Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


Week 1

 

Dag 1, maandag 24 november: Brussel > Los Angeles

 

Gisteren morgen al online ingecheckt, dat ging deze keer zonder problemen en we hebben beide de TSA precheck status zelfs voor beide vluchten maar dat lijkt mij sterk want op BRU is geen TSA aanwezig.

Vanmorgen liep om 05:00am de wekker al af, even koffie en wat eten en om 05:30am zitten we in de auto we vertrekken zo vroeg om wat extra tijd te hebben voor eventuele file’s .

De werkzaamheden op de A-58 aan de brug over het Schelde-Rijn Kanaal leveren behalve een snelheidsbeperking geen vertraging op, bij Antwerpen komen we in een file door een ongeval op de ringbaan west richting Gent maar de daardoor ontstane file is zo lang dat hij ook voor ons vertraging oplevert.

Eenmaal de afslag naar de E-19 op kunnen we weer door rijden, onderweg nog een paar keer langzaam rijdend en net voor Brussel weer filevorming geeft alles bij elkaar een goed half uur vertraging.

Dat viel dus alles mee en waren we ruim op tijd op de luchthaven.

Naar de incheckbalie van US Airlines en daar weer eerst het veiligheidspraatje waar deze keer geen rare niet ter zake doende vragen gesteld worden, andere keren wilde men hotelreservering of camperhuur voucher zien wat volgens mij niets met het vliegen te maken heeft.

Koffers afgeven en op naar de paspoortcontrole waar we zo door kunnen geen rijen deze keer, nog even shag kopen en dan door de security.

Ook daar is het heel erg rustig zodat we ruim de tijd hebben voor we kunnen boarden.

Ook hier gaat het boarden per zone en houd men zich ook aan de zone die in mag stappen want er worden verschillende mensen terug gestuurd met de mededeling dat ze nog niet aan de beurt zijn.

Wij hebben stoelen op rij tien dus lekker voorin wat gunstig is om uit te stappen.

Ruim op tijd gaat de deur dicht, ik denk mede omdat het lang geen volle vlucht is, helaas komt de piloot met de melding dat we toch wat later weg kunnen omdat er een vliegtuig met vogels in aanvaring was gekomen op een van de landingsbanen.

Met een kleine tien minuten vertraging gaan we de lucht in, na een klein uurtje werd het eten al uitgedeeld (weer de bekende Chicken or Pasta) en daarna proberen we wat te slapen om de gemiste nachtuur in te halen.

Rustige vlucht met weinig zicht op de grond omdat we bijna constant boven een dicht wolkendek zitten.

De vertraging hebben we niets van goed gemaakt maar we hebben tijd genoeg.

Van gate A-13 is het een flinke wandeling naar immigration, als we de hal inkomen is die bijna helemaal leeg, alleen de mensen die voor ons uit het vliegtuig waren.

Een van de immigrationofficiers zit dan ook al naar ons te zwaaien want die zat zich duidelijk te vervelen, hierdoor stonden we binnen vijf minuten al bij de bagagebanden.

Die stonden nog stil want de bagage was nog onderweg van het vliegtuig naar de bagagehal.

Toen de band in beweging kwam was een van de eerste koffers een van de onze alleen was de andere dan jammer genoeg weer zo’n beetje de laatste, met de koffers door customs die alleen maar het formuliertje wilde hebben en dan koffers weer afgeven en op weg naar de B-terminal.

Onderweg nog door security waar we door de TSA-pre dus niets uit hoefde te pakken ook riem en schoenen konden aanblijven.

Voor we naar de gate gaan zoeken we eerst wat te eten want op een binnenlandse vlucht kan je de laatste jaren alleen maar eten kopen.

We doen deze keer een hambruger bij Wendy’s, daarna op het gemak naar de gate, ook hier wordt keurig op tijd begonnen met boarden en ook nu gaat de deur ruim voor de tijd dicht omdat iedereen aan boord is.

Het is echter spitsuur op de startbaan dus verspelen we wat tijd maar de piloot geeft al aan dat onderweg in te halen.

Behalve twee keer wat te drinken is er geen verder service aan boord.

Het begon al te schemeren toen we vertrokken en al vlug wordt het donker zodat er buiten niet veel te zien is dus sluiten we de ogen weer een poosje.

We landen bijna een kwartier vroeger dan geplant dus hebben ze in de cockpit het gas flink opengezet.

