Dag 22 maandag 20 juni Yellowstone NP > Grand Teton NP > Alpine

We rijden vandaag weer eerst een stukje van de campground weg om ontbijt te maken, daarna rijden we naar ons idee het saaiste stukje van Yellowstone het stuk tussen Bridge Bay en West Thumb is voornamelijk tussen dennenbomen rijden en nu en dan een uitzicht op Lake Yellowstone.

We maken een stop bij West Thumb Geyser Basin, dat is naar onze mening minder actief, de meeste poelen staan bijna een meter onder hun normale niveau en je ziet er maar weinig borrelen of stomen, als we terug lopen naar de camper spotten we nog een vrouwtjes Elk.

We rijden verder naar het zuiden en komen lang Grand Village waarvan de campground morgen pas open gaat.

De weg klimt in eerste instantie en we komen dan ook weer in de sneeuw uit, er ligt zelfs op de vlakke delen op veel plaatsen nog zeker een meter, Lewis Lake is nog gedeeltelijk dichtgevroren.

De boatramp en de campground hier zijn nog gesloten terwijl die volgens planning op 15 juni open hadden gemoeten, de vlakbij gelegen Lewis Falls geven een flinke hoeveelheid water.

Richting de zuidingang dalen we langzaam en zien we de sneeuw steeds meer verdwijnen, we rijden met de Lewis River op en die is flink vol en bruin van kleur, op verschillende stukken staan de meadows met wilgen zeker een meter onder water.

We verlaten Yellowstone Np en komen op de John D. Rockefeller Jr. Memorial Parkway uit, deze weg verbind Yellowstone NP met Grand Teton NP en valt ook onder het beheer van de NPS.

We komen op dit stuk weg nog een traficjam tegen en denken gezien de vele wilgenstruiken in eerste instantie aan Moose maar er blijkt op de heuvel aan de andere kant van de weg een Black bear te zitten, Annie kan hem nog net zien maar als ik de camper iets verder aan de kant heb en terug loop is hij al verdwenen, dat was dus beer nummer twaalf deze reis.

Bij de park ingang van Grand Teton NP, hier is geen ingangspost, pakken uit de box die bij het informatiebord staat de Grand Teton Guide mee, parkmaps zijn hier niet maar op de achterkant van de krant staat ook een kaartje zodat je een idee hebt waar je ongeveer zit.

Nog maar een paar honderd meter het park in moet ik al remmen voor een Mule deer wat plotseling de weg oversteekt in de berm loopt nog een tweede, jammer genoeg zien we daarna heel lang geen enkel dier.

We rijden even naar het visitorcenter om daar een parkmap te halen, het idee om op de naastgelegen Colter Bay campground te overnachten hadden we al los gelaten, het zou zowel vandaag als morgen onnodige mijlen en tijd kosten om het hele park weer door te rijden.

We kijken wel hoe laat we klaar zijn met het park een en ander afhankelijk van weer en wildlife en slapen dan op Gros Ventre aan de zuidkant van het park of rijden nog een stuk door richting Alpine, zo wordt de rit van morgen korter en komt er wat ruimte om te shoppen.

We gaan eerst richting de Moran ingang en stoppen bij Oxbow Bend Turnout in de hoop Moose te spotten, die kan men hier vaak vinden deze keer helaas niet.

Een mooie spiegeling van de Tetons zit er ook niet in er staat een klein beetje wind en dus zit er een rimpeling in het water, verder zijn de drie grote tieten vandaag verstopt in een grote wolken bh zodat met wel de borsten maar niet de tepels kan zien.

Bij de Moran ingang draaien we terug en stoppen nogmaals bij Oxbow Bend, omdat Annie wat dacht te zien helaas waren het drie hoopjes hout en geen Moose, wel zitten er nu drie pelikanen aan de rand van een eilandje.

Volgende stop de uitlaat van Jackson Lake Dam, ook hier geen Moose wel staan de spuideuren flink open er komt dan ook een hele plas water de Snake River in die hier nog mooi blauw is maar dat veranderd al bij de eerste zijrivier die er in komt.

We gaan verder over de Teton Park Road ondertussen goed rondkijkend op zoek naar wildlife, we nemen de one way road die voor een deel langs Jenny Lake gaat en nemen even een kijkje bij String Lake die Leigh Lake en Jenny Lake met elkaar verbind men kan hier kano’s te water laten om de drie meren te bevaren, daar wordt trouwens zeer druk gebruik van gemaakt.

Bij het visitorcenter en de trailheads voor de wandeling rond Jenny Lake kan men bijna over de koppen lopen dus het idee om daar de lunch te gebruiken wordt snel aangepast, we rijden naar Lupine Meadows, via een dirtroad aan de andere kant van de Snake River, ook hier is te merken dat de winter lang heeft geduurd en veel sneeuw heeft gebracht want de weg zit vol gaten, tijdens de lunch spotten we nog een kleine groep Elk, zover we kunnen tellen een stuk of tien maar ze liepen veel te ver weg voor een foto.

Terug naar de Teton Park weg zuid en de volgende stop is het Menors Ferry Historic District waar we een oude maar nog in gebruik zijnde General Store, een replica van de oude Ferry, een wagenhuis met oude rijtuigen die zo dicht op elkaar staan dat men bijna geen foto kan nemen en de Chapel of the Transfiguration bezoeken.

In de Chapel kan men prachtige foto’s maken door het raam wat achter het altaar zit men heeft dan een prachtig zicht op de Tetons, als we naar buiten lopen krijgen we van een buschauffeur/reisleider de tip om naar de achterkant van de Chapel te lopen en dan het raam met daarachter (binnen) het kruis en in de weerspiegeling van het raam de Tetons in spiegelbeeld te fotograferen, goede tip want het is inderdaad heel mooi.

We gaan weer verder en passeren de Moose ingang van het park, het eigenlijke park is veel groter maar daar hoeft men geen toegang voor te betalen omdat de US-191 een doorgaande (tolvrije) verbinding is, net voor de junction met deze US-191 komen we over de Snake River Bridge en zien aan de andere kant van de brug een aantal mensen met fototoestellen staan even goed opletten dus, er staat op een kleine honderd meter van de brug een Moose Bull tussen de wilgenstruiken, brug over camper aan de kant en terug lopen.

Het viel niet mee om foto’s te maken want meneer speelde verstoppertje en dat lukte tussen die hoge wilgenstruiken er goed, het was even zoeken waar hij stond en dan nog kregen we alleen maar zijn kop met gewei te zien de rest van zijn lichaam was helemaal niet zichtbaar.

We rijden over de US-191 zuid richting Jackson en zien bij de junction met de Airport Road, het vliegveld ligt binnen de park grenzen, nog een kudde Bison, vervolgens rijden we door Jackson op zoek naar de Mc. D om even de verslagen online te kunnen zetten, het is even zoeken naar een parkeerplek maar als er een auto weg gaat op de parking van de Mc. D kan ik de camper mooi kwijt kost wel vier plekken maar vooruit.

