Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

Dag 1 Brussel – San Francisco.

 

Gisteravond zijn we al aan onze vakantie begonnen we overnachten namelijk vlak bij Zaventem, zo vermijden we eventuele files en hebben ook nog een redelijke nachtrust.

Het Ibis hotel had een mooie aanbieding en bied tevens de mogelijkheid om voor €1,00 per nacht de auto gedurende de hele reis te laten staan.

Met de shuttlebus van 09:00 uur naar de luchthaven gereden, een ritje van 10 minuten, bij balierij negen stond voor economie van United een lange rij om in te checken echt een aparte balie voor de mensen die thuis al ingecheckt hebben is er niet dus zijn we een kleine drie kwartier verder voor we onze koffers kwijt zijn zoals we inmiddels gewent zijn op Zaventem is het veiligheidspraatje al voordat men naar de incheckbalie gaat.

In de taxfree zone nog tabak gekocht en dan door de security en in een van de winkels die in de terminal zitten nog een bakje koffie.

Het boarden begint op tijd we hadden daar dezelfde dame als bij het veiligheidspraatje die wilden dat we pas aan boord gingen als zone 4 afgeroepen werd omdat dat op Annie haar boardingkaart stond maar op mijne stond 2 dus zijn we doorgelopen.

Eenmaal aan boord wist de piloot te vertellen dat we er waarschijnlijk een uur langer over zouden door de harde tegenwind, gelukkig kreeg hij toestemming om eerder te vertrekken en ook onderweg zat het redelijk mee zodat de uiteindelijke vertraging een half uur was.

Bij immigration waren we het eerste vliegtuig ook stonden we redelijk van voren zodat we vlug aan de beurt waren, ook de koffers kwamen gelijk met ons bij de band en customs was meer geïnteresseerd in een aantal mensen van Indische afkomst dus papier aanpakken en de koffers 20 meter verder inleveren voor de volgende vlucht, zo liepen we binnen een half uur na aankomst al met een frappuchino richten de D-terminal voor de vlucht naar San Francisco.

Aankomen bij gate C-1 en vertrekken bij gate D-26 betekend heel de C en D terminal aflopen, dat is een heel eind maar we hebben tijd genoeg onderweg dan ook nog even een van de rookhollen opgezocht.

Ook de vlucht naar San Francisco vertrekt op tijd, even wat filevorming voor de startbaan en dan in de stromende regen de lucht in, ook deze vlucht is rustig zonder veel turbulentie.

Om 19:30 uur waren we in San Francisco, de koffers lieten lang op zich wachten en er kwamen ook nog vier vluchten op een band dus was het dringen geblazen, gelukkig waren ook nu beide koffers weer meegekomen.

Naar buiten en op zoek naar de stopplaats voor de hotelshuttlebussen, daar aangekomen kwam ook de shuttle van het Clarion hotel al vlug aanrijden, eenmaal in het hotel douchen en naar bed, we staan ondertussen toch bijna 23 uur op de benen.

Vandaag gereden: 0 mile

Campground: geen (Clarion Hotel)

 

Dag 2 San Francisco – Red Bluff.

 

Na een redelijk goede nachtrust waren we om 06:00 uit bed, na een kop koffie naar beneden om daar op de shuttlebus van El Monte te wachten die zou ons tussen 06:45 en 07:30 uur ophalen maar om 07:45 was er nog geen bus dus maar eens bellen, de bus zou vast zitten in het verkeer rond de Bay Bridge waar werkzaamheden uitgelopen zijn dus zouden ze een andere bus sturen maar dat kon 1 á 1,5 uur duren dus zijn we eerst maar een ontbijt gaan nuttigen in het hotel.

Om 09:10 kwam dan eindelijk de bus en om 09:50 waren we op het verhuurstation, daar werden we gelijk met voorrang op iedereen die er al zat geholpen, eerst de camper nagekeken en afgetankt en daarna de papierwinkel daarbij kwam natuurlijk van onze kant de vraag hoe men die PAD-transfer nu op dacht te lossen waarna er een vaag verhaal kwam dat men niet wist in welk hotel wij zaten, maar na de opmerking dat er een e-mail van de mainoffice was waar een en ander in stond werd al vlug de manager opgezocht en kwam men terug met een andere rekening waar de PAD kosten volledig af waren.

Het was vanmorgen enorm druk met terugbrengen en ophalen van campers zodat het wegrijden ook nog even tijd kosten omdat de hele baan vol stond met terugkerende campers die zich moesten melden.

Om 10:50 uur reden we dan eindelijk van het terrein af.