Ook nu moeten we weer wachten op de koffers en met vier vluchten op een band is het ook nog eens flink druk rond die band, eerst maar even naar buiten om wat aan mijn verslaving te doen, kan hier gemakkelijk want de bagageband is naast de uitgang en bij die uitgang is ook nog eens de stop voor de car-rentalshuttle.

Eenmaal de koffers verzameld naar buiten en even later komt er al en shuttle van Alamo/National aanrijden, een maal op het verhuurstation even wachten op de vrije medewer(s)ker en na het beleeft afslaan van extra verzekering en GPShuur mogen we naar buiten en in rij vier een SUV uitzoeken.

Dat wordt een GMC Terrin met 10.000 mijl op de teller hier kunnen we wel mee uit de voeten denk ik.

T-T krijgt het hoteladres en brengt ons daar door een woonwijk naar toe, dat was weer een UPSrondje denk ik want zoals ik het in Streets & Trips gezien had moesten we een U-Turn maken om bij het hotel te komen.

Inchecken was vlot gedaan en zo waren we om 08:30pm op onze kamer.

We rommelen nog wat in de koffers en proberen online te raken wat even wat problemen gaf met de code voor de wifi maar ook weer opgelost en het thuisfront bericht gedaan dat we weer veilig aangekomen zijn.

Om 10:00pm gaat na zesentwintig uur het licht uit.

 

Dag 2, dinsdag 25 november Los Angeles > San Diego

 

Vanmorgen gingen bij mij om 05:30am de luikjes open, Annie zat toen al ruim een half uur op de bank te lezen.

Wel een paar keer wakker geweest maar ieder keer weer vlot in slaap gevallen.

Ontbijt is pas vanaf 06:30am dus begint Annie al aan haar verslag van de eerste dag terwijl ik even naar buiten ga voor een nicotineshot.

Het ontbijt stelt hier helemaal niets voor brood voor de toaster waar je dan jam/jelly op kan doen en een schaal met bananemuffins en een pot met cereals, drinken bestaat uit een automaat voor orangejus en warm bruin water wat volgens het bordje koffie moet zijn maar daar zit totaal geen smaak aan, hopelijk zit er wel cafeïne in.

Na het ontbijt halen we de spullen van de kamer en checken uit, alles terug in de auto en dan krijgt T-T een willekeurig adres op om hyway-1 te vinden, via de I-405 west hebben we die al vrij vlug gevonden.

We willen de hyway-1 zoveel mogelijk volgen, dat kan niet overal omdat er hier en daar een stukje ontbreekt.

Via Long Beach waar we weinig van meekrijgen gaan we richting Huntington Beach onderweg een korte stop om even naar de ocean te kijken bij een volgens de borden dogbeach waar behalve flink wat honden ook veel surfers te vinden zijn.

Voor de kust staan twee booreilanden en op het land verschillende ja-knikkers dus er wordt hier ook olie gewonnen, verder zien we een stuk of vier grote containerschepen voor anker leggen die de haven van Los Angelos in willen ook valt de bruine smogband die over deze regio hangt goed te zien.

Volgende stop is de Newport Beach Pier, hier wandelen we naar het eind van de pier waar veel mensen zitten te vissen 99% mensen van oosterse origine ook hier liggen weer een heleboel surfers in de branding te wachten op een goede golf.

Weer verder nar het zuiden raken we door onduidelijk of ontbrekende bebording even van het juiste pad maar voordat we op de interstate uitkomen kunnen we dat toch voorkomen.

Bij Oceanside zoeken we en Walmart supercenter op en kijken ook nog even bij de Best Buy die laatste heeft niet wat we zoeken dus gaan we weer verder.

Het laatste stukje is dan toch de I-5 zuid waarna we de I-8 oost nemen om daar een Best Buy op te zoeken.

Die zou volgens de website wel de gezochte Garmin moeten hebben maar die blijkt dus alleen maar online verkocht te worden en dan ook nog niet door de Best Buy.

Garmins genoeg maar geen enkele die zowel de Noord Amerikaanse als de Europese kaart , de man die ons help zoekt wel even uit welke Gamins we dan moeten hebben maar hij heeft ze geen van drieën op voorraad.

We kijken nog even bij Staples maar die hebben helemaal geen navigatie in deze shop.

