Dag 15 donderdag 9 oktober 2008.

Vannacht was de temperatuur zodanig dat ik de extra deken naar het voeteneind verbannen heb.

Bij het opstaan piepte de zon al tussen de bomen door das dat ziet er goed uit. Eerst moetende voorraden weer wat op peil gebracht worden en daarna kunnen we op pad, via de NY-414 rijden we naar Corning NY waar we het Museum of Glass gaan bezoeken.

Een zeer interessant museum waar de geschiedenis van het glas als gebruik en siervoorwerpen te toon wordt gesteld vanaf het eerste bekende gebruik tot op heden.

Er zitten werkelijk ongelofelijke meesterwerken tussen waar je jezelf van afvraagt hoe ze dat hebben gemaakt.

Ook kan men er glasblazers aan het werk zien waarbij er geregeld demonstraties gegeven worden maar men kan de mensen ook gewoon op de werkvloer bezig zien.

In een van de gebouwen is er de mogelijkheid om een workshop te volgen waarbij je zelf de mogelijkheid krijgt om een meesterwerk te maken.

Ook is er een zeer uitgebreide winkel met heel veel mooi glaswerk, onder andere schitterende kerstboom ornamenten maar ja hoe krijg je dat heelhuids naar huis met nog een vliegreis voor de boeg.

Na een kleine twee uur vervolgen we onze weg, je kan in dit museum gemakkelijk een halve dag doorbrengen als je dat wilt.

We gaan de NY-17oost op en draaien bij exit 60 de US-220 op waarbij we gelijk in Pennsylvania zitten.

Bij Towanda gaan we de US-6 op, onderweg zien we weer veel mooie fall foliage maar nog niet zo intens als we de laatste dagen gezien hebben.

Tijdens een stop op een scenic overlook over de Susquehanna River gaat de korte broek eindelijk aan.

De US-6 volgt de Susquehanna River voor een groot gedeelte net als de US-220 trouwens.

Het is zeker in deze tijd van het jaar een heel mooie route.

Na een stuk I-81 zuid en I-80 oost gaan we net na White Haven de PA-534 op deze weg gaat het Hickory Run State Park in bij de Park Office een plek op de campground geboekt.

Dit blijft problemen geven ze werken er aan de hand van een telefoon# maar kunnen alleen een Amerikaans# aan dus moeten er elke keer opnieuw een heleboel gegeven ingevoerd worden en ondanks toch duidelijk spellen van naar en adres is het iedere keer een verrassing wat er op de kaart komt te staan.

Gelukkig klagen ook de medewerkers over het moeilijke systeem voor buitenlandse gasten dus hopelijk veranderd dit in de toekomst.

De weg het park in was al schitterend maar het vervolg naar de campground en de campground wegen zelf zijn mogelijk nog mooier, we rijden letterlijk door een boog van prachtige in herfstkleur getooide bomen, na eerst de vuilwatertanks te hebben geleegd bij het dumpstation zijn we naar onze plaats gereden en hebben na de camper op zijn plaats te hebben gezet voor het eerst deze reis eens lekker buiten kunnen zitten.

Vandaag gereden: 184,4 mile.

Getankt: Corning, 21,192 gallon á $ 3,539.

Campground: Hickory Run SP, kosten $ 22,50 met electra, water delen met andere kampeerders, restroom met douches aanwezig. Totaal 381 plekken met veel tentplekken.

Dag 16 vrijdag 10 oktober 2008.

Vanmorgen hebben we eerst een deel van het Hickory Run SP bekeken.

We zijn onder andere naar het Boulder Field gereden, hiervoor moesten wel een paar mile over een gravelroad, maar die lag er beter bij dan menige interstate.

Het Boulder Field is eigenlijk een rare gewaarwording, midden in het bos is er ineens een open vlakte vol met keien van een paar centimeter tot een paar meter is doorsnee, tussen die keien groeit er niets behalve aan de randen van het veld waar de beplanting langzaam het veld begint te begroeien.

Men mag dit veld betreden maar dan zijn een paar hoge stevige wandelschoenen en minimaal één goede stok wel aan te raden. Omdat wij geen zin in verzwikte of gebroken enkels hadden, zijn we niet verder dan de rand van het veld geweest. Na nog een rondje langs wat dagrecreatie velden waar we weer een aantal schitterend gekleurde bomen konden fotograferen zijn we het park uitgereden.