Via een klein stukje I-580 de I-680 west opgezocht, onderweg nog even van de weg af voor een Walmart maar dat bleek geen supercenter dus doorgereden en via een stukje I-80 oost en I-505 noord naar de I-5 noord, Red Bluff even voorbij gereden om in Anderson bij een supercenter alle boodschappen te doen wat ook nog een kleine twee uur in beslag neemt.

Om 17:30 waren we op de campground, het kantoor was al dicht maar er stonden enveloppe waar men de centen in kwijt kon, wel een enveloppe meegepakt maar geen geld in gedaan, we betalen morgenochtend om dan gelijk weer een Good-Sam pas te kopen dat geeft weer 10% korting op alle G-S campgrounds.

We waren nog bezig om de camper op zijn plek te zetten toen er al een golfkarretje langs kwam om een papier af te geven met onder andere de restroomdeur code, gelijk gezegd wat onze bedoeling was en dat gaf geen enkel probleem.

Nu was het tijd om de camper in te richten en natuurlijk de bbq in elkaar zetten.

We zijn trouwens onderweg met een Jamboree van Fleetwood 31 feet lang en met twee slide-outs (ook de slaapkamer kan naar buiten) verder zit er een knots van een badkamer in (zelf in de A-34 Flair zat niet zo’n grote badkamer) ook is hij uitgerust met een backup camera, helaas niet nieuw er staat 54.000 mile op de teller maar op wat kleine schades aan de buitenkant en een aantal slijtplekken aan de binnenkant ziet het er nog goed uit.

Vandaag gereden: 229 mile.

Campground: Red Bluff RV Park, Kosten $29,00 met full hookup en wifi, geen tent plaatsen.

 

Dag 3 Red Bluff – Lassen Volcanic NP – Lava Beds NM

 

Vanmorgen eerst even wezen tanken daarbij werd om de postcode gevraagd en dat werkte niet met onze postcode + een 0 dus even naar binnen daar werd de pomp vrijgegeven zodat we konden tanken, dat gaat niet zo vlot de pomp slaat geregeld af achteraf bleek de tank ook niet helemaal vol te zitten.

Daarna zijn we aan de rit naar Lassen Volcanic NP begonnen, ook de rit naar het park gaat over een mooie route de omgeving ziet wel erg geel uit je kan merken dat het najaar is en dat ze hier een lange droge zomer gehad hebben.

Alle “Fire Danger”borden geven dan ook “Extreme”aan ook zien we verschillende stukken die zo te zien deze zomer verbrand zijn, gister zagen we onderweg in de verte ook nog grote rookpluimen opstijgen.

Via de CA-36 oost rijden we naar Mineral waar we de CA-89 noord nemen die ons het park inbrengt.

Lassen Volcanic NP heeft ( net al Yellowstone) een nog werkende vulkaan onder de grond zitten die op verschillende plaatsen doormiddel van stoom en kokende modderpoelen boven de grond zichtbaar zijn de laatste uitbarsting was in 1915.

Kort na de ingang komen we de eerste stoomgaten al tegen bij “Sulphur Works” zodra we uitstappen krijgen we gelijk de bekende rotte eieren lucht in de neus.

De stoomgaten liggen aan beide zijde van de weg en zijn zelfs rolstoeltoegankelijk, door het schuiven van de aarde verplaatsen de gaten zich langzaam maar zeker en één van de gaten ligt op maar een halve meter van het rolstoelpad en zal binnenkort onder dit pad en de naast liggende weg uitkomen wat wel eens problemen kan geven voor de toegankelijkheid van het park.

We vervolgen onze weg via een aantal fotostops naar Bumpass Hell, hier zijn veel meer en actievere modderpoelen en stoomvents er ligt net als in Yellowstone een boardwalk langs en tussen de poelen, de wandeling er naar toe valt wel mee maar terug vraagt wat meer inspanning omdat er een behoorlijke klim inzit, doordat Annie verkouden uit het vliegtuig is gekomen is dit een behoorlijke ademhapper daarom besluiten we ook het bij de hike te laten en verder alleen de viewpoint te bekijken.

Via de noordkant verlaten we het park en naar nog een stuk CA-89 gaan we de CA-299 oost op die in Adin overgaat in de CA-139 noord, in Canby willen we nog even tanken maar de enige pomp daar in out of order dus rijden we door richting en campground.

Daar is het een bende dus kiezen we er voor om maar een kleine 14 mile door te rijden en op de campground van Lava Beds NM te overnachten.

