Dag 15 maandag 13 juni Sheridan > Bighorn Canyon NRA

Na het ontbijt de schoonwatertank gevuld, we gaan de wildernis in en dan is een volle tank wel handig, om 09:40 am draaien we de I-90 west weer op, vandaag hoeven we die niet zo ver te volgen want na 15 mile gaan we er al weer af en gaan de US-14 west op daar worden we na Dayton gelijk flink de hoogte in gestuurd.

We klimmen tot ruim 8500 ft en komen dan ook al vlug in de sneeuw terecht eerst nog wat kleine stukjes maar later worden de stukken zo groot dat men er nog zou kunnen skiën, bij Burgess Junction houden we rechts aan om de US-14A te nemen, was voor ons de planning maar veel mensen worden hier verrast met een omleiding omdat de US-14 naar Greybull afgesloten is, dit zullen verschillende camperrijders niet prettig gevonden hebben, want de US-14A kent een heel steile afdaling richting Lovell.

Eenmaal op de US-14A rijden we al snel tussen steeds hoger wordende sneeuwwanden die op een gegeven moment de Trail Ridge Road in Rocky Mountain NP overtreffen, alleen de weg is vrijgemaakt en dus zijn alle campgrounds van de National Forest nog gesloten omdat ze gewoon niet bereikbaar zijn het hoogste punt op deze route is ruim 9500 ft.

Ook de weg naar Medicine Wheel is nog afgesloten, deze zijn ze wel aan het schoonmaken, want er staat een grote sneeuwploeg aan het begin van de weg.

De hoogvlakte van de US-14A is open ranch gebied maar het kan zeker nog wel een maand duren voordat men hier koeien kan laten grazen, de stukken die we wat lager al sneeuwvrij zagen waren nog helemaal bruin dus zal het even duren voordat daar fris jong gras staat.

Kort na de weg naar Medicine Wheel beginnen we aan de steile afdaling, hier moeten we terug naar de tweede versnelling en op een deel zelf naar de eerste, op de helft van de afdaling is een mooie turnout waar we even stoppen om van het uitzicht te genieten en gelijk de remmen even rust te geven, want ondanks de lage versnelling moet ik bijna constant bijremmen om niet te veel snelheid te krijgen.

Hier spreken we nog een echtpaar met camper die dezelfde kant opgaan en nog een ander echtpaar wat met een grote pickuptruck de ander kant opgaat, die laatste waarschuwen ons dat het slechte wegdek wat iets verder aangegeven staat wel heel echt slecht is er blijken hoogte verschillen van bijna één ft tussen te zitten dus is de 20 m/u die staat aangegeven veel te hard, beide campers rijden er even later dag ook stapvoets doorheen.

Daarna wordt het wat vlakker en zijn we ook de scherpe bochten kwijt dus kan de snelheid weer wat omhoog.

Er zijn op deze afdaling verschillende runaway truckramps waarvan er een onder een helling van 60% naar boven gaat, het kan hier dus goed mis gaan, ook was er nog een speciale parking om de remmen te laten koelen dat hebben ook nog nergens gezien.

Vorige keer, in 2003, reden we deze route van west naar oost en dan moet je dit stuk dus klimmen dan heb je toch niet in de gaten dat het zo steil is.

We rijden Lovell binnen en rijden de afslag naar Bighorn Canyon NRA eerst voorbij om twee mile verder eerst het visitorcenter te bezoeken, hier halen we informatie over het park en informeren naar de campgrounds, die zijn allemaal open, op mijn vraag hoe de waterstand is antwoord de jonge ranger die ons helpt dat deze hoog is en nog iedere dag stijgt, ik kreeg al zo’n vermoeden toen we op de US-14A over de brug reden die aan het eind van Bighorn Lake ligt daar kolkte het water onderdoor en was chocolade bruin met heel veel driftwood er in.

We rijden terug en slaan de WY-37 noord in die ons naar het park zal brengen, eerst komen we nog langs een grote fabriek waar ze de bentonite klei die men ook hier kan vinden be/verwerken om ze geschikt te maken voor het gebruik bij tunnelboringen.

Even gestopt bij het selfpaystation maar als AtB pas houder hoeft men niets te doen, anders kost dit park $ 5,00 per dag of $ 30,00 voor een jaarkaart.

Volgende stop Horseshoe Bend, hier vindt men een boatramp, dock met gasstation voor de boten, campground en picknickarea, deze laatste is ons doel maar de wind is hier zo hard dat we besluiten in de camper te eten, de boatramp is trouwens weer in gebruik dit in tegenstelling tot 2003 toen de waterstand veel te laag was.

We gaan verder het park in en maken nog een paar fotostops, onder andere bij Devil Canyon Overlook daar staat een hele harde wind zodat we na wat foto’s vlug verder rijden, op een van de stops kon ik een aantal mooie wildflower foto’s maken van plantjes die niet hoger waren dan 3 centimeter, ik ben bang dat dit morgen op Beartooth Pass niet gaat lukken afgaande op wat we vandaar hoog op de US-14A zagen.

We zijn net voor Devil Canyon Overlook trouwens Montana binnen gereden.

Volgende stop Barry’s Landing ook weer een boatramp maar verder geen voorzieningen behalve een pittoilet, ook hier weer een aantal foto’s gemaakt van de vele bochten die Bighorn Lake hier maakt ook nog wat plantjes gevonden.

Onderweg goed uitgekeken naar de wilde mustangs die hier lopen maar helaas geen gezien, misschien morgenochtend op de terug weg.

We rijden een klein stukje terug en draaien de Trail Creek Campground op en zoeken een vrije plek uit, niet zo moeilijk er zijn tien plekken die ook geschikt zijn voor een camper en die zijn allemaal leeg, ook de vijf tent plekken zijn leeg.

We staan hier dus helemaal alleen tussen Bighorn Sheep en Beren waar we er nog niet een van gezien hebben alleen wat vogeltjes.

We zetten de camper op het uitgezochte plekje en de rest van de middag wordt gebruikt om te ontspannen, waarbij verrekijker en fototoestel binnen handbereik blijven maar helaas laat zich geen wildlife zien.

Het is nu 09:30 pm en we staan nog steeds alleen dat zal waarschijnlijk ook wel zo blijven want het is niet echt een gebied/weg om in het donker te rijden.

Vandaag gereden: 132 mile

Getankt: niet

Campground: Trail Creek Campground, kosten $ 0,00 geen voorzieningen alleen een pittoilet ook geen water dus, alle kampeerplekken in dit park zijn gratis behalve 20 plekken op Horseshoe Bend cg waar men W&E hookup heeft die kosten $ 15,00.

Dag 16 dinsdag 14 juni Bighorn Canyon NRA > Beartooth Hyway > Cody

Zoals de dagtitel al aangeeft hebben we de route gewijzigd later meer hierover.

Na een heel rustige nacht, niet zo moeilijk als je de enige op de campground bent, zijn we om 08:20 am gaan rijden, eerst terug naar Lovell en daar de tank even vullen vervolgens de US-320 west opgezocht en onderweg naar Montana, we komen in een roadwork met stoplichten en pilotcar dat geeft een kleine twintig minuten vertraging.

Net voor Bridger draaien we de MT-72 west op en ook daar komen we weer in een roadwork, Montana heeft duidelijk $$ gekregen in het kader van Keeping America to Work, want dat staat ook op de borden bij de roadworks ook hier weer een tien minuten wachten op de pilotcar.

Vervolgens gaan we de MT-308 west op die ons naar Red Lodge zal brengen de planning was om daar te overnachten en de was te doen maar het is nog maar 11:30 am als we de US-212 zuid opdraaien we overleggen even wat we doen en besluiten via de Beartooth Hyway (US-212) en Chief Joseph Hyway (WY-296) naar Cody te rijden.

We rijden dus de geplande campground voorbij en beginnen een aan de klim van Beartooth Hyway, op het stuk in Montana vragen we ons af waarom deze weg zo laat open ging er ligt namelijk weinig sneeuw, we maken een stop bij het viewpoint daar is de parking helemaal sneeuwvrij maar het pad naar het viewpoint toe ligt nog onder een flinke laag sneeuw, het waait er behoorlijk en dus is het fris na een paar foto’s van de besneeuwde bergen in de omgeving rijden we verder.

Als we na een paar mile Wyoming binnen rijden verandert het beeld volledig, alles is nog wit en van één feet sneeuw aan de kanten wordt het tien feet en op een gegeven moment rijden we tussen wanden van vijfentwintig feet hoog echt schitterend.

De weg is in de breedte nauwelijks vrij dus het is goed opletten dat we de sneeuwwanden niet raken met de spiegels.

Er staat hierboven een flinke storm en het is er steenkoud, we zien de ijspegels aan de vangrail hangen.

Door de harde wind vliegt er veel stuifsneeuw over de weg en op een gegeven moment komen we dan ook achter een vrachtauto te zitten die met een sneeuwschuif de weg weer vrijmaakt.

Als de vrachtwagen stopt om te keren mogen we er voorbij en vervolgen onze route naar beneden waarbij er op sommige plekken behoorlijk wat sneeuw op de weg ligt, we komen achter een pickup truck met Texasplaat te zitten, “Alles is groter in Texas” maar sneeuwmuren niet denk ik, de chauffeur is doodsbang om hier te rijden en blijft dan ook met een snelheid van 10 m/u midden op de weg rijden, als er een tegenligger komt weet hij zich helemaal geen raad, gelukkig gaat hij een stukje verder aan de kant op zodat we er langs kunnen.

De prachtige hoogvlakten met meertjes en schitterende rotspartijen ligt nog helemaal onder de sneeuw, aan de ene kant jammer maar aan de andere kant een schitterend zicht.

We zijn trouwens geen enkele camper tegen gekomen op deze route, wel een in Red Lodge maar we weten niet of die van Beartooth kwam of van een van de campgrounds.