Via de I-80 en I-81 naar Franckville gereden en daar de PA-61 naar Cressona waar we nog een detour hadden in verband met een (te) lage brug en vervolgens via de PA-183 en PA-419 en een aantal lokale wegen naar de campground gereden waar we rond het middaguur waren.

Deze campground had ik gisteravond telefonisch geboekt voor twee nachten omdat het in verband met Columbus Day, een lang weekend is voor veel Amerikanen en die er dan ook veel opuit trekken.

De campground die we voorzien hadden gaf al aan vol te zijn net als meer campgrounds in de buurt van Lancaster, dus via het camperboek gekeken naar campgrounds wat verder weg en bij de eerste gelijk succes.

Wel een campground die men via het boek of mond tot mond reclame moet vinden, want we zitten redelijk ver weg van welke stad dan ook en ook niet aan een doorgaande route.

Het laatste stuk reden we over smalle wegen tussen maïsvelden en grote en kleine veebedrijven.

De ontvangst op de campground was heel vriendelijke en behulpzaam zodat we gelijk een heleboel informatie over de omgeving gekregen hebben en ondanks dat er staat dat men na 15:00 kan inschrijven, werden we gelijk geholpen.

Na de camper op zijn plek gezet te hebben, zijn we eerst vier machines was gaan draaien.

De laptop meegenomen naar de office zodat we daar lekker in de zon aan een picknicktafel de website en weblog bij konden werken.

Nadat de was weer schoon en droog was hebben we de camper van zijn plaats gehaald en zijn we weer over mooie kleine binnenwegen naar Ephrata gereden.

Waar we de Green Dragon Farmers Market willen bezoeken, toevallig had ik daar van de week over gelezen en aangezien deze markt alleen op vrijdag gehouden wordt was dit doel vlug gekozen.

Het is een markt die in zeven verschillende gebouwen meer dan 400 stands heeft en in de loop der jaren is er buiten de gebouwen een soort van Fleamarket bijgekomen die net zo veel zo niet meer stands kent.

Men vindt er naast de gebruikelijke prullaria ook heel veel stands van de local farms die er hun groente, fruit,vlees en vers gebakken waren zoals brood en pie verkopen.

Deze markt is van 9:00am tot 9:00pm, maar dat geld alleen voor de binnen markt, de mensen buiten gaan voor een deel rond 5:00pm inpakken, omdat zij geen verlichting hebben.

Wij hebben ons er een aantal uur kunnen vermaken, maar ook verbazen over datgene wat er allemaal te koop was.

Maar ook over wie wat koopt, een al wat oudere Amish man zo even rond de $ 1.000 uit de broekzak zien ,voor een aantal oude munten geeft toch een ander zicht op deze bevolkings groep.

Maar waarschijnlijk zal je ook hier net als in Nederland bij sommige geloofsgroepen wel zware en minder zware richtingen kennen. Op de weg terug naar de campground kwamen we de eerste Amishbuggy tegen, bij de markt hadden we al wel een paar open buggy’s gezien die voor het vervoer van de goederen diende.

Vandaag gereden: 125,3 mile.

Getankt: East Site PA 22,065 gallon á $ 3,399

Campground: Starlite Camping Resort, kosten $ 37,00 met electra en water, full hook-up ook mogelijk . 226 plekken, een schitterend gelegen campground. Wifi alleen bij de office.

Dag 17 zaterdag 11 oktober 2008

Op tijd van de campground weggereden we willen vandaag een beetje door Lancaster County toeren, maar een paar dingen die mogelijk druk kunnen worden eerst doen.

We starten met de Farmers Market in Bird-In-Hand als we daar aankomen is er redelijk wat publiek aanwezig, maar nog voldoende parkeergelegenheid voorhanden.

Als we er later op de morgen nogmaals langs komen staat de parking over vol dus zeker geen ruimte voor een camper.

Deze markt is een stuk kleiner dan de Green Dragon Market maar ook een stuk netter verzorgd, in een van de winkeltjes vinden we weer een drietal leuke varkentjes voor Annie haar verzameling en in de winkel er naast kunnen we onze magneten verzameling van alle staten waar we geweest zijn aanvullen met drie en twintig nieuwe.

Van onze voorjaarstrip ontbraken de meeste ook nog.