Dat waren we 14 lastige mijlen doordat er nog al wat gaten in de weg zaten die door de laagstaande zon ook nog slecht te zien waren.

Vandaag gereden, 231 mile.

Getankt, Red Bluff 23,434 gallon á $3,099 en in Perez 20 gallon á $ 3,50

Campground: Indian Well (Lava Beds NM) kosten $ 10,00 geen hookup.

 

Dag 4 Lava Beds NM – Crater Lake NP

 

Na een rustige en zeer donkere nacht, jammer genoeg te veel bewolking voor een mooie sterrenlucht, zijn we vanmorgen eerst naar het visitorcenter gereden in de hoop dat het al open zou zijn zodat we wat informatie over het park kunnen krijgen, toen we uitstapten was de ranger net de vlag aan het hijsen wat een teken is dat ze open zijn.

Na de nodige informatie het park verder in gegaan en als eerste de Cave Loop Road gelijk naast het visitorcenter gedaan, hier vind men de grootste concentratie aan (toegankelijke) lavatubes.

Als men dit park wil bezoeken is een aantal sterke zaklampen aan te raden, omdat wij die helaas niet bij ons hadden hebben we ons moeten beperken tot de eerste tientallen meters van verschillende tubes omdat het verder veel te donker is, een paar van de tubes waren voor publiek gesloten omdat de bewoners (vleermuizen) thuis waren en dat wordt de betreffende cave gesloten.

Na een flink aantal van de caves bekeken te hebben was het al weer 11:00 uur en dus zijn we via een aantal viewpoints naar de noordkant van het park gereden en zijn er daar uit gegaan.

Via de CA-161 west naar de US-97 noord gereden die brengt ons in onze tweede staat Oregon, via Klamath Falls waar we nog een paar boodschappen doen rijden we langs Upper Klamath Lake, helaas rijdt men er op de grootste stuk er ver vandaan.

We slaan af naar de OR-62 die ons naar Crater Lake NP brengt, hier boeken we eerst een plek op de campground, deze wordt tegenwoordig door Xanterra gerund en dat is aan de prijs te zien was dat twee jaar geleden nog $14,00 nu moet men $27,50 betalen.

Vervolgens naar het visitorcenter en dan de berg op om het lake te bewonderen, de gedachte om door te rijden naar de noordkant en dan op de terugweg de eastrimdrive op het gemak te bekijken wordt door de stand van de zon al vlug verlaten en dus rijden we terug over de westrimdrive en nemen daar alle viewpoints mee.

Mooie foto’s gemaakt maar door de wind wel veel rimpeling in het water waardoor en weinig reflectie in het water was maar ook zonder deze reflectie is het een prachtig gezicht.

Vandaag gereden, 152 mile.

Getankt, Chilloquin, 16,382 gallon á $ 2,93

Campground, Mazama Village (Crater Lake NP) kosten $ 27,50 geen hookup.

 

Dag 5 Crater Lake NP – Welches

 

Vanmorgen vroeg gestart en op een picknickplek het ontbijt gemaakt zodat we de generator kunnen gebruiken.

Daarna aan de eastrimdrive begonnen met als eerste stop Vidae Falls een kleine waterval die in de zomer omringd wordt door schitterende wildflower, nu helaas niet meer.

De volgende stop is Phantom Ship Overlook waar we verrast worden door een rimpelloos meer wat natuurlijk een schitterende reflectie geeft van het kleine Phantom Ship Island maar ook het grote Wizard Island, er worden dan ook de nodige foto’s gemaakt.

Volgende stop is Pinnacles Overlook wat op het eind van een zeven mile lange zijweg ligt, hier kan men de zogenaamde Pinnacles langs een één mile lange trail bewonderen, Pinnacles zijn een soort schoorstenen van oude vulkanen, deze zijn uit de omgeving geërodeerd door een riviertje was in de canyon stroomt.

Weer terug op de eastrimdrive maken we de volgende stop bij Pumice Castle Overlook waar weer een aantal mooie foto’s gemaakt worden, er begint wat meer wind te komen en het water komt in beweging, als we bij de volgende stop komen “Cloudcap Overlook” is de reflectie weer helemaal weg.

Het is inmiddels al 11:00 uur geweest en mede omdat we nog een flink stuk willen rijden besluiten we de laatste viewpoint maar heel kort te bezoeken.

T-T was vanmorgen de weg een beetje kwijt hij wilden ons steeds om laten draaien en pas toen we aan de noordkant van het park de OR-138 opdraaide kreeg hij door dat dit een veel kortere route was, schijnbaar dacht hij dat er aan die kant geen uitgang was.