Terwijl we de verslagen bijwerken vraagt een medewerker van de Mc. D of wij met die camper zijn, klopt, kan u hem even verzetten zodat onze (53ft) truck er langs kan, natuurlijk geen probleem, dus even achteruit gestoken zodat de truck weg kon en de camper weer op dezelfde plek terug gezet onder dank zegging voor de medewerking.

Als we de verslagen bijgewerkt hebben zoek ik op internet nog even naar mogelijke campgrounds maar diegene die naar voren komen krijgen geen beste beoordeling maar durven ze ruim $ 50,00 p/n vragen, dat gaat het dus niet worden, ook zoek ik nog een het adres van een Hobby-Lobby store in Logan op, dat ligt op de route en ik wist dat er daar een moest zitten.

Nog even de tank vullen aan de zuidkant van de stad, was toch weer $ 0,14 per gallon goedkoper ,met de pomp die aan de Teton kant van de stad zit.

Daarna nemen we de US-89 zuid richting Alpine en letten onderweg goed op of we een campground van de National Forest tegen komen, na eerst twee boatramps van de NF komt er een campground een kleine twaalf mile voor Alpine dus hebben we een plekje voor de nacht.

Als we eenmaal op ons uitgekozen plekje staan zien we vlakbij een Uinta ground squirrel die bezig is om zijn avondeten te verzamelen, wat zijn die beestjes schuw zeg, bij het minste vreemde geluid of beweging schieten ze onder de grond, veel meer dan twee tot drie meter zijn ze dan ook nooit van hun holletje.

Vandaag gereden: 140 mile.

Getankt: Jackson, 27,330 gallon á $ 3,659.

Campground: Targ Hee (National Forest), kosten, $ 15,00 geen hookup, alleen zes pittoilets, verschillende waterkranen en 21 plekken.

Dag 23 dinsdag 21 juni Alpine > Brigham City

Vanmorgen hebben weer eerst op de campground ontbeten, rond 08:15 gaan we op weg, de zon staat al aan een bijna wolkenloze hemel we gaan naar het zuiden en gelijk wordt het beter weer.

Nog maar net op weg komen we al in een roadwork, ik had gisteren al van de camphost gehoord dat er hier vorige week een grote rockslide was geweest die tot in de Snake River ging, daar zijn dan ook een paar nieuwe rapids ontstaan weer een nieuwe uitdaging voor de white water rafters, de weg is inmiddels weer vrij maar er is maar een rijstrook beschikbaar, dus komen we achter een pilotcar gelukkig is het maar een kort stukje dus is het oponthoud niet zo lang.

We rijden vandaag, de hele dag, de US-89 zuid onderweg zien we verschillende berghellingen geel kleuren van de bloemen van de Arrowleaf balsamroot maar ook zien we nog regelmatig stukken onder de sneeuw liggen.

Na Alpine komen we door bredere valleien met veel veeteelt en grasland, ook zien we hier best veel bebouwing deze streek kent veel bewoners, we komen door verschillende soms erg leuke en mooie dorpjes en een paar kleine steden waarbij Afton WY en Montpelier ID erg mooi zijn.

Vervolgens rijden we langs Bear Lake waarbij we erg weinig van het meer zien, behalve als we er wat verder vanaf rijden.

Garden City is ten opzichte van 2003 helemaal veranderd, waren er toen maar twee benzinepompen een paar winkels, een KOA en de marina waar men met een camper terecht kon nu zijn er veel winkels meerdere benzinepompen en veel meer campgrounds en resorts met golfbanen en verzin het maar, alleen het meer is dus nergens meer bereikbaar zonder te betalen.

Langs de oever van het meer zijn bijna overal dure landhuizen, resorts en timeshare objecten verrezen maar voor de gewone man is er weinig plaats meer.

We slaan af, eigenlijk slaat de US-89 af, richting Logan en ook nu zien we op de hellingen boven Garden City hoe alles veranderd is, de US-89 is nu tot bovenaan de klim helemaal twee keer twee rijbanen, een hele verbetering, maar verder zijn de hellingen volgebouwd met huizen waar er in 2003 nog niet eens een hutje te zien was.

We maken even een zijstap, niet volgens T-T want het blijkt een stukje oude US-89 te zien om wat foto’s van Bear Lake te maken, net als we weer willen gaan rijden ziet Annie iets bewegen en na wat zoeken zien we een paar marmotachtige beestjes met een zwarte kop en staart, wat het voor soort is zijn we nog niet uit, want ook het informatiecenter wat boven aan de berg op de nieuwe restarea staat kon geen uitsluitsel geven.

We beginnen aan de afdaling naar Logan en na eerst door een skigebied te rijden volgen we de Bear Creek die behoorlijk wild is maar te klein smal voor rafters, het is weer een schitterende rit.

Bear Creek komt uit in de Logan River en dat is een kolkende watermassa, de weg volgt in deze smalle canyon de rivier dus het is flink bochten draaien en soms ook flink steil dalen, wildlife zien we niet, behalve een enkele platte squirrel die te laat overstak.

Een paar mile voor Logan maken we een stop om de lunch te maken en daarna rijden we de stad Logan binnen, hier raakte T-T de weg kwijt, ik had het adres van Hobby-Lobby in gegeven, hij zei “ga hier rechts en probeer dan om te draaien” gelijk links zo gemakkelijker zijn maar hij bleef rondjes draaien.

We zaten al op Mainstreet dus zoeken we het zelf wel even uit, een Jo-Ann’s zien we al vlug en ook die staat op het lijstje dus eerst daar naartoe, bij het afrekenen even gevraagd naar de Hobby-Lobby en die was dus een stuk naar het noorden.

Als eerste zien we een Michael’s waar we ook nog even aanleggen om vervolgens een mooie jurk en schoenen voor Annie te kopen in naast gelegen winkels en dan ook nog de Hobby-Lobby die weer naast de modezaak zat onveilig gemaakt.

Vervolgens richting Brigham City dat is Mainstreet blijven volgen want dat is de US-89 en die kunnen we blijven volgen want de campground ligt ook aan de US-89.

Mooie plek gekregen, camper op zijn plek en de airco aan, jawel het is hier warm, vervolgens alle was bij elkaar gezocht en twee machines wassen en drogen.

Verder heerlijk buiten gezeten totdat de muggen dachten dat een beetje Nederlands bloed ook wel zou smaken, die krengen hier prikken al voordat ze op je zitten.

Vandaag gereden: 201 mile.

Getankt: niet, maar morgen ochtend zeker de tank even vullen want de naast de campground gelegen Flying-J wil maar $ 3,439 per gallon hebben.

Campground: Golden Spike, kosten $ 35,21 met full hookup en een super snelle wifi.

Dag 24 woensdag 22 juni Brigham City > Antelope Island SP > Fillmore

Vanmorgen eerst op het gemak van ons ontbijt genoten daarna de tank vullen, hierbij let ik even niet goed op en sta dus een duurdere soort te tanken gelukkig had ik het na 4 gallon al in de gaten, normaal zit de goedkoopste soort links maar deze slimmeriken hadden hem rechts gezet, pomp gestopt en verder afgetankt met de goedkope soort ($ 3,439).