Volgende stop is Michael’s waar we nog wat kerstornamenten weten te scoren hiernaast zit een Bad Bed & Beyond en ook daar slagen we voor nieuwe douche matten.

Vervolgens wordt het tijd om ons hotel te gaan zoeken want het begint al donker te worden en dat gaat hier erg snel.

Dus de I-8 terug naar de I-5 en deze een klein stukje noord en dan is de Best Western vlug gevonden, hier blijven we drie nachten dus brengen we alle spullen naar de kamer.

Als we geïnstalleerd zijn loop ik even naar het kantoor en vraag naar een paar goede eetgelegenheden van de dame krijg ik drieenhalf A-4tjes met adres waarvan ze er een aantal aankruist waar ze goede ervaring mee heeft dus at gaat vast wel lukken.

Rond 06:30pm zoeken we een van de restaurant op en genieten daar van een heerlijke maaltijd.

Eenmaal terug op de kamer wordt het tijd om de verslagen van de laatste twee dagen te maken.

 

Dag 3, woensdag 26 november: San Diego e.o.

 

Vanmorgen werd ik om 06:00am wakker Annie was er al een half uur eerder uit, in dit tempo zitten we tegen het weekend in ons normale ritme.

Om 07:00am kunnen we gaan ontbijten, dat is hier heel goed je kan waffels bakken, brood roosteren, volop keus uit brood en bagels en muffins, gloeiend heet broodje met sausage en kaas en gebakken aardappeltjes, fruit en yoghurt.

Jammer genoeg is ook hier de koffie niet echt smaakvol.

We slagen er wel in om een goede bodem voor de dag te leggen.

Of die bodem lang aanwezig blijft is even afwachten want er staan voor vanmorgen een Whale Watch tour op de planning dus misschien wordt het ontbijt visvoer.

Na het ontbijt ruimen we de kamer een beetje op zodat de schoonmaaksters de nek niet breken over allerlei rondslingerende spullen.

Rond 09:00am vertrekken we richting Mission Bay waar de San Diego Whale Watch is gevestigt, in de winkel wordt de Groupon voucher omgewisseld voor boardingpassen en krijgen we de mededeling dat men een kwartier voor afvaart aan boord mag.

Het is naar ons idee behoorlijk druk maar het blijkt toch maar een half volle boot te zijn wel zo lekker want dan kan je een beetje van links naar rechts als en iets te zien valt.

Zoals gebruikelijk zitten er mensen van verschillende pluimage tussen en zie je mensen met alleen een telefoon om foto’s te maken tot hele dure uitrustingen, deze keer geen tablets of bijna wandvullende flatscreens, wel een dame met statief wat mij op een constant bewegende boot niet handig lijkt.

Al voor vertrek kunnen we het eerste zeezoogdier fotograferen, er zwemt namelijk een zeeleeuw naast de boot.

Om precies 10:00am gaan de trossen los en gaan we op weg naar de ocean, maar nog maar net vijf minuten onderweg draaien we weer terug om een persoon van boord te laten.

Het blijkt dat de dame met de dure uitrusting en statief geen sdkaart in haar toestel heeft zitten en de trip dus niet mee wil maken, of ze nu met een latere tour mee mag weten we niet.

Weer op weg en eenmaal buiten de landhoofden komt er wel wat deining maar niet zodanig dat e mensen hun ontbijt aan de vissen moeten voeren.

Na een klein half uurtje worden er twee white tip dolfijnen gespot en maakt de boot een rondje om te kijken of er nog meer zitten en of we dichterbij kunnen komen, beide lukt helaas niet, hopelijk zijn de dieren op een van de foto’s te zien.

We gaan verder de ocean op en zien na bijna anderhalf uur eindelijk een walvis spuiten dus wordt koers gezet in de richting van het dier, het is een jonge (5 jaar) humpback hij/zij komt een paar keer boven water maar jammer genoeg niet echt dichtbij.

En dan komt er ook nog een idioot met zijn bootje hard aanvaren om zo dicht mogelijk bij het dier te komen ondanks dat ze door wet beschermd zijn en men minimaal 100 yard afstand moet houden, een en ander is op beeld vastgelegd door de bemanning dus mogelijk heeft het nog gevolgen voor de boot eigenaar.