De man achter de kassa vraagt of we al die staten ook bezocht hebben, ja en thuis hebben we de staten die we in het westen bezocht hebben ook al hangen.

Vervolgens zijn we richting Strasburg gereden waar we een Amish Village willen bezoeken.

Na binnenkomst krijgen we eerst een rondleiding door het huis en vervolgens mag men zelf het omliggende terrein met bijgebouwen bekijken.

Vooral de uitleg die men krijgt tijdens de rondleiding is zeer interessant en ook wel leerzaam.

Daarna in Bird-In-Hand een Amish bakery bezocht en wat lekker dingen gekocht.

Een verder bezoek aan Bird-In-Hand en Intercourse hebben we vanwege de enorme drukte beperkt tot er door/langs rijden, het geen er te zien was zag er allemaal erg hetzelfde uit en een ritje met een buggy bestuurd door een nep Amish is niets voor ons.

Zoveel mogelijk via de kleinere wegen naar Lititz gereden met de bedoeling daar de chocoladefabriek te bezoeken maar toen we daar aankwamen en tickets wilden halen voor een tour door de fabriek gaf de man achter de kassa al aan dat gezien het tijdstip dit eigenlijk zonde zou zijn zeker omdat het $ 20,00 per persoon kost, dus hebben we maar besloten dit niet meer te doen.

Op het gemak richting Ephrata gereden om nog een paar boodschappen te doen en de tank vol te gooien want een prijs van $ 2,999 per gallon hebben we zelfs dit voorjaar niet gezien volgens mij. Zagen we dit voorjaar in Kentucky bij een Wal*mart al een groenstrook speciaal voor de Amish om hun paard op te zetten in Ephrata was er aan één kant van het parkeerterrein een halfopen wagenhuis waar zowel paard als buggy in konden zodat het paard niet uitgespannen moest worden.

Vandaag gereden: 78,3 mile.

Getankt: Ephrate, 39,876 gallon á $ 2,999

Campground: Starlite Camping Resort, kosten $ 37,00 met electra en water, full hook-up ook mogelijk . 226 plekken, een schitterend gelegen campground. Wifi alleen bij de office.

Dag 18 zondag 12 oktober 2008.

Vanmorgen nogmaals een poging gedaan om de website en weblog bij te werken maar schijnbaar gaat hier buiten de openingsuren van de office de router uit want we krijgen geen verbinding.

Dus zijn we geen rijden, het eerste stuk weer over de inmiddels voor ons bekende route over de binnen wegen. Hierbij komen we een aantal mennonite meisjes op de fiets tegen, dat die wat minder steng zijn in het geloof is te zien aan de fietsen maar ook aan de moderne windjacks die ze aanhebben.

Een buggys met een amishfamilie onderweg naar de buren voor de dienst zijn wel volgens de leer gekleed.

Via de US-222 gaan we richting Lancaster om dan via de US-23 en US-30 rijden we naar de I-81, dat was niet mijn bedoeling maar T-T vond dit sneller en ik had niet goed opgelet, wilde eigenlijk via de US-15 rijden want dat is wat meer scenic.

Onderweg hebben we weinig fall foliage gezien we kunnen merken dat wij wat vlugger naar het zuiden rijden dan de herfst naar het zuiden trekt.

Ook rijden we door een wat lager gelegen gebied want in de verte zijn de hogere delen al wel meer gekleurd.

Eenmaal de grens met Virginia voorbij eerst een stop gemaakt bij het welcomecenter om wat informatie over deze state te halen, een mooi center met heel veel informatie.

Rond 13:30 komen we in Front Royal waar we via het North Entrance Station Shenandoah NP binnen rijden.

Bij de ingang is het behoorlijk druk, voor de drie toegangspoorten staan flink wat auto’s te wachten maar gelukkig gaat het heel vlot.

Na eerst een fotostop bij Shenandoah Valley Overlook te hebben gemaakt rijden we naar het Dickey Visitor Center, hier is het even zoeken naar een parkeerplek maar ook dat lukt.

Het visitor center bezocht en zo een eerste indruk van het park kunnen krijgen.

Hoe verder we het park ingaan hoe meer kleur de bomen krijgen, we klimmen dan ook constant dus kan dat wel kloppen.

We stoppen op bijna overlookpoints en hebben voor de ongeveer 32 mile tot het Thornton Gap Entrance Station drie en half uur nodig.