Nog even naar de Walmart die ligt aan de andere kant van de weg en daar de voorraden op peil gebracht en vervolgens de I-15 zuid op, volgens Streets & Trips moet men voor Antelope Island SP exit 335 hebben maar daar zagen we nergens de bekende bruine borden die naar NP’s, SP’s enz. verwijzen dus maar even op de I-15 gebleven, goede gok want bij exit 332 stonden wel de borden.

Vanaf deze exit is het een rechte weg van 11,5 mile naar de ingang van het park.

Aan het begin van de “kunstmatige”dam staat een hokje waar men moet betalen $ 9,00 voor een dagkaart en $ 13,00 als men wil kamperen kon het zo vlug niet zien maar volgens mij is het dan $ 9,00 + $ 13,00.

Wij rijden de lange dam over en komen bij de marina het eigenlijke eiland op, daar gaan we eerst even naar het visitorcenter, bij de ingang krijgt men neiging om te bukken omdat er een hele kolonie zwaluwen onder de overkapping zit te broeden en die vliegen, heel laag, af en aan.

Mooi visitorcenter met veel en goed informatie, er liggen acht grote eilanden in Great Salt Lake en nog wat kleine rotseilandjes die alleen bij laag water boven komen, deze laatste mag men niet betreden ze zijn puur voor de vogels.

Antelope Island is het grootste eiland en is 15 mile lang en 4,5 mile breed op het breedste stuk.

Great Salt Lake is 75 mile lang en 28 mile breed en op het diepste punt slechts 33 feet diep, zeg maar 10 meter, de grote en diepte variëren per seizoen afhankelijk van water aanvoer en verdamping, er komen vier rivieren uit in het meer maar er is geen uitgaande rivier, het water verdwijnt dus alleen door verdamping hierdoor kan het zoutgehalte van het water tussen de 3 en 28% zitten afhankelijk van het jaargetijde.

Op Antelope Island zitten 40 natuurlijke bronnen die voor het zoetwater voor het wildlife zorgen bij elkaar geven ze 36.000.000 gallon water per jaar.

In 1848 werd het eiland voor het eerst bewoond en werd er vee gehouden, wanneer het een State park geworden is kon ik nergens vinden.

In 1893 werden de eerste 12 bisons naar het eiland gebracht en dat zijn dus de voorouders van de 500 tot 700 dieren die nu op het eiland leven, wij spotten onze eerste twee Bison bulls op het strand van Bridger Bay, wel even vreemd om bisons op het strand te zien lopen.

Na het visitorcenter rijden we naar de Day Use Area waar aan Bridger Bay waar men een picknickarea, restroom en showers en een restaurantje kan vinden, vervolgens kijken we even op Bridger Bay Campground, 26 plekken allemaal met picknicktafel die onder een ramada staat geen hookup en een paar pittoilets, alles ziet er zeer verzorgt uit en wij komen tot de conclusie dat we hier in de toekomst als we weer in deze regio komen wel willen overnachten.

Volgende stop Buffalo Point een viewpoint met mooi zicht op White Rock Bay en als met de trail naar de top loopt, 0,5 mile oneway, ook op Bridger Bay.

White Rock Bay campground is voor groepen en/of mensen die hun eigen paarden meebrengen, deze campground ziet er niet echt aantrekkelijk uit.

Dit alles ligt aan de noordwestkant van het eiland, wij nemen nu de verbindings weg naar de oostkant en rijden vervolgens de 11,5 lange weg naar Fielding Garr Ranch, dit is een weg/park naar mijn hart je mag er namelijk maar 25 m/u heerlijk rustig met veel kans/tijd om wildlife te spotten die snelheid mochten ze in alle parken aanhouden.

We spotten een Muledeer, verschillende Pronghorn mannetjes, een Coyote, en een paar grote kuddes Bison met kalfjes die al wat ouder lijken dan die we in Yellowstone zagen de meeste zijn namelijk al wat donkerder bruin, er lopen maar een paar lichtere tussen.

De ranch laat het ranchleven van 1848 tot heden zien, ze is nog in gebruik voor het voeren van de Bisons in de winterperiode, ook worden de Bisons ieder najaar bij elkaar gedreven, onderzocht op gezondheid en eventueel een deel verkocht als de kudde te groot wordt.

Op de terugweg gebruiken we de lunch op een turnout en rond 02:00 pm rijden we weer van het eiland af, hier komen we vast en zeker nog eens terug.

Omdat het nog drie uur rijden is naar Fillmore gaat SLC weer in de koelkast, we rijden terug naar exit 332 en pakken de I-15 zuid weer op, voor SLC is het al erg druk maar eenmaal ter hoogte van SLC wordt het nog drukker dan zijn er ook nog eens grote reconstructie werken aan de gang waardoor de rijbanen versmalt zijn en van links nar rechts gaan.

Voor de mensen die de I-15 (noord of zuid maakt niet uit) in de planning hebben hou rekening met veel roadwork met vertragingen tussen exit 255 en exit 315 men is bezig om de rijbanen te vernieuwen (beton) en ook alle viaducten worden vernieuwd en verbreed er komen dus rijbanen bij, vanaf exit 255 naar het zuiden zijn er dan ook nog verschillende stukken die men opnieuw aan het asfalteren is, dus ook daar mogelijk vertraging en sowieso een maximum snelheid van 55 m/u.

Ik zag trouwens verschillende stukken waar tegenwoordig een maximum snelheid van 80 m/u is toegestaan.

Rond 05:30 pm waren we dan op de campground waar de airco gelijk op vol vermogen gaat het is hier namelijk 90 graden.

Vandaag gereden: 259 mile.

Getankt: Brigham City, 3,903 gallon á $ 3,569 en 18,898 gallon á $ 3,439.

Campground: Wagons West RV Park, kosten $ 26,81 met full hookup en wifi.

Dag 25 donderdag 23 juni Fillmore > Valley of Fire SP > Las Vegas

We beginnen rustig aan vandaag, na ontbijt en alle andere ochtend rituelen draaien we de I-15 zuid weer op die we nog een paar honderd mile zullen volgen.

Wat ons gisteren en ook vanmorgen weer opvalt is dat er langs de I-15 in Utah geen rest-area’s zijn, gisteren zagen we er niet een en vandaag maar twee tussen Cedar City en de grens met Arizona, een enkele keer zie je een aankondiging van een “Reststop”en dat is dan meestal van een gasstation in combinatie met een fastfood tent.

Voor een rustpauze is men dus aangewezen op de exit met een gasstation zeker als men ook nog gebruik wil maken van een restroom.

Wij maken even een pi(t)sstop bij zo’n Reststop maar echt vrolijk wordt je daar niet van zo’n groot tankstation met allemaal draaiende trucks is niet mijn idee van een pauze houden.