We zetten weer koers naar de haven waarbij er onderweg jammer genoeg niets meer gespot wordt, in de haven is de zeeleeuw nog steeds aanwezig die woont daar volgens mij want als de boot weer aangemeerd is wentelt het dier zich heerlijk in het koelwater wat uit de boor spuit.

Wij zetten koers naar downtown, we willen bij het visitorcenter bij de cruiseterminal informatie halen onder andere over de 59 mile scenic drive, de dame van dienst kan ons heel wat informatie geven.

We lopen nog even langs het Maritime Museum waar een paar mooie thalships en een oude onderzeeër liggen.

Volgende stop is Seaport Village een leuke verzameling van winkeltje en eetgelegenheden, wel erg duur om te parkeren maar als men in een van de winkels wat koopt krijgt men ruim de helft korting en is het wel betaalbaar.

We zoeken eerst wat te eten want het is ondertussen al bijna 02:00pm, na het eten bekijken we verschillende winkeltje waartussen ook een kerstwinkeltje zit daar vinden we weer een paar naam ornamentjes voor het boompje wat we hier speciaal voor hebben dat begint ondertussen redelijk vol te raken.

Via internet had ik ook nog een grote Cristmasshop gevonden dus dat wordt onze volgende stop want die zal morgen waarschijnlijk welgesloten zijn.

Een mooie grote winkel wel een beetje weggestopt achterin een doodlopende straat maar gezien het personeel wat er rond loopt hebben ze veel bezoekers.

Voor iedere beurs was er wel wat te vinden waarbij de dure dingen allemaal achter glas staan en men assistentie moet vragen, “o ja, breken is kopen”.

We vinden nog een paar leuke ornamentjes voor onze over de top boom van dit jaar.

Wat ook hier weer opviel is dat de kunstbomen veel mooier zijn dan in Nederland en dat voor prijzen die maar een fractie zijn van de lelijke bomen bij ons.

We zoeken het hotel op en ontspannen een poosje op de kamer, tegen 07:00pm gaan we weer op pad om te eten dat wordt deze keer een Dennis, was te eten maar hield niet over en echt schoon was het niet te noemen.

Begrijp ook niet dat men in een restaurant wat veel pancakes verkoopt en dus veel plakkende siroop heeft vloerbedekking in de zaak legt, je blef er dan ook aan de vloer kleven.

Na het eten is het weer tijd om de verslagen bij te werken onder het genot van een bakje DEkoffie.

 

Dag 4, donderdag 27 november: San Diego e.o.

 

Vanmorgen weer een half uurtje later wakker, net als gisteren zijn we om 07:00am de eerste die de ontbijtruimte binnen stappen, vandaag trouwens geen werkvolk dus alles komt wat later op gang.

Druk is het wel want er zit een heel meisjes voetbalteam met begeleiders en ouders in het hotel, zet een groep van 11, 12 ,13 jarige meiden bij elkaar en dan kan je wel raden wat voor leven dat geeft.

We starten rustig vanmorgen, om 08:45am rijden we richting downtown om daar de route van de 59 mile scenic route op te pakken.

We rijden langs de baai naar Harbor Island hier vindt men veel hotels en jachthavens, er wordt volop gevist hoe men dat een hele dag wil doen is even een raadsel want men mag maximaal drie uur parkeren op de parkeerplekken langs het water.

Het is een man-made eiland net als het naast gelegen Shelter Island, beide zijn gemaakt met de baggerspecie uit de baai.

Shelter Island is de volgende stop, ook hier volop jachthavens maar het eiland is mooier ingericht en men kan er gemakkelijker recreëren , ook staan er een paar mooie beelden groepen met onder andere een memorium voor de op zee vermiste/omgekomen tonijn vissers.

We gaan weer verder en komen op Point Loma waar een deel van de marine basis is gevestigd men rijdt daar tussendoor en ook door een grote militaire begraafplaats “Fort Rosecrans Cemetery” waar heel veel uit San Diego afkomstige militaire begraven zijn.

Het doel ligt aan het eind van deze landtong, Cabrillo National Monument, de parkenpas is nog geldig dus we kunnen zonder betalen het park in.

Het park is vernoemt naar Juan Rodriguez Cabrillo de eerste Europeaan die voet aan wal zette aan de westkust van Amerika.

Wij voelen ons gelijk thuis want we zijn beide meer natuur als stads liefhebbers, we bezoeken de vuurtoren die in 1854 hier gebouwd is en vanaf 1855 dienst gedaan heeft tot 1891.