Hier verlaten we voor vandaag het park en rijden richting Luray waar we op Yogi Bear’s Yellowstone Park een plekje willen zoeken.

Als ik bij het inschrijven aangeef mogelijk een plek te willen waar de wifi werkt krijgen we één van de zestien Red Carpet plekken die direct toegang hebben tot de wifi, jammer genoeg is die ook hier weer enorm traag zodat de foto’s opladen elke keer een fout melding geeft.

Omdat we vanmiddag teren de zon inkeken toen we door Shenandoah NP reden hebben we voor morgen de route veranderd, we gaan eerst over de US-340 naar het zuiden en gaan dan via de Rockfish Gap (South) Entrace het park in om van zuid naar noord te rijden met de zon in de rug.

Slapen willen we op de Big Meadows campground dus hebben we voor morgen een ruime vijftig mile Skyline Drive te doen.

Vandaag gereden: 226,4 mile.

Campground: Yogi Bear’s Yellowstone Park, kosten $ 38,15 met full hook-up en (traag) wifi.

Dag 19 maandag 13 oktober 2008.

Gisteravond lukte het niet om de website bij te werken, vanmorgen ging het zonder problemen.

Of dat aan de trage wifi of aan de host van de website lag weten we niet.

In Luray nog een paar boodschappen gedaan en daarna via de US-340 zuid naar Waynesboro gereden waar we om 11:00 uur bij de zuidingang van Shenandoah NP stonden.

Aan de andere kant van de weg stond een bord dat men daar de Blue Ridge Parkway opging.

Onderweg weer verschillende prijzen voor de brandstof gezien meestal rond de $2,999 maar ook $3,249 gezien en in het park vragen ze $3,649 wij vonden een pomp waar we maar $2,959 kwijt waren toch een verschil van $0,69 per gallon.

Rond 16:30 waren we op de Big Meadows campground, zodat we voor de 54 mile van de Skyline Drive zes en half nodig hadden en dat nog zonder ook maar één trail te hebben gelopen.

De snelheid is dan ook niet boven de 30 m/u geweest en de meeste viewpoints hebben we wel aangedaan.

Vooral die aan de oostkant van de weg waren al heel mooi wat de herfstkleuren aangaat die aan de westkant waren nog niet zo gekleurd.

Waar de VVV in Nederland of in ieder geval in Zeeland al jaren mee bezig is namelijk seizoensverlenging gebeurt hier in Shenandoah NP door de natuur zelf, een deel van het park ziet er al schitterend uit maar is nog niet op zijn top, terwijl een ander deel nog moet beginnen met zijn herfstkleuring, als het in het voorjaar met de wildflower ook zo gaat hebben zo ook dan een redelijk lange periode waarin de mensen van al dat moois kunnen genieten.

De viewpoint liggen bijna allemaal in een bocht van de weg dit geeft zeker met een camper een mogelijk gevaarlijke situatie als men de weg weer terug op wil, het zicht is dan erg beperkt vooral bij de viewpoints aan de linkerzijde van de weg.

Om nu eerst alle punten aan de rechterkant te doen en dan de weg weer terug te rijden voor de andere kant gaat wel erg veel tijd kosten vrees ik.

Wat wel opvalt is dat de Skyline Drive behalve mooi ook zeer goed onderhouden is, het asfalt is in goede staat en ook de bermen liggen er verzorgd bij, dat maken we (niet alleen in de parken) wel eens anders mee.

Sommige wegen ben je bang dat er geen kom of bord meer heel is voor je op het eind bent.

Onderweg zagen we een vrouwtjes deer met haar al bijna volwassen jong, helaas waren die erg schuw zodat ze al in de bosjes verdwenen waren voordat we een foto konden maken.

Op de campground hadden we meer geluk twee mannetje deer, kwamen zich zo’n beetje naast de camper te goed doen aan uit de boom gevallen appels die ze haarfijn wisten te vinden in het dichte struikgewas wat er onder die boom stond.

Waarschijnlijk is die boom een overblijfsel van vroegere bewoning, want aan de andere kan van de restroom stond er ook nog één.

Vandaag gereden: 122,9 mile.

Getankt: Shenandoah (het plaatsje) 30,335 gallon á $2,959

Campground: Big Meadows campground (in het park) kosten $ 20,00 zonder hook-up.