Het stuk vanaf Cedar City richting Nevada reden we 1 juni in tegenover gestelde richting en het ziet er nu een heel stuk droger en plaatselijk zelfs al geel uit, de meertjes die we toen zagen zijn op een paar na allemaal droog en de beregeningsinstallaties draaien volop, op veel percelen is de eerste snee hooi/gras er al af.

Tussen Cedar City en de exit naar de UT-9 zijn roadworks in beide richtingen ter hoogte van de exit naar het Kolob district van Zion NP ook verderop bij Leeds zijn werkzaamheden, vertraging levert (het deze keer) niet op wel is er een snelheidsbeperking van 65 m/u.

De 80 m/u stukken zijn trouwens proefstukken zag ik vandaag op verschillende borden.

Bij Washington UT gaan we even van de weg voor een tankstop en als we hier uitstappen lopen we tegen een muur van warmte op dat belooft nog wat voor de rest van de dag.

Weer de I-15 zuid op en om 12:00 uur rijden we Arizona binnen en dus is het gelijk weer 11:00 am, ook de Virgin River is heel wat rustiger dan 3,5 week geleden, er gaat nog wel behoorlijk (nog steeds bruin) water door maar te weinig om nog te raften.

Als we na de Arizona Strip ‘Virgin River Gorge’ weer op het open veld komen begint de wind flink toe te nemen, gelukkig was het op het stuk tussen de bergen rustig want als daar veel wind staat krijgt de camper klappen die bijna niet op te vangen zijn.

Na 25 mile Arizona rijden we Nevada binnen, het eerste stukje luxe zie je trouwens al in Arizona, Casino’s mogen ze daar niet bouwen, maar je kan natuurlijk wel je golfbaan daar aanleggen, midden tussen de gele, door de hitte verschroeide kale woestijn ligt er ineens een aantal hectare oogverblindend groen gras met bomen en waterpartijen, waarschijnlijk zal de grond er een stuk goedkoper zijn dan in Nevada.

We verlaten de I-15 via exit 93 en draaien de NV-169 zuid op richting Overton, in Overton zijn weer roadworks, de verbetering van de Northshore Road binnen Lake Mead NRA wordt doorgezet op de NV-169 ze zijn nu dus tot in Overton zelf gevorderd.

In Overton maken we een stop bij het Lost City Museum, eenmaal op de parking gaat eerst de generator aan zodat de airco (op vol vermogen) aan kan en gebruiken we de lunch.

Daarna bezoeken we het museum (intree $ 5,00 p/p) wat gewijd is aan een oude Pueblo die met de aanleg van de Hooverdam onder het water van Lake Mead is verdwenen, tijdens de aanleg van de dam zijn er op aandringen van een paar lokale bewoners heel veel opgravingen gedaan om de history van deze pueblo te redden daar is onder anderen veel werk aan verricht door de CCC (Civilian Conservation Corps) in de periode tussen 2003 en 2006 zijn er weer een aantal opgravingen geweest toen Lake Mead zo laag stond dat de pueblo weer boven water kwam.

Een mooi museum wat veel verteld over de leefwijze van de Anasazi People is zeker wel een onderbreking waard.

We gaan weer verder en zien dat Lake Mead NRA aan landje pik doet, de grens van het park begon altijd bij de afslag naar Valley of Fire SP maar is nu een paar mijl richting Overton verplaatst ook op de weg naar VoF is een heel stuk nu Lake Mead NRA.

We rijden Valley of Fire SP binnen via de oostingang en rijden door naar de campground om te kijken of er plek is op het gedeelte waar men hookup kan krijgen, er is plek genoeg maar er staat een harde verschroeiende wind die heel veel rood stof doet opwaaien.

Ook liggen alle hookup plekken in de volle zon zonder enige mogelijkheid tot schaduw, voeg daarbij dat het nu maar ook morgenvroeg veel te heet is om ook maar de kleinste trail te lopen en we nemen de beslissing om door te rijden naar Las Vegas.

We rijden dezelfde weg terug waarbij we veel foto’s maken en nemen vervolgens de NV-169 zuid weer op.

Binnen Lake Mead NRA heet deze weg de Northshore Road, het eerste wat we zien is dat de weg naar Overton Beach nu echt (af)gesloten is met een hekwerk, afgelopen december stond er wel een bord dat Overton Beach dicht was maar kon men de weg nog wel rijden.

Verder zien we dat verschillende rest/picknick area’s dicht zijn als ik het zo kon zien omdat men bezig was onder andere de pittoilets te vervangen.

We rijden op het gemak deze weg af en slaan bij Henderson rechtsaf Boulder Hyway (NV-582) op om deze te volgen naar de campground, hier boeken we gelijk voor vijf nachten en krijgen we een mooie plek dichtbij het zwembad en een behoorlijk stuk van de weg af.

Camper op zijn plek en alles aansluiten, doordat we een hele dag gereden hebben is het woongedeelte flink opgewarmd dus is een airco geen luxe.

Buiten zitten is geen optie het is 105,7 F en dan staat er een behoorlijk harde wind die nog warmer is dan een fhön, zonder die wind zou het best te doen zijn want als we uit de wind zijn is het best dragelijk maar in de wind is het niet te harden.

Om in een nog niet volledig afgekoelde camper ook nog te gaan koken (weer extra warmte) zien we niet zitten dus lopen we naar Sam’s Hotel&Casino en gaan lekker eten bij TGI Friday’s.

Vandaag gereden: 332 mile.

Getankt: Washington UT, 27,035 gallon á $ 3,699

Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 26 vrijdag 24 juni shoppen > Fremontstreet > Logés

Vanmorgen rustig aan gestart, de winkels die we vandaag willen bezoeken gaan toch niet voor 10:00 am open dus heeft vroeg opstaan en haast maken toch geen nut en met deze temperaturen is het verstandig om een versnelling lager te schakelen.

Om 09:50 am krijgt Tim de opdracht om ons naar de Las Vegas Premium Outlet South te brengen, via Nellis, Tropicana en St Mary Parkway rijden we richting het vliegveld wat daar opvalt is dat Tim nu de nieuwe situatie kent waar we de laatste jaren in de desert reden kent hij nu de wegen rond het vliegveld.

Er is aan de rand van het vliegveld trouwens een heel groot nieuw parkeergebouw gezet zo te zien is het een heel eind klaar voorgebruik.

Aangekomen bij de outlet zoeken we een plekje voor de camper en gaan via een nieuwe ingang naar binnen.

Vorig jaar zagen we al dat men volop aan het verbouwen was nu is het zo te zien klaar, er zijn stukken aangebouwd waarbij nu ook een aantal winkels aan de buitenkant zitten deze moet men ook vanaf buiten betreden ze hebben geen ingang vanaf de binnenkant, de kleuren komen nu overeen met de outlet aan de noordkant in plaats van het wit met blauw zijn het nu meer de terra kleuren, ook binnen heeft men het gebouw helemaal opgeknapt.

We kunnen goed slagen deze keer voor zowel Annie, de kleinkinderen als voor mij worden nieuwe kleren gekocht.