Toen is hij vervangen door een nieuwe die op zeeniveau is gebouwd, de oude vuurtoren staat namelijk boven op het hoogte punt 422 feet boven zeeniveau en was daardoor bij mist en laaghangende bewolking niet zichtbaar voor de schepen.

De oude toren is gerestaureerd en open voor publiek behalve het bovenste punt.

mooi opgezette tentoonstelling van het leven van de vuurtorenwachter en zijn gezin.

We rijden naar beneden en komen dan langs de nieuwe nog altijd in gebruik zijnde vuurtoren, deze is niet toegankelijk.

Een stukje verder kan men afdalen naar zeeniveau om een aantal tidepools te bekijken alleen is het hoogwater en dus kan men er niet komen.

Een leuk park wat een bezoekje zeker waard is.

We gaan weer verder volgende stop is Crown Point dat is een dagrecreatie gebied midden in Mission Bay, grote parkeerterreinen met grasvelden om te picknicken niets om veel tijd aan te besteden.

Het is ondertussen al weer middag dus als we een Mc D. zien die open is halen we daar wat te eten

Langs de kust gaan we weer richting San Diego, in Mission Beach maken we nog een koffie stop bij de houten Roller Coaster die daar aan het strand staat.

We rijden terug naar downtown en rijden vervolgens via de hoge brug over San Diego Bay naar Coronado island en rijden daar langs het beroemde hotel met zijn rode dak, hier is het enorm druk dus meer als en korte fotostop zit er niet in.

We verlaten het schiereiland over de landtong en nemen de I-5 zuid richting Mexicaanse grens om net voor de grens naar de Las Americanes Primium outlets te gaan.

Veel winkels zijn gesloten maar er staan wel lange rijen mensen voor de deuren deze gaan om 05:00pm open voor de Black Fryday verkoop daar hebben we geen zin in dus zijn we er vlug uitgekeken.

T-T krijgt opdracht om een Walmart te zoeken in de buurt, daar rijden we heen ook hier is het enormdruk er loopt buiten een heleboel security rond en de in en uitgang zijn door dranghekken van elkaar gescheiden.

Binnen staan in bijna alle padden pallets die met plastic zijn ingepakt met papieren er op dat ze niet voor 06:00pm geopend mogen worden, bij veel pallets staan al lange rijen mensen te wachten.

Er loopt ook veel personeel rond die er op toe moeten zien dat de mensen niet voor de aangegeven tijd al spullen gaan claimen.

We laveren tussen alle mensen door en vinden wat we nodig hebben vlug naar de kassa en dan naar buiten voor de gekte los barst.

We zetten koers richting hotel de zon gaat al weer onder.

’s Avonds willen we gaan eten bij de Panda Express we hebben er een gevonden op een paar mijl van het hotel,als we daar aankomen blijkt hij in een supermarkt (Von’s) te zitten maar is hij gesloten de supermarkt was wel open.

Ik had op de weg er naar toe een Subway gezien die open was dus halen we daar een footlong die hebben we deze reis nog niet gehad.

Op de kamer eten we hem met een yoghurt als toetje op, vervolgens worden de verslagen bijgewerkt en de koffers heringericht morgen vertrekken we hier namelijk.

Dag 5, Vrijdag 28 november San Diego > El Centro

 

En toen was het ineens 07:00am, we zitten dus in het goede ritme.

Om 07:30am zaten we aan het ontbijt de drukte viel gelukkig wel mee en de twee Mexicaanse dames die iedere morgen het ontbijt verzorgen zorgen er voor dat alles steeds aangevuld blijft.

Na het ontbijt laden we alle spullen in de auto en checken uit.

We gaan vanmorgen eerst naar Balboa Park,via de I-5 zuid rijden we naar downtown waar we de Park Blvd nemen, deze brengt ons in het park.

We parkeren bij Village Plaza en steken via de voetgangersbrug de Park Blvd over naar de Desert Garden.

Een mooie verzameling palmen succulenten (vetplanten) en cactussen uit alle delen van de wereld,jammer genoeg (bijna) geen bloeiende planten maar dat was te verwachten in deze periode.

Wel veel mooie volwassen planten waarvan sommige erg beschadigt zijn door vandalen die het nodig vinden om hun naam en de stammen en Agave bladeren te krassen dat zijn blijvende littekens.