Dag 20 dinsdag 14 oktober 2008.

Na een bezoek aan het dumpstation hebben we op een parking van een trail van ons ontbijt genoten.

Daarna hebben we de laatste twintig mile van de Skyline Drive gedaan, deze waren eigenlijk (wat de herfstkleur aangaat) het minst mooi van de honderd en vijf mile die deze route lang is.

De hoofdkleur die we hier vinden is een beetje mat bruin dit komt doordat er op dit stuk veel eiken (oak) staan en die hebben niet zo’n mooie herfstkleur.

Van de vijfenzeventig overlook die de Skyline Drive kent hebben we er toch wel op vijfenzestig een stop gemaakt.

De laatste stop was voor de Tunnelparking Overlook waar je zicht en als je even de weg oversteekt ook een doorzicht op de enige tunnel aan deze weg.

Via de US-211 west het park verlaten en bij Luray de US-340 noord genomen waar we vlak voor Front Royal nog een bezoek gebracht hebben aan de Skyline Cavens, niet zo groot, maar leuk voor een korte onderbreking.

Je vindt er weinig nog actieve stalactieten en mieten maar wel een stuk met heel bijzondere Anthodites die schijnbaar maar op een paar plekken in de wereld voorkomen en waarvan de wijze van ontstaan eigenlijk niet bekend is.

Men vermoed dat ze groeien in grot gedeelten waar een vacuüm aanwezig is, want nadat ze ontdekt zijn heeft er geen groei meer plaats gevonden.

De wandeling van ongeveer één mile, die men alleen met een gids kan doen, duurt ongeveer één uur en vraagt behalve een trui in verband met de temperatuur geen extra dingen, het pad en gravel en droog dus kan op sandalen gelopen worden.

Na het grot bezoek weer verder over de US-340 noord tot de junction met de US-50 die we oost volgen, we komen langs Paris in Upperville wat gezien zijn verkeersremmers bijna aan een Nederlandse plaatst doet denken, de huizen zien er allemaal erg duur uit en ook de vele stoeterijen en wijngaarden doen aan een duurdere omgeving denken.

Vervolgens komen we door mijn geboorteplaats alleen schrijven ze dat hier verkeerd Middleburg in plaats van Middelburg, slip of the pen denk ik.

De US-50 onderlangs Dulles Airport blijven volgen tot de VA-28 en vervolgens via de VA-606 naar de campground gereden.

Daar aangekomen was het even een probleem om een site te boeken, de office was gesloten en we zagen niemand.

Rond het gebouw was het een grote bouwpunt dus gingen we denken dat het park gesloten was, even doorgereden naar de campground en die was in gebruik dus terug naar de office en daar uiteindelijk iemand gevonden die ons kon helpen.

Niet de vriendelijkste meneer van deze vakantie en ook zijn wijze van plaats toewijzen is op zijn minst twijfelachtig te noemen, als ik aangeef voldoende te hebben aan een 30amp site geeft hij aan dat campers altijd op de 50amp plekken gezet worden omdat de 30amp plekken te klein/ongelijk zijn.

Op de campground rondkijkend zie ik 30amp plekken waar ons huisje wel twee maal op kan en dan nog vlak staat, geen 10 voor deze heer dus de campground zelf mankeert behalve de hoge prijs niets aan.

Vandaag gereden: 121,7 mile.

Campground: Lake Fairfax Park, kosten $ 42,00 met electra, water en dumpstation beschikbaar. De wifi die in het camperboek als aanwezig stond, is er niet meer omdat de firma waar deze van werd afgenomen niet meer bestaat.

Dag 21 woensdag 15 oktober 2008.

Vanmorgen op het gemak gestart, Great Falls Park ons doel voor vandaag ligt maar 9,3 mile van de campground dus moeten we niet ver en meestal zijn de visitor centers niet zo vroeg open.

De route begon met een kleine omweg, omdat door werkzaamheden aan een brug de weg was afgesloten.

Toen we het parkeerterrein bij het visitorcenter opdraaide zagen we gelijk ons eerste (levende) wild voor vandaag, er liep een vrouwtjes deer aan de bosrand, maar eer wij uitgestapt waren was ze al in het bos verdwenen.