Als we klaar zijn kijken we even hoe laat het is en besluiten dan om eerst maar even te eten in de foodcourt, als ik mijn telefoon op tafel leg zie ik dat ik een berichtje heb, het is van Marjan die vraagt of wij bij Sam’s zijn, ik antwoord dat we aan het shoppen zijn en krijg gelijk bericht terug dat ze onze kant opkomen.

Ook komt de vraag of het aanbod om in de camper te slapen nog teld aangezien ze geen hotel kunnen vinden voor en redelijke prijs, er is een groot evenement op Speedway en daardoor zijn de hotelkamers enorm duur geworden zelfs de wat mindere motels vragen ruim $ 250,00 per nacht.

Wij bieden de Homeless Travelers een slaapplaats voor twee nachten.

We spreken af bij de foodcourt en een kleine twintig minuten later komen Jan en Marjan aanlopen, na een hartelijk weerzien bespreken we even hoe en wat en besluiten dat we eerst terug rijden naar Sam’s de camper op zijn plek zetten en de airco aan zodat hij lekker kan koelen voor vanavond en daarna verder gaan shoppen.

Als de camper op zijn plek staat eerst een groot deel van de auto leegmaken en de spullen uit de koelbox in de koelkast, daarna gaan we weer de stad in, we rijden naar de Galleria on Sunset Mall waar we een paar uur doorbrengen vervolgens naar Fry’s waar we onder andere een nieuwe Streets & Trips aanschaffen, tegenover de campground worden nog even wat boodschappen gedaan bij de Walmart en daarna rijden we terug naar de campground.

alle aankopen opruimen en daarna naar Sam’s om aan te schuiven bij het Steak & Seafood buffet waar we de buikjes rond eten.

Om 09:00 pm stappen we weer buiten en halen de auto op om naar Fremontstreet te rijden daar is dit jaar de 80’s de rode draad en er staan op drie podiums bands te spelen, de twee podiums in de zijstraatjes zijn volgens mij vaste Fremontstreet bands die dan ook nog bandleden met elkaar uitwisselen want deze mensen hebben we vorig voorjaar en in december ook zien spelen.

Heerlijke muziek die best goed van kwaliteit is, jammer dat bij een band de drums verkeerd (te hard) staan afgestemd en dat de drummer zijn vellen iets te strak heeft gespannen waardoor hij de rest van de band wat overstemd.

Als de lichtshows beginnen stoppen de bands een kwartiertje.

Op de kop van Fremontstreet bij Main Station staat de derde band en die valt bij Annie en mij het meest in de smaak, een pure Hardrock coverband die ook nog eens heel goed spelen, hier brengen we dan ook de meeste tijd door.

Het is gezellig druk op Fremontstreet waar ook weer heel wat verklede figuren rondlopen.

We blijven hangen tot na de lichtshow van 01:00 am en rijden dan terug naar de campground waar we om 01:30 am aankomen, nog even wat drinken en om 02:30 am gaat het ligt uit.

Vandaag gereden: 21 mile.

Getankt: niet.

Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 27 zaterdag 25 juni Las Vegas

Vanmorgen kwam de laatste persoon om 09:00 am uit bed, ook de logés hadden heerlijk geslapen.

Het warmt al weer lekker op dus bereiden we ons voor op wederom een hete dag.

Eerst maar eens ontbijten en verfrissende douche dan is het tijd om de diverse verslagen bij te werken daar was het vannacht niet meer van gekomen.

Nadat iedereen zijn of haar verslag weer online gezet had werd het tijd om iets te eten te zoeken, hiervoor zijn we naar de Las Vegas Premium Outlet North gereden.

Na het eten de winkels bekeken en hierbij vond Marjan nog een paar nieuwe crocs en Jan een paar nieuwe shirts en Annie vind het laatste onderdeel voor de outfit die ze voor de trouwerij van haar nichtje wil hebben namelijk een handtas.

Via de I-15 naar de South uitgave van de Outlet gereden om daar gericht boodschappen te doen Annie had gisteren wat leuke dingen gevonden en daar had Marjan ook wel belangstelling voor.

Na nog een stop bij het “Welcome in Las Vegas” bord wat wij in al de keren dat we hier waren nog nooit op de foto gezet en voor Marjan was het ook nog een virtual cache dus twee vliegen in een klap.

Volgende stop Sam’s Town Boulder RV Park en dan met name het zwembad, we zijn allemaal redelijk opgewarmd dus kunnen we wel wat afkoeling gebruiken, om 06:00 pm stappen we het verfrissende water in en na nog een rondje hottub/spa strekken we de vermoeide lichamen uit op de ligbedden waar we tot 08:00 pm lekker blijven liggen.

Daarna is het tijd om te eten en weet Annie van onze laatste voorraden nog wat lekkers op tafel te brengen.

Om 09:30 lopen we nog even naar het casino voor de licht/water show van 10:00 pm maar die is net als van de week ook al buiten werking wegens onderhoudswerkzaamheden.

Verder alleen nog de verslagen bijwerken en rustig aan doen het blijft ook ’s avonds erg warm dus niet te veel inspanning.

Vandaag gereden: 0 mile.

Getankt: niet

Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 28 zondag 26 juni Las Vegas

Ook vandaag beginnen we rustig aan, rond 10:00 am verwachten we Roland (Coyote) want die melde gisteravond dat hij in Kingman sliep en in de loop van de morgen in Las Vegas zou zijn.

In het kader van zijn reis die veel met Geocachen te maken heeft hebben we hem de coördinaten van de camper doorgegeven.

Tijdens het ontbijt komt er een berichtje binnen dat hij bij de Hooverdam is en verwacht rond 10:45 am aan te komen, rond die tijd komt hij ook inderdaad aangelopen met de Garmin in de hand.

Na een hartelijk welkom wordt er onder het genot van een bakje koffie met cherrypie ervaringen van de verschillende reizen uitgewisseld en is het voor we er erg in hebben 01:30 pm en moet er toch ook wat gegeten worden, we lopen met de hele club naar Sam’s casino en zijn eigenlijk onderweg naar TIG Friday’s als we zien dat het buffetrestaurant van Sam’s op zaterdag en zondag een champagne brunche heeft dus lopen we daar naar binnen.

Het is heel gezellig tafelen met zo’n groepje en dus is het al tegen 03:00 pm als we weer buiten stappen, even overleggen hou de dag verder ingedeeld wordt.

Jan en Marjan gaan vandaag in het van de voren geboekte hotel en moeten de auto omruilen dus die moet helemaal leeggemaakt worden, Roland moet ook nog inchecken in zijn hotel dus spreken we af dat ze dat gaan doen en dat we dan vanavond met de hele club naar Fremontstreet gaan,

Alle spullen van Jan en Marjan worden uit de camper in hun auto geladen en ze gaan onderweg.

Het is vandaag weer erg heet, 117 F, met weer die harde fhön-warme wind dus besluiten Annie en ik een poosje naar het zwembad te gaan om wat verkoeling te zoeken, rond 07:00 pm gaan we weer terug naar de camper.