We maken op het gemak een rondje door dit deel van het park, genietend van de planten en het heerlijke weer zelfs om 10:00am zitten we al aan 25C met een strak blauwe lucht.

Vervolgens lopen we door de naast gelegen Rose Garden, hier staan wel veel planten in bloei en er zitten veel geurende rozen tussen wat een heerlijke geur geeft die op sommige plaatsen bijna te overweldigend is.

We steken de weg terug over en bekijken daar een deel van de tuinen en schitterende gebouwen.

In de Botanical Building staan veel orchideeën in bloei met bloemen van een paar millimeter tot wel tien centimeter in doorsnee.

Het dak van dit bijzondere gebouw bestaan uit houten latten die met een bepaalde tussenruimte voor voldoende licht (schaduw) zorgen en ook een goede lucht circulatie mogelijk maken een vinding van een begoniakweker die problemen had om zijn planten in dit klimaat te kweken zonder dat ze door de zon verbrand werden.

We willen nog en delel van het park bekijken de California Native Plant Garden waar veel van de inheemse planten van California staan maar dit deel is erg steil wat voor Annie door haar heupprobleem te inspannend is hier zien we dus vanaf.

We zetten koers richting de Mission Valley Mall waar T-T ons dwars door de stad naar toe brengt.

Dat het vandaag Black Fryday is kunnen we op de grote parkeer terreinen gelijk al merken het is zoeken naar een vrije plek.

Eerste stop is de Target waar we naast nog wat kerstboom ornamenten witte M&M’s en M&M’s met mint smaak weten te scoren.

Volgende stop is Michael’s, hier waren we van de week ook al en toen kregen we een kortingbon die 50% korting geeft op één normaal geprijsd artikel en aangezien de scrapboeken die Annie altijd gebruik rond de $ 30,00 kosten en ze er nog een paar nodig heeft gaan we daar naar op zoek.

Eenmaal gevonden hangt er een papier bij dat men ze gaat verplaatsen (andere winkel indeling) en daarom zijn ze nu één plus één gratis (wat dus ook 50% korting is) we nemen er twee mee en houden de bon in onze zak die kunnen we komende week in as Vegas ook nog gebruiken, we krijgen er bij het afrekenen trouwens weer een.

Wel mag men er maar een tegelijk inleveren maar dan rekenen we allebei wel een artikel af.

Het is ondertussen etenstijd en we vinden een Panda Express dus is de keus snel gemaakt.

Het shoppen in deze drukte wel zat besluiten we om op het gemak richting Viejas Arena te gaan voor het concert van Trans-Siberin Orchestra (The Cristmas Attic concert) te gaan.

Ook moeten we nog tanken dus zoeken we in de POI’s van T-T naar tankstations, dat is vlug gevonden aan het eind van het mall terrein maar die wil wel erg veel $$ voor zijn brandstof, en halve mijl verder zit nog een pomp en die is $ 0,64 goedkoper.

We zijn natuurlijk veel te vroeg voor het concert maar dat geeft de gelegenheid om alles op het gemak te doen.

Parkeren gaat vlot omdat we zo vroeg zijn, we lopen naar de box-office om de Groupon vouchers om te wisselen voor tickets en ook daar nog geen lange rijen.

We zoeken een plekje in de schaduw om te wachten tot de deuren open gaan en gaan een beetje mensen kijken zo gaat de tijd best vlug en om 03:05pm gaan de deuren open en zoeken we onze plaatsen,

Die liggen best goed, bijna helemaal van boven waar ook de toegangsdeuren zitten en met een goed zicht op het podium.

Om 04:10 begint de show die in eerste instantie wat soft is omdat het de kerstvertelling is waar wel een aantal hardere nummers tussen zitten maar de vertellingen halen het tempo er een beetje uit.

Dan volgt het tweede deel waar zeker voor mij veel bekende nummers in zitten, de licht/laser show er bij is geweldig met veel meer vuur/pyro als in de voorgaande jaren.

Het is bijna de volledige oude groep met een paar nieuwe zanger/danseressen en een nieuwe uit Tsjechië afkomstige zangeres die ze ontdekt hadden door een You-Tube filmpje waar ze een nummer van ACDC vertolkte, wat heeft dat mens en strot zeg gewoon kippenvel.