Rond tien uur waren we bij het visitor center mooi op tijd, omdat het hoogseizoen voorbij is gaat het pas om 10:00am open en om 5:00pm dicht, het park is open van 7:00am tot dawn, intree $ 5,00 per auto goed voor drie dagen en is ook geldig voor het aan de andere kant van de Potomac River C&O Canal NHP dit is in Maryland.

De AtB pas is ook hier geldig.

Na een kort bezoek aan het visitor center waar helaas niet zo veel te zien was, de rustige tijd wordt gebruikt om een andere tentoonstelling in te richten, zijn we naar Overlook # 1 gelopen.

Hoewel ik al vaak foto’s van de Falls heb gezien op Petra/VS haar blog is het met eigen ogen aanschouwen van zo iets toch heel anders, ondanks dat er niet zo veel water over de falls komt is het goed voor te stellen wat voor geweld dit in het voorjaar moet geven als de sneeuw langs de bovenloop gaat smelten.

Op Overlook # 1 sta je het dichtst bij de watervallen wat voor een volledig overzicht niet gunstig is maar daar is aan gedacht door nog twee overlooks te maken.

De waterval die het dichtst bij de overlook was vroeg wat kunstgrepen om heb mooi op de foto te krijgen, er waren namelijk twee heren die de voet van deze waterval uitgezocht hadden om te gaan vissen dus moest je een stukje opzij om deze waterval zonder deze mannen te fotograferen.

Bij Overlook # 2 zagen we behalve de volledige groep watervallen ook een groep turkeygieren die aan de Maryland kant op een strandje zaten, het leek wel of ze zich moesten opwarmen want een deel stond met uitgespreide vleugels en de rug naar de zon, weer een mooi kodakmoment.

Na ook bij Overlook # 3 wat foto’s te hebben gemaakt zijn we de Potomac River nog een stuk stroomafwaarts blijven volgen om zo ook een zicht te krijgen op de Mather Gorge.

Deze vernauwing in de rivier is de oorzaak van de soms heel hoge waterstanden bij de Falls, de enorme hoeveelheid water na hevige regen of smeltwater in het voorjaar kan namelijk door deze gorge niet snel genoeg weg.

Er staat bij Overlook # 2 een paal waar de verschillende hoge waterstanden op zijn aangemerkt,als ik daar naast ga staan is de hoogte stand ooit (1937) nog een kleine twee meter boven mijn hooft aangegeven.

Terug bij de camper deze meegenomen naar een volgend parkeerterrein, wat op de kaart een heel stuk verder leek maar in de praktijk eigenlijk aansloot op het terrein waar we eerst stonden.

Van hieruit nog een stuk gelopen naar de Aqueduct Dam die stroomopwaarts het water tegenhoud en voor een deel omleid ten behoeve van de (drink)water voorziening van Washington DC.

Na de lunch zijn we nog naar Dulles Town Center gereden waar men verschillende malls bij elkaar aantreft, niet veel van onze gading kunnen vinden en dus op het gemak terug gereden naar de campground.

Daar eenmaal de camper op zijn plaats heb ik nog een korte wandeling naar Lake Fairfax gemaakt wat aan het eind van de campground ligt en hier nog een paar (hopelijk)mooie foto’s gemaakt van voor een deel in herfstkleur getooide bomen die schitterend reflecteerde in het (bijna) spiegelgladde water.

Lake Fairfax Park is een Multi functioneel park met een (in seizoen) zwembad met waterglijbanen, het meer waar je kan vissen en rondvaren met een soort waterfietsen, veel speel en picknick plaatsen, een groot complex met allerlei sportvelden en dus een campground. Klein nadeel het ligt in de aanvlieg route van Dulles International Airport dus er is wat (niet zo veel) vliegtuig lawaai.

Vandaag gereden: 37 mile.

Getankt: Herndon VA, 28,203 gallon á $ 2,979.

Gister zagen we ineens prijzen van $ 2,899 dus lijkt het er op dat de prijs weer aan het zakken is in de omgeving waar we nu zitten liggen veel prijzen rond de $ 3,219 maar met een beetje opletten vindt dus ook lagere prijzen

Campground: Lake Fairfax Park, kosten $ 42,00 met electra, water en dumpstation beschikbaar.

De wifi die in het camperboek als aanwezig stond, is er niet meer omdat de firma waar deze van werd afgenomen niet meer bestaat.