Iets na 08:30 komt Roland met Jan en Marjan in de auto weer aanrijden en stappen ook wij in en rijden naar Fremontstreet, we parkeren op hetzelfde terrein als van de week achter de Golden Nugget en lopen naar Fremontstreet waar we net op tijd aankomen voor de lichtshow met de clip van The Doors.

Wat ons opvalt is dat alle lichtshows hetzelfde zijn als vorig voorjaar en in december toen we hier ook waren.

We gaan eerst rechtsaf en lopen richting het Neonmuseum op het podium daar staat op zaterdag en zondag een andere band helaas is deze een stuk slechter dan de band die er vrijdag stond en dat was al de slechtste van de drie band die er toen stonden.

De andere kant op richting Mainstreet Station op het andere podium staat dezelfde band als vrijdag en ook op de kop bij het Golden Gate casino staat de hardrock band van vrijdag.

Daar pikken we een klein stukje van het optreden mee voordat de lichtshow met Queen begint, daarna willen Roland, Jan en Marjan wat gokken dus gaan zij een casino in en Annie en ik blijven bij de band staan.

De volgende lichtshow in KISS en daarna lopen we Fremontstreet nog een keer af tot het eind van de overkapping om daarna de auto op te zoeken, Jan en Marjan hebben het plan om morgen aan het tweede deel van hun reis te beginnen en willen dan niet al te laat starten dus niet te laat naar bed.

We rijden terug naar de campground waar we iets voor 12:00 uur afscheid nemen van Jan, Marjan en Roland, daarna kruipen we nog even achter de laptop om de verslagen bij te werken.

Morgen willen we nog wat shoppen, de camper alvast aftanken, de middag rustig aan in het zwembad doorbrengen en dan ’s avonds als het wat koeler is de koffers inpakken en de camper schoonmaken.

Vandaag gereden: 0 mile

Getankt: niet

Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 29 maandag 27 juni Las Vegas shoppen en inpakken

Om 08:30 am waren we uit bed op het gemak ontbijten en even overleggen waar we nog moeten winkelen.

Op Tropicana zit een Fashion Bug waar Annie nog even naar toe wil ook de Walmart staat nog op de lijst we hebben onder andere nog een reistas nodig omdat we geen extra tas meegenomen hadden, de beide reistassen die we al hadden vertonen nogal wat slijtage waardoor er spullen uit kunnen vallen, verder zien we wel even afhankelijk van tijd en temperatuur.

Eerst naar de Fashion Bug waar weer wat kleding gevonden wordt, dan de Walmart de tas is vlug gevonden hier hadden we al eerder naar gekeken in een andere Walmart, we komen ook nog een speelgoed garage van Fisher Price tegen die op het verlanglijstje van onze kleinzoon staat dus ook die gaat in het karretje.

We besluiten nog even naar de Premium Las Vegas Outlet South te gaan waar Annie van de week al een aantal mooie beads voor haar Pandora ketting gekocht had en waar ze er nog een paar van wilde hebben.

In de outlet ook gelijk de lunch gebruikt en dan terug naar de campground en de camper aan de stroom en de airco aan, we beginnen ook met inpakken, als we de net gekochte garage in de koffer leggen blijkt die bijna vol te zitten met alleen maar deze doos, ondanks de omvang van de doos weten we de koffer toch zo te vullen dat hij bij weging net aan de 50 lb zit.

Ook in de tweede koffer moet een doos met een loopwagentje voor de kleindochter, deze doos is gelukkig was kleiner zodat we in deze koffer wat meer grotere spullen kwijt kunnen.

De temperatuur is ondanks de airco behoorlijk hoog in de camper dus staken we de werkzaamheden en duiken we het zwembad in voor de rest van de middag.

Om 07:30 pm lopen we nog even naar Sam’s casino eigenlijk met de bedoeling om wat te eten maar we hebben beide geen honger, zal wel door de hitte komen, dus laten we het bij een milkshake.

De water/licht show is trouwens nog steeds “out of order” terug naar de camper waar het inmiddels wat koeler is en verder met inpakken voor zover dat mogelijk is de rest zullen we morgenochtend moeten doen.

Ook veel overtollige spullen worden alvast weggedaan en wat bruikbaar is naast de container gezet voor de liefhebbers, de stoeltjes hebben al vlug een liefhebber want als ik tien minuten later met nog meer spullen kom zijn die al weg.

Morgenochtend wordt het nog even wat passen en meten om alles in de reistas te krijgen, het gewicht zal geen probleem zijn maar we de omvang omdat zowel de comforter als de handdoeken ook mee terug gaan.

Vandaag gereden: 27 mile.

Getankt: niet.

Campground: Sam’s Town Boulder RV Park, kosten $ 21,08 met full hookup, wifi kost $ 19,99 voor zeven dagen, per dag kost het $ 5,99 dus is een week voor ons goedkoper dan 5 dagen X $ 5,99

Dag 30 dinsdag 28 juni Camper inleveren > Las Vegas strip

Vanmorgen weer op de normale tijd (07:00am) uit bed en ons laatste ontbijt in de camper gemaakt.

Daarna de laatste tas inpakken wat met wat moeite alles inpast dan is het een kwestie van schoonmaken, de vuilwatertanks legen en de laatste spullen naast de vuilcontainer zetten voor de liefhebber.

De drie gallon can met drinkwater kan ik onze Canadese buren blij mee maken, die reizen met drie kinderen en dan gaat er bij deze temperaturen nogal wat water doorheen.

Om 09:10 am log ik in op de site van US Airways om online in te checken dat lukt zonder problemen alleen het online betalen van de extra bagage lukt niet, omdat er voor die betaling ook naar de drie cijfers van de securitycode gevraagd wordt, deze zijn helaas niet meer leesbaar en ik ken ze niet uit het hoofd, dat zullen we dus op het vliegveld moeten doen net als het uitprinten van de boardingtickets.

Om 09:30 am gaan we op weg naar het verhuurstation van El Monte maar moeten onderweg nog wel even tanken daar was gisteren niet meer van gekomen, om 10:30 am rijden we het terrein van El Monte op daar wordt ik gelijk naar het achterterrein verwezen omdat het voorterrein vol staat met campers die vandaag opgehaald worden, als er een vertrekt komt er gelijk weer een van het achterterrein dus het is schijnbaar een drukke dag.

Ik denk dat de vakanties in Duitsland begonnen zijn want we horen alleen maar Duits praten door de ophalers.

Omdat het zo druk is moeten we redelijk lang wachten voordat we geholpen worden, de dame doet een vlugge inspectie van buiten en binnenkant noteert de mile en generatoruren stand en vraagt dan of er nog opmerkingen zijn, ja ik heb een lijstje met op en aanmerkingen dus dat wordt doorgenomen en schijnbaar heel serieus genomen want als we klaar zijn plakt ze een sticker op de nummerplaat dat de camper heel goed nagekeken moet worden voordat hij weer de deur uit mag.

