de camper.

Vandaag gereden: 0 mijl.

Campground: Sam’s Town RV Park (Boulder Hwy), kosten $ 21,17 met full hookup en (betaalde) Wifi.

 

Dag 25 15 mei Camper inleveren – Las Vegas

 

Omdat we gisteren al veel gedaan hebben kunnen we het vanmorgen rustig aan doen, we ontbijten op het gemak en pakken daarna de laatste spullen in.

De camper wordt verder schoongemaakt en de beide vuilwatertanks geleegd waarna ik de kleppen open laat staan, zo kan er geen verwarring ontstaan of de tanks wel geleegd zijn, deze tip kreeg ik van de locatiebeheerder van het Las Vegas verhuurstation tijdens onze derde trip die we hier in 2003 gestart zijn.

Op het gemak richting verhuurstation gereden onderweg nog even de brandstof bijgevuld en El Monte even voorbij gereden om bij Campingworld “dat zijn de buren van E-M” een nieuwe TrailerliveRV Park Directory te halen, in het verleden bestelde ik die on-line maar sinds vorig jaar verzenden ze alleen maar meer binnen Amerika en Canada, nadeel is wel dat ik nu niet de ledenkorting krijg wat de Directory toch weer een kleine $ 10,00 duurder maakt.

Om 10:50am draaien we het terrein van El Monte op daar staat de shuttlebus al klaar voor vertrek maar helaas voor de Nederlanders die er al in zaten, wacht hij op ons en een net na ons binnen komend Amerikaans echtpaar, de controle van de camper is zo gepiept een paar opmerkingen over loszittende buitenspiegel en loos alarm gevende LPG-gas detector worden opgeschreven en ook gelijk aan de monteur die de camper naar het achterterrein rijdt doorgegeven.

Als ook de Amerikanen klaar zijn met afrekenen vertrekken we naar de verschillende hotels en worden we na een stop bij Excalibur en PH om 12:00 uur bij het Flamingo afgezet, gelijk de koffers afgegeven bij de bellboy en naar binnen om in te checken. Dat het zaterdag is kan men goed merken er staat een lange rij voor de incheckbalies, als we aan de beurt zijn is onze kamer gelukkig al wel beschikbaar dus gelijk naar boven en even bellen om de koffers naar de kamer te laten brengen.

Na een poosje ontspannen, gaan we de strip op waarbij we een bezoek brengen aan de nieuwe Vdara en Aria hotels, deze zien er prachtig uit maar het is net als alle andere striphotels een zoektocht om een en ander en vooral de uitgang te vinden, de winkels in deze hotels zijn voor onze beurs iets te duur maar andere zullen er vast wel slagen.

We gaan vervolgens naar het Venetian waar we weer van een paar kleine shows op het plein genieten, wel was het daar voor korte broek en t-shirt aan de frisse kant maar op het kleine stukje terug naar het hotel konden we in de felle zon weer genoeg opwarmen.

Na een paar uur de voeten omhoog en het gedeeltelijk ompakken van de koffers omdat die wat gewicht aangaat erg verschillen gaan we ’s avonds nogmaals de strip op nu om de fonteinen bij avond te zien wat met de lichtshow er bij toch mooier is dan overdag, helaas was de muziek deze avond erg zoetsappig een beetje meer up-tempo had mooier geweest.

Dat er meer publiek was als de laatste keren was ook aan de “bekende figuren” te zien, zo kwamen we Michael Jackson, diverse Elvisen, Pirate of te Cariben “Johnny Depp”, robotten uit Star Wars, twee Kiss figuren, een mime speler, een Blues Brother en nog meer van dit soort straatvermaak tegen, sommige van deze personen haalden nog best een leuke zakcent binnen door zich door en met de toeristen te laten fotograferen.

We houden het voor gezien en zijn om 10:30pm terug op de kamer waar we nog een verfrissende douche nemen en in bed duiken, morgen is het weer vroeg dag.

 

Dag 26 16 mei Las Vegas - Biggekerke

 

Om 07:00am uit bed en om 07:30am zaten we in de airportshuttle die ons voor $ 6,50 p/p naar het vliegveld brengt en keurig bij de Delta post aflevert.

Daar moeten we eerst nog boardingtickets uit een machine zien te halen, ik had gister al wel on-line ingecheckt maar aan de laptop hangt geen printer, als met zoveel dingen zijn ook deze machines per maatschappij weer verschillend zodat het enige studie vraagt om de tickets er uit te krijgen maar met de hulp van een van de Delta medewerkers lukt ook dat.

Vervolgens naar een heel erg niet in klanten maar in de reis van een collega geïnteresseerde medewerkers die de koffers moet labelen, hij doet er per persoon al bijna tien minuten over om de tickets na te kijken, er een stempel op te zetten en de VPW er aan te nieten om vervolgens de labels aan de koffers te doen.