Als we lager komen wordt de sneeuw minder maar de beekjes en watervallen talrijker, we komen dan ook ogen te kort en bollen met een lage snelheid naar beneden om zoveel te kunnen genieten.

Alle National Forest campgrounds die we tegen kwamen waren nog gesloten of de campgrounds op weg naar de noordoost ingang van Yellowstone al open waren kon ik nergens vinden.

Vlak voor de afslag naar de Chief Joseph Hyway draaien we een viewpoint op om de lunch te gebruiken, daarna beginnen we aan deze scenicroad de eerste mijlen hebben we allebei iets van waarom wordt deze weg zo aangeprezen maar na een paar mile wordt de omgeving mooier en is het weer genieten.

We moeten weer flink omhoog en komen opnieuw in de sneeuw uit, niet zo veel en voornamelijk in dalletjes die in de luwte liggen waar de stuifsneeuw zich heeft opgehoopt, na deze klim beginnen we aan de afdaling richting Cody, hier zitten ook weer behoorlijk steile stukken tussen maar deze keer geen problemen gehad, het was dan ook lang niet zo steil als gisteren op de US-14A, we gaan rechts de WY-120 zuid op en rijden zo Cody binnen waar we de campground opzoeken.

Hier is het erg druk, we krijgen een plattegrond mee met daarop de vrije plekken en kunnen er zelf een uitzoeken, een paar zijn inmiddels al bezet, andere zijn te klein of liggen te dicht aan de weg.

Het plekje wat we willen hebben is krap met aan beide zijde een paar bomen, de plek er naast is iemand bezig om zijn trailer te parkeren en daardoor kan ik niet indraaien, de man zegt over tien minuten klaar te zijn dus even naar kantoor om te zeggen welke plek we willen.

Er loopt ook een medewerker van de campground rond en die zegt die plek is te klein voor die camper maar als ik aangeef dat het wel kan wordt hij enthousiast en bied aan mij aanwijzingen te geven, eerst naar het kantoor en daar staat ondertussen een lange rij mensen die ook een plekje willen, terug naar de camper en deze op zijn plaats zetten met aanwijzingen van de campgroundmedewerker het past precies alle boomtakken gemist en zo gestopt dat hij vlak staat en beide slide’s ook nog uitkunnen, deze verrichtingen worden door verschillende mensen met belangstellig gevolgd en levert een aantal duimen die de lucht ingaan op, de plekken zijn hier gewoon niet groot.

Alle was bij elkaar gepakt en naar de laundry daar zijn nog net genoeg machines vrij dus alles er in en draaien maar, ik loop even terug naar de camper om deze aan te sluiten op de hookups en te kijken of we een goede wifi hebben, die laatste dus echt pet, men komt er niet op of heeft maar beperkte toegang, vanavond maar eens bij het kantoor proberen.

Als ik terug loop naar de laundry zegt Annie dat we precies op tijd waren want nadat onze was in de machines zat kwamen er verschillende mensen met zakken was voor wel vier machines aanlopen, een uurtje later is alles weer fris en het meeste droog.

Vandaag was een rit die ik wel drie keer achter elkaar wil doen, het was echt SCHITTEREND om met zoveel sneeuw de Beartooth Hyway te kunnen/mogen rijden, dit komt maar eens in de ????? jaar voor dat je in deze tijd van het zoveel sneeuw hebt.

Vandaag gereden: 212 mile.

Getankt: Lovell, 26,533 gallon á $3,769

Campground: Ponderosa Campground, kosten $ 37,80 met AAAkorting full hookup en zeer trage wifi.

Dag 17 woensdag 15 juni Cody > Yellowstone NP

Vanmorgen is het opstaan, wassen, aankleden en de camper gereed maken voor vertrek, we rijden eerst naar de andere kant van de stad en nemen daar bij de Mc D. een ontbijt en zetten de verslagen van de laatste twee dagen online, de wifi op de campground is zeer slecht en dus lukte het niet om daar de verslagen online te zetten.

Volgende stop een gasstation om de tank te vullen en dan nog even langs de Walmart waar we nog wat vers fruit inslaan en een extra gastankje voor de bbq, je zal maar zonder komen te zitten in het park.

We zitten dan al op de US-14-16-20 en blijven deze west volgen, de weg begint langzaam te klimmen en we volgen de Shoshone River upstream het eerste stuk is hij erg bruin en een beetje getemt omdat het Buffalo Bill Reservior er nog tussen zit, die staat trouwens nog niet op zijn hoogste peil, na dit reservior wordt de rivier langzaam wat helderder omdat er minder slik meegevoerd wordt.

Zo’n 7,5 mile voor de park ingang staan er een aantal auto’s stil en lopen er mensen op de weg en in de berm, dat moet wildlife zijn dus camper aan de kant en even kijken, er loopt een Moose bull in een creek van de wilgentakken te snoepen, meestal zien we de Moose pas op de laatste dag in deze omgeving als we in Grand Teton NP zijn.

We rijden weer verder en komen langzaam aan weer