Als we aangeven dat we overwegen om bij een volgende reis ook ander verhuurders een offerte te laten maken omdat we de laatste keren steeds een oudere camper meekregen schrikt ze wel en geeft aan dat door de economische terugval de campers helaas een paar jaar langer moeten rijden normaal worden ze na twee jaar vervangen.

Ook geeft ze aan dat we bij een volgende reis zeker van te voren naar de General manager moeten bellen en om een nieuwe camper kunnen vragen, als we aangeven dat een volgende reis mogelijk in het noordoosten zal zijn zegt ze “je kan dan toch bellen de General managers hebben veel contact met elkaar” dat blijkt ook als we in het kantoor staan te wachten want de manager van het Dallas station belt een paar keer in die korte tijd.

Terug naar binnen waar we weer even moeten wachten tot een van de ander medewerkers alle gegevens in de computer heeft geklopt en het inleverformulier uit de printer komt, afrekenkosten $ 0,00 de generatoruren worden (weer) niet in rekening gebracht.

We gaan naar buiten en wachten daar op de shuttlebus, die komt even na 12:00 uur met een volgende groep huurders aanrijden, alle koffers in de bus en via autoverhuurstation, airport en Super 8 motel worden we om 01:10 bij het Flamingo hotel afgezet.

Alle bagage bij de belldesk afgegeven in naar de hotelreceptie om in te checken, daar staat een lange rij en zijn er maar twee en wat later drie medewerkers achter de balie, we staan dan ook ruim drie kwartier in de rij voordat we aan de beurt zijn, onze kamer is gelukkig al wel beschikbaar waar we verschillende mensen zonder sleutelkaart zien weglopen.

Naar de drieëntwintigste verdieping en daar naar de belldesk gebeld en om onze bagage gevraagd, die komt een klein kwartiertje later.

Nog even wat op de kamer gezeten en dan naar de gloeiend hete strip, volgens de El Monte medewerkster was het dit weekend 117 F en ook vandaag zal het daar niet veel vanaf gezeten hebben.

We pakken een klein stukje van de fonteinenshow bij Bellagio mee maar vluchten daarna de Miracle Mile shops van PH in om aan de hitte te ontsnappen, er waren meer mensen op dat idee gekomen want hierbinnen is het erg druk.

We kijken wat rond en gaan dan eten bij Ocean One, dit restaurant hadden we tijdens onze december trip al gevonden en je kan er goed eten voor een redelijk prijs, Annie geeft haar laatste verjaardagscenten nog uit in de Pandorashop die hier zit.

We steken de strip weer over naar het Bellagio en gaan dan dit hotel in om te kijken naar de binnentuin, deze is weer schitterend aangelegd met onder andere Liberty Bell en de Washington Needle, de bloemen/planten zijn veel Hortensia’s in verschillende kleuren en verder een kleine zonnebloemsoort en verschillende andere soorten planten. we lopen het casino door naar de andere kant en pakken weer een stukje fonteinenshow mee en daarna gaan we een poosje terug naar de hotelkamer om de voeten en rug wat te ontspannen en te wachten tot de zon van de strip is verdwenen.

Rond 08:00 pm gaan we weer de strip op en kunnen goed merken dat het iets (niet veel) koeler is want het is nu druk op de strip, we gaan rechtsaf richting Harrah”s en snuffelen daar wat rond bij de winkeltjes die daar op het pleintje staan, dat zijn er trouwens een stuk minder dan ander keren, bij een winkeltje wat beads verkoop zoek Annie spullen uit om haar Pandora halsketting eens met wat andere beads te vullen als we ineens op de schouder getikt worden, staan Bart (Dude) en Evy ineens weer achter ons zij zijn vandaag in Las Vegas aangekomen vanuit Death Valley waar het ook heel erg heet was volgens Bart.

We kletsen wat over de laatste week sinds we elkaar in Cody spraken en Evy helpt Annie bij het samenstellen van de beads, daarna nemen we afscheid want Bart en Evy hebben honger en wij willen nog naar de fonteinenshow.

Als we daar aankomen hebben we het geluk dat er een filmploeg opname van de show aan het maken is en dus wordt er iedere vijf minuten een nieuwe show gegeven, zodra die ploeg klaar is gaat de show weer op de normale tijden (iedere vijftien minuten als het druk is anders om het half uur)

Wij vinden het welletjes en lopen terug naar het hotel waar we nog een verfrissende douche nemen en vervolgens naar bed gaan, de wekker staat op 06:00 am dus willen we nog een paar uur slapen.

Vandaag gereden: 20 mile.

Getankt: Las Vegas, 33,113 gallon á $ 3,659

Campground: Flamingo hotel

Om 06:00 am uit bed even wassen en de laatste spullen terug in de tas en naar de lift, een voordeel van vroeg vertrekken is dat je meestal niet lang op de lift hoeft te wachten.

Beneden bij de liften de sleutelkaarten in de dropbox gedaan dat scheelt weer een heleboel tijd bij de balie en dan het halve casino door naar buiten.

Daar vraagt een medewerker of we een taxi of de airport shuttle willen, de shuttle staat er al en is voor ons met die grote koffers en extra tas veel handiger, de meeste taxi’s kunnen zoveel bagage niet aan en dat is altijd een gemartel om alles er in te krijgen, de shuttle is ook nog goedkoper ($ 6,00 p/p) komt nog wel tip bij natuurlijk maar dat komt er bij een taxi ook bij.

Om 06:45 am worden we keurig bij de deur van US Airways afgezet en gaan we naar binnen daar kunnen we al vlug via een selfcheckin terminal onze boardingtickets uitprinten en de extra bagage afrekenen, mijn CC wil hij niet misschien door het gedoe van gisterenmorgen maar die van Annie werkt wel.

Dan de bagage afgeven, we wisselen nog snel even van rij want ik zie een echtpaar met kinderen en een heleboel bagage die als ik de man zie tillen veel te zwaar is voor de enen balie staan, voor de balie waar wij staan moet men ook wat uit de koffer in de handbagage doen want 56 lb vinden ze toch te veel, daarna kunnen wij onze bagage afgeven.

De koffers wegen allebei 51 lb en volgens de dame achter de balie hebben we dat keurig gedaan, de ulster bewijst wederom zijn dient, de tas zit aan 37,5 lb.

Voor de gein wegen we bij thuiskomst even de beide carry-on koffers en de foto/laptoprugtas die zaten respectievelijk op 25,1, 24,7 en 20,3 lb.

Als we de koffers kwijt zijn nog even naar buiten voor een laatste nicotineshot, gezien de overstaptijd komt daar in Philadelphia niets van dus volgende keer zal pas in Brussel zijn.

Door de security die lekker vlot gaat en op zoek naar de gate, terminal A gate 8, die is vlug gevonden en er zit een Burger King vlakbij en daar kunnen we altijd een redelijk goed ontbijt vinden, de koffie zou volgend de sticker op het automaat van DE moeten zijn maar dan hebben ze we op de hoeveelheid beknibbeld want hij is aan de slappe kant.