Tas 46 lbs, koffer #1 49,5 lbs koffer #2 53,5 lbs en dan is de eikel ineens klaarwakker, dat kost u $ 150,00 voor overgewicht, nou dat denk ik toch niet hoor, tas en koffer #1 waren ondertussen al lang uit het zicht dus daar kon niets meer in maar een paar wat zwaardere dingen uit de koffer en in de Carry-on en het probleem is opgelost.

De derde en eventueel vierde koffer kost je $ 50,00 dat is bekent en had ik bij het on-line inchecken ook al betaald via mijn CC maar dat men dan $ 150,00 voor overgewicht vraagt is in verhouding pure diefstal van Delta, bij andere maatschappijen rekent men een stuk minder.

Ook nu wordt de Carry-on weer gelabeld maar mag Annie haar handtas gewoon als tweede Carry-on inchecken.

Met de trein naar de terminal en daar bij de Burger King een ontbijt gehaald, het boarden verliep erg traag waardoor we een half uur te laat vertrokken waardoor onze overstap op Atlanta wel erg kort werd, gelukkig wisten de piloten onderweg een groot deel van de verloren tijd in te halen, deze vlucht was vol en overboekt, op deze vlucht hadden we tvschermpjes in de rugleuning van de stoel voor ons.

De vlucht verloopt zonder problemen en op het eerste gedeelte kunnen we ook nog van het uitzicht genieten later werd het bewolkt en zagen we alleen maar de bovenkant van de wolken.

Eenmaal geland op Atlanta moesten we van de A-terminal naar de E-terminal waar we zo aan boord van onze volgende vlucht konden stappen, het enige wat we onderweg nog konden doen was een plaspauze, voor een laatste Frappu en een peuk was geen tijd meer.

Ook deze vlucht verloopt probleemloos, wel wat lichte turbulentie en natuurlijk net als men drinken heeft dat rekenen ze schijnbaar altijd zo uit.

Wel was de vlucht erg lang en dat kwam doordat er op deze vlucht alleen maar monitoren in het gangpad waren waardoor men geen keus heeft in wat men kan zien, ook was de service erg slecht, ondanks dat gezien de leeftijd van het cabinepersoneel er voldoende vliegervaring was werden de maaltijden erg rommelig uitgedeeld, een flink deel van economie had nog geen eten terwijl (hetzelfde personeel) al begon aan de tweede drinken uitdeel ronde.

Ook het ontbijt werd er laat (drie kwartier voor de landing) geserveerd dus moest men vlug eten voordat men het restant weer op kwam halen, dit hebben we ook bij onze 2009 trip gehad, het lijkt wel of men wil voorkomen dat men vlak voor de landing nog nar het toilet gaat om zich wat op te frissen want daar is na het ontbijt geen tijd meer voor men zit dan al volop in de daling.

Om 08:28 raken de wielen Belgisch grondgebied, de koffers laten even op zich wachten, waarschijnlijk omdat er een aantal vliegtuigen uitgeweken zijn naar Brussel omdat Schiphol gesloten is door de aswolk, ook zijn er een paar banden afgezet in verband met risicovluchten uit Suriname en de Nederlandse Antillen.

Ook de douane is vol bezet en die plukken er verschillende gekleurde medereizigers uit om hun koffers te bekijken, wij kunnen zo doorlopen.

Naar P-3 waar onze auto trouw staat te wachten op zijn bestuurder, rond 09:30am zijn we onderweg de E-19 op richting Antwerpen waarbij het wederom opvalt dat de baan van Antwerpen naar Brussel weer eens stilstaat over grote afstand, ook op de ring van Antwerpen staan het verkeer in tegenovergestelde richting vast, wij kunnen zo doorrijden en om 10;30AM zitten we bij Annie haar ouders aan de koffie.

Om 12:00 uur waren we thuis dus kan de wasmachine aan, krijgen de planten in de kas water en worden er boodschappen gedaan, ’s middags een klein tukje en ’s avonds de hond uit het pension opgehaald.

 

Epiloog

 

Deze reis verliep door de besluiteloosheid van diverse bestuurders heel anders dan gepland, was daardoor ook vijf dagen korter dan gepland. maar gelukkig hebben we nog veel kunnen doen waarbij weer een aantal prachtige hoogtepunten waren, hierbij sprong de week in en om Page die we samen met Jan en Marjan doorbrachten er echt uit, waarvoor nogmaals onze dank.

Wanneer onze volgende trip zal zijn weten we in tegenstelling tot de laatste jaren nog niet, ook de bestemming is nog niet bekend hoewel er al wel een paar routes (bijna) klaar liggen.

Of de volgende reis met Delta zal zien wens ik gezien de ervaring van deze reis erg te betwijfelen, dan moeten ze wel heel veel goedkoper zijn dan de andere Airlines.

Dat de volgende reis een camperreis (met El Monte) zal zijn is wel een vast gegeven.

Dat we nog lang niet alles in dit prachtige land gezien hebben staat ook wel vast.