Een voor mijn gevoel zeer geslaagd concert wat om 06:40pm eindigde met het nodige vuurwerk.

Dichtbij de deuren is vlug buiten en nog geen lange rijen voor de restrooms dus even een sanitaire stop en naar de parkeergarage daar met de trap naar beneden en zo de lange rij voor de lift omzeilend naar de auto.

We stonden op de onderste verdieping dus waren we gelijk buiten, binnen vijf minuten zaten we op de I-8 oost dus de cruise controle op 75 m/u en bollen maar.

T-T geeft aan dat we iets na 08:00pm bij het hotel zullen zijn, dat wordt een half uur later omdat we nog een stop maken om te eten.

Op een kleine veertig mijl van El Centro is een afslag met tankstations die ook een eetgelegenheid hebben dus halen we een footlong bij de Subway.

Bij El Centro gaan we de N. Imperial Avenue op en daar zit ook ons hotel voor vannacht waar we om 08:35pm inchecken.

Spullen naar de kamer wat gemakkelijk gaat met de auto voor de deur en vervolgens onze indrukken van vandaag aan de laptop toevertrouwen.

 

 

Dag 6, zaterdag 29 november: El Centro > Needles

 

Om 06:45am waren we uit bed, eerst even kijken wat het ontbijt hier voorstelt, niets dus alleen een aantal voorverpakte zoete koeken en wat kant en klare bakje met cereals.

We nemen een beker sap en een beker koffie mee en gaan de auto inpakken, we ontbijten wel bij de Mc D. die zit recht tegenover het motel.

Het blijkt een splinternieuwe Mc D. te zijn men is aan de buitenkant nog bezig met de afwerking, na een Big Breakfast en een beker echte koffie gaan we op weg.

We rijden via de CA-111 noord richting Niland met de bedoeling om Salvation Mountain te bezoeken maar op een of andere manier missen we de afslag volledig, eer we dat door hebben vinden we dat we al te ver zijn om nog terug te rijden dus gaan we door richting Mecca.

T-T stuurt ons op een gegeven moment de polder in en zo komen we tussen de citroenbomen en druivenstruiken door op Box Canyon Road, dat is wel een heel stuk korter dan door de plaats Mecca.

Box Canyon road is van west naar oost lang niet zo mooi als andersom maar mogelijk speelt ook het jaar getijde daar in mee.

We draaien de I-10 oost op en rijden zo Arizona binnen, daar nemen we gelijk de eerste afslag en rijden via de Ehrenberg-Parker highway naar Parker daar maken we een stop bij de Walmart en weten we wat nachtkleding voor de kleinkinderen te scoren en een nieuwe bad/ochtendjas voor Annie.

Ook zien we een pomp die maar $ 2,85 voor een gallon rekent dus even tanken want we zitten op een kwart tank.

We volgen nu de US-95 noord, volgende stop Lake Havasu City voor Londen Bridge die daar opnieuw is opgebouwd, dat valt zwaar tegen de brug is rondom ingebouwd met hotels en restaurants en daardoor bijna niet te fotografen.

We rijden weer verder richting Needles voor de overnachting maar net buiten Lake Havasu City zien we een Hobby-Lobby winkel dus kijken we daar even binnen op zoek naar leuke dingen, we vinden enkel wat ornamentjes voor de kerstboom.

Weer verder over de US-95 noord tot we op de I-40 komen deze volgen we west en komen zo weer in California, voor we bij Needles komen moeten we door een controlepost voor agrocultuur deze is naar mijn idee nieuw heb hem in ieder geval nog nooit gezien, terwijl we deze route toch al vaker gereden hebben.

Bij Needles van de I-40 af en naar ons motel wat aan Needles Highway zit, dat is de oude Route-66.

Hier zijn we iets na 04:00pm en de zon verdwijnt dan al achter de bergen.

Eenmaal op de kamer zetten we eerst een bakje koffie en gaan dan via internet op zoek naar eetgelegenheden in de buurt.

Rond 07:00pm gaan we op zoek naar het restaurant dat blijkt maar een halve mijl van het hotel te zitten aan dezelfde weg maar dan net aan de andere kant van de I-40.

Bij Juicy’s River Cafe genieten we van een heerlijke maaltijd en dan ook nog voor weinig $$.