Het boarden begint keurig op tijd, we zitten in zone drie (van de vijf) dus hebben we ruimte genoeg voor onze carry-on, het is een volle vlucht iets wat ons op de heenreis ook al opviel, de vluchten zijn goed gevuld met heel weinig lege stoelen.

Precies op tijd van de gate weg en als nummer drie in de rij ook vlot de lucht in, starten dwars op de strip en gaan dan gelijk rechtsaf, bijna gelijk als de wielen los zijn en ook nog flink scherp, het likt wel of de piloot de bocht af wil snijden zo scherp.

We zien Red Rock Canyon NCA, Valley of Fire SP en een deel van Lake Mead NRA goed liggen waarbij we zien dat er behoorlijk wat meer water in Lake Mead zit dan in december, de docks bij Echo Bay Marina liggen weer tegen de kant waar ze in december een stuk het meer oplagen omdat het te ondiep werd voor de boten.

De vlucht verloopt rustig, weinig turbulentie. Onderweg een keer een glas cola en een keer een glas water daar moeten we het mee doen.

Precies op tijd landen we in Philadelphia aan gate B-8 daarna lopen we zonder ook maar ergens security tegen te komen naar terminal A waar onze volgende vlucht van gate 13 zal vertrekken.

Ook deze begint keurig op tijd met boarden, we zitten (weer in zone drie) op rij zevenentwintig (van de dertig) en wat ons opvalt is dat alle overheadbins vanachter al vol zitten tot rij zesentwintig en dat over de het toestel breedte, dit blijkt allemaal airline materiaal (kussen en dekens) en bagage van de crew te zijn van geen wonder dat men een tekort heeft aan ruimte voor de carry-on van de passagiers.

Ook deze vlucht is weer vol.

Als ik naar buiten kijk zie ik de beide koffers en de reistas keurig bij elkaar onderaan de transportband staan even later zie ik ze het ruim in verdwijnen dus weten we zeker dat ze alle drie aan boord zijn.

Netjes op tijd van de gate weg maar daarna lopen we toch een kleine twintig minuten vertraging op door een file op de startbaan, als ik het goed kon tellen waren we nummer twaalf in de rij.

Niet zo erg want volgens de piloot zo de vluchtduur 06:35 uur zijn lijkt mij wat optimistisch maar we gaan het zien.

Ook nu weer een rustige vlucht, wel wat maar toch weinig geslapen.

Het eten was op deze vlucht erg tegenvallend, slecht van smaak en erg weinig, zowel de warme hap (chicken or pasta) als het ontbijt (een ook nog steenkoud broodje) ook hier weer weinig drinken.

Waar men wel ruim de tijd voor neemt was de taxfree verkoop, pas toen die gedaan was ging het licht uit maar toen hadden we nog maar twee uur te gaan dus ging het een uur later al weer aan voor het ontbijt.

Om 07:20 landen we op Zaventem vijfendertig minuten te vroeg dus de vluchtduur was 07:20 uur, we moeten wachten omdat volgens de piloot de gate nog niet vrij was, waarschijnlijk was het grondpersoneel er nog niet klaar voor want ik heb geen toestel weg zien gaan.

Door de paspoortcontrole was zo gedaan dus op zoek naar de bagageband waar onze koffers op moeten komen, stond eerst nog niet op de monitors maar een kleien tien minuten later wel, de band blijft helaas erg lang stilstaan, er kwam dan ook een mededeling op de monitor dat de bagage vertraagt was.

Eindelijk komt er beweging in en de beide koffers heb ik dan ook al vlug te pakken, de tas is even zoeken want het lijkt wel of iedereen deze vlucht een rode reistas heeft en dan is het even zoeken naar de goede zeker als je hem twee dagen geleden nog maar gekocht hebt, die is zeg maar nog niet eigen.

Door de douane die geen belangstelling had voor deze vlucht en met de lift naar niveau 0 waar de bussen komen, even zoeken war de hotelshuttles stoppen en als we daar net staan komt de shuttle van het Ibis hotel net aan rijden met een erg humeurige chauffeur (er kan nog geen goedemorgen af) die schijnbaar alleen betaalt worden om te rijden want verder steekt hij geen poot uit en laat de passagiers zelf met de koffers worstelen, moet hij natuurlijk zelf weten maar “No Service, No Tip” zo simpel is dat.

Om 09;15 am staan we bij de auto en laden alles in< de auto ziet er niet uit trouwens het heeft hier schijnbaar flink geregend en de voorkant die tegen een aardewal stond zit helemaal onder het opgespatte slik.

Op weg naar de E-19 komen we op de ring gelijk in een file terecht, richting Gent zijn er werkzaamheden en dus een rijbaan minder wat de doorstroming remt, gelukkig moeten wij binnen twee kilometer al afslaan en zijn de problemen opgelost.

Even een stop bij de ouders van Annie voor een bakje koffie en om aan schoonmoeders te laten zien dat ik haar dochter weer veilig in Nederland heb gebracht en dan door naar huis.

Daar lopen onze twee katten al op het pad om ons te begroeten, de tuin ziet er wat minder vrolijk uit het is goed te zien dat er regelmatig een bui is gevallen want vooral het onkruid is flink gegroeid, waarom groeit dat altijd harder dan de bloemen.

Auto uitladen koffers gelijk naar boven en de eerste was in de machine, rond 04:00 pm kakken we allebei even in en sluiten voor een uurtje of twee de ogen waarna we het tot 12:00 uur uithouden voordat we naar bed gaan.

Epiloog

Het was weer een prachtige reis met veel hoogtepunten, een paar hiervan waren:

- De dagen met Jan en Marjan in Utah waren weer erg leuk met mooie ritten over dirtroads.

- De sneeuw in Rocky Mountains NP, langs de US-14A, Beartooth Hyway en in Yellowstone NP was prachtig, vooral de rit over Beartooth was echt schitterend.

- De Powwow in Cody waar we Bart en Evy en Jaqueline, Peter en Natasja ontmoeten was schitterend.

- De (onverwachte) Logés in Las Vegas.

De hitte in Las Vegas was wat minder omdat we overdag niet konden doen wat we wilden doen.

We hebben deze reis 4196 mile gereden waarvoor we 413,716 gallon brandstof nodig hadden dat is een gemiddelde van 10,142 mile per gallon, gemiddeld hebben we $ 3,673 per gallon betaalt.

US Airways viel wat tegen doordat de service aan boord niet echt geweldig was, ook het ontbreken van informatie tijdens de vlucht is wat minder omdat je geen idee hebt waar je op een bepaalt moment ongeveer zit, de ruimte die men heeft is dan weer een pluspunt zeker als men, zoals ik wat langer bent.

Wanneer we weer gaan is nog niet bekent, we zijn al wel aan het brainstormen en hebben al een aantal ideeën.

Aan iedereen die ons gevolgd heeft en zeker degene die in onze gastenboeken gereageerd hebben hartelijk dank, het is altijd leuk en motiverend om ’s morgens de reacties te lezen.

Ook de mensen die we tijdens onze reis ontmoet hebben hartelijk dank voor de leuke dagen, momenten die we samen door mochten brengen.