Via de OR-138 oost gaan we de US-97 noord op om via Bend en Redmond, waar T-T denkt dat we midden door het veld rijden ondanks een update net voor de vakantie kent hij de situatie die toch al een paar jaar oud is aan de weg te zien niet, naar Madras, daar buigt de US-97 naar het oosten en nemen wij de US-26 west.

Wij rijden nu door het Warm Springs Indian Reservation waar we een flinke afdalen hebben, als er bovenaan een afdalen een Breakcheck plek is en een bord met runaway truckramp in 3 miles weet je al dat het steil wordt, helaas moet je in deze omgeving na een afdaling ook weer omhoog en ook dat was flink steil dus moest de camper flink aan het werk, wat overigens geen probleem was behalve dat het wat meer brandstof kost.

We volgen de US-26 tot onze eindbestemming voor vandaag en komen daarbij Mount Hood al tegen, deze heeft nog behoorlijk wat sneeuw liggen wel erg vuile (grijsgele) sneeuw en zo te zien nog geen verse sneeuw.

De campground is vlug gevonden dus plekje boeken, camper op zijn plek en aan de hookup zodat we een en ander op kunnen laden en nog een poosje heerlijk buiten zitten.

Vandaag gereden, 260 mile.

Getankt, Chemult 26,792 gallon á $ 2,859

Campground, Mt. Hood Village Resort, kosten $ 45,59 met 10% Good-Sam korting en full hookup.

 

Dag 6 Welches – Boardman

 

Vanmorgen eerst op het gemak ontbeten en daarna aan de rit voor vandaag begonnen, we gaan de US-26 west weer op om bij Wood Village de I-84 oost te nemen na een paar mile verlaten we die al weer om een stuk van de Historic Columbia River Hyway te doen.

Een schitterende maar wel smalle en bochtige weg zodat de snelheid niet echt hoog ligt, we hebben op verschillende plaatsen een mooi zicht op de Columbia River die we heel de dag stroomopwaarts zullen volgen, langs deze weg liggen ook een aantal schitterende watervallen waarvan we er vier bezoeken.

Als eerste komen we de Latourell Falls tegen na een korte wandeling (200 meter) heeft men een volledig zicht op deze waterval, hoe hoog hij is kunnen we helaas nergens vinden, hier wat het nog erg rustig.

Bij de tweede waterval de Wahneena Falls is het al wat drukker, vanaf het parkeerterrein is deze waterval al goed te fotograferen maar via een 0.2 mile lang behoorlijk steil maar verhard pad heeft men vanaf een brug een mooier zicht op deze waterval.

De derde is de bekendste en van degene die wij gezien hebben ook de mooiste Multnomah Falls komt in twee trappen naar beneden de bovenste waterval is 542 feet en de onderste is 69 feet hoog, hier is het enorm druk het parkeer terrein staat helemaal vol maar gelukkig zijn er langs de weg een paar plaatsen speciaal voor campers en bussen daar is wel plaats.

Ook voor het maken van een foto moet men (als men er geen mensen op wil hebben) even geduld hebben, helemaal zonder mensen lukt toch niet want er staan er altijd wel een paar op de brug boven de onderste waterval, met de groothoeklens is het goed mogelijk de beide waterval in een shot te fotograferen.

Omdat dit de bekendste waterval is vindt men hier ook een aantal voorzieningen zoals een restaurant, giftshop en informatiecenter terwijl er bij de andere watervallen alleen maar een parkeerplaats is.

De vierde en voor ons laatste waterval is Horsetail Falls deze is 176 feet hoog en ligt direct aan de weg zodat hij vanaf de brug gefotografeerd kan worden.

Vervolgens zoeken we de I-84 oost weer op om deze bij Cascade Locks weer even te verlaten om de mooie oude Bridge of the Gods te bekijken, op een van de pilaren waar deze brug op gebouwd is heeft men in 2001 een schitterende muurschildering gemaakt, op het parkeerterrein naast de brug staan een aantal kraampje waar ze vers gevangen zalm verkopen maar wat moet je met een vis van minstens 60 centimeter lang, één van de kraampje verkoopt ook moten gerookte zalm en dat is weer wel te behappen dus eten we morgen vis.

We vervolgen onze route en kijken in Hood River en The Dalles nog even of we leuke winkels tegen komen maar kunnen niets vinden wat wij interessant genoeg vinden dus besluiten we door te rijden naar Boardman om te overnachten.