Morgen gaan we naar Las Vegas wel met een omweg want we rijden door Mojave NP,voor morgenavond hebben we een diner afspraak met twee leden van het AllesAmerika forum die deze dagen ook in Las Vegas zitten.

 

 

Dag 7, zondag 30 november: Needles > Las Vegas

 

Vanmorgen om 07:30am opgestaan en de spullen in de auto laden, dit motel kent geen ontbijt dus rijden we gelijk weg.

Bij de afrit die we gisteren namen zit een Mc D. en daar gaan we ontbijten een Egg Mcmuffin deze keer en een beker cafeïne.

Vervolgens draaien we de I-40 west weer op en volgen deze tot de exit van Kelbakerroad waarmee we in Mojave National Preserve uit komen.

Aan het begin van de weg staat een bord dat San Bernadino County niet verantwoordelijk is voor het onderhoud van deze weg dat is waarschijnlijk geplaatst nadat er schade claims binnenkwamen.

Het park en ook de wegen binnen het park vallen net als in alle andere parken onder de verantwoording van de National Park Service (NPS)

De weg is dan ook in zeer slechte staat met erg veel gaten in het asfalt deels gerepareerd maar met moet toch een beetje slalommen om de ergste gaten te omzeilen.

Ook Kelso-Cima Road en Cima Road kennen een aantal slechte stukken maar Kelbakerroad tussen I-40 en Kelso is bar en boos.

We nemen de dirtroad naar de Kelso Dunes en maken daar wat foto’s vanaf de parking, de dirtroad ligt er redelijk bij met wat wasbordvorming en wat stukjes met los zand, geen probleem maar met een camper niet prettig rijden.

De auto is ondertussen wel wat grijs aan de achterkant.

Volgende stop het visitorcenter in het Kelso (train) Depot waar we de film over het park bekijken en op de bovenverdieping de tentoonstelling over de geschiedenis van railroad in de periode van de stoomlocomotief.

We volgen Kelso-Cima Road naar Cima waar de generaalstore nog in gebruik lijkt te zijn, via Cima Road gaan we naar de I-15.

Op de aansluiten Cima Road Met de I-15 is de oude vervallen benzinepomp vervangen door een nieuwe Shell pomp wat niet veranderd is zijn de extreem hoge prijzen een gallon kost hier $ 4,39 terwijl met op veel plaatsen onder de $ 3,00 zit.

We gaan de I-15 noord op en maken een stop in Primm waar we een rondje door de outlet doen en daar gelijk de lunch gebruiken.

Het was al redelijk druk op de I0-15 zuid richting Los Angeles maar als we onze weg vervolgen is het file rijden met een lage snelheid heel LA zat dit weekend schijnbaar in Las Vegas.

Mensen die beetje de weg weten denken een deel van de file te omzeilen door vanaf Henderson de S. Las Vegas Blvd te volgen en dan bij het casino wat tussen Primm en Las Vegas staat de I-15 op te draaien.

Er zijn schijnbaar heel veel mensen die de weg kennen want daar staat het dus helemaal vast omdat men bijna niet in kan voegen op de I-15.

Voor ons is het richting Las Vegas een stuk rustiger dus geen vertraging.

We rijden eerst langs Tropicana Hotel&Casino en wisselen daar de Groupon vouchers om voor tickets voor Raiding The Rock Vault daar gaan we dus morgenavond naar toe.

Vervolgens rijden we naar ons hotel Eastside Cannery aan Boulder Highway, de dame kan in eerste instantie onze reservering niet vinden maar mogelijk was dat een typefout want even later komt hij wel te voorschijn.

We krijgen een kamer op de tiende (van veertien) verdieping en gaan naar boven.

De kamer een Petite Suite is een hoekkamer met aan twee kanten een glazen wand waarvan er een op Sam’s Town RV Park kijkt en de andere richting de strip.

De badkamer is met apart toilet een stortdouche en een jacuzzi verder een kingsize bed en een koelkast, gratis wifi en geen resortfee.

Hier gaan we het vast wel vijf nachten volhouden.

We rijden naar de Outback op S. Las Vegas Blvd waar we hebben afgesproken met Albert en Lyan twee forumleden van het AllesAmerikaforum, we genieten er van een heel gezellige en heerlijke maaltijd.

Op de terugweg nog even een stop bij de Walmart om wat spullen voor een ontbijt te kopen en de verslagen bijwerken en genieten van het uitzicht.