De campground waar we naar toe willen is tevens een Marina en gezien het vrijdag is zou het wel eens druk kunnen worden, als we er om 15:30 aankomen kunnen we letterlijk de laatste nog vrije plaats krijgen dus staan we nu aan de Columbia River op een prachtige campground met 65 plaatsen en 4 tentplaatsen, deze campground is heel ruim opgezet als ik het vergelijk met de campground van afgelopen nacht zou er hier nog minsten één camper tussen kunnen en dan kost hij ook nog veel minder.

Vandaag gereden, 190 mile.

Getankt, Hood River 42,136 gallon á $ 2,999

Campground, Boardman Marina & RV Park, kosten $ 23,85 met 10% Good-Sam korting, full hookup en wifi.

 

Dag 7 Boardman – Hells Canyon NRA - Copperfield

 

Vannacht hadden we een onverwachte alarmoefening, we lagen nog maar net op bed toen het gasalarm afging (wat een rot herrie) op de resetknop gedrukt maar een half uur later begon het weer toen heb ik de kraan op de lpgtank maar dichtgedraaid en vanmorgen weer open, hoe het vannacht gaat zien we wel.

We starten zoals we gister eindigden namelijk met de I-84 oost, in Pendleton boodschappen gedaan daarbij gelijk een T-T one gekocht en die gelijk gek gemaakt, de route die we reden kende hij helemaal niet en dus wilde hij steeds terug (Tim de Amerikaanse stem is er nog schor van).

Volgens Tim kon deze route niet zonder dirtroads maar we hebben toch alleen maar asfaltwegen gereden.

Schijnbaar zijn de wegen binnen de parken niet bekend want van de week hadden we hetzelfde in Crater Lake (daardoor is Bram denk ik overleden).

Bij La Grande verlaten we de interstate en gaan de OR-82 noord-oost op via Wallowa en Enterprise (niet het starship) rijden we door een groot landbouwgebied waar je veel van de bekende beregeningscirkels ziet aardappelen, uien, graan en grasland (voor hooi) zijn de meest geteelde gewassen, vervolgens komen we in Joseph wat qua uitstraling wel wat aan Sedona AZ doet denken, veel galeries en dure winkels zo te zien een zomer watersport en winter skigebied voor het rijkere deel van de bevolking.

Na Joseph gaan we (letterlijk) het bos in, de NF-39 gaat dwars door Hells Canyon NRA het is een 50 mile lange soms zeer bochtige weg waar de snelheid tussen de 15 en 40 m/u ligt, onderweg maken we nog een 3 mile lange zijstap naar de Hells Canyon overlook waar men zicht heeft op Hells Canyon en een uitleg over het ontstaan.

In een ver verleden is een heel groot meer wat na een ijstijd ontstaan was door het smelten van een ijsdam met een rotvaart leeggelopen en heeft zo dit gebied gevormd.

Verder is er in dit deel van het park voor de gemiddelde toerist weinig te beleven er zijn een aantal dirtroads en vis mogelijkheden en drie primitieve campgrounds, het drukste en bekendste deel van het park ligt langs beide zijde van de Snake River waar volop watersport mogelijkheden zijn.

Wij verlaten het park via de zuidingang en slaan gelijk linksaf naar de OR-86 oost die ons naar Oxbow-Copperfield brengt, via Bingmaps van S&T had ik daar iets gezien wat een campground lijkt te zijn, verder kon ik nergens informatie vinden.

Met de gedachte van we zien wel is het niet dan rijden we door er naar toe gereden en dat blijkt dus een goed verborgen gem te zijn, een prachtige en zeer goed onderhouden en brandschone campground die eigendom is van de Idaho Power Company, op het informatiebord naast de campground zag ik dat deze firma naast veel recreatie voorzieningen langs de Snake River schijnbaar nog twee van deze campgrounds heeft meer naar het zuiden, als het goed is komen we daar morgen langs.

Copperfield is ergens tussen 1800 en 1850 ontstaan na de vondst van grote kopervoorraden, op het hoogtepunt telde het stadje meer dan 2000 inwoners was er een railverbinding en werd er een grote waterkrachtcentrale gebouwd, begin 1900 is tijdens een grote brand het stadje op postkantoor en school na afgebrand en niet meer terug opgebouwd, nu is er nog een waterkrachtcentrale en een kleine gemeenschap van werknemers van de centrale in het naast gelegen Oxbow is een grote viskwekerij.

Vandaag gereden 244 mile.

Getankt, La Grande 21,451 gallon á $ 2,899

Campground, Copperfield Park, kosten $ 16,00 met water en elektra hookup en dumpstation en (tot onze verrassing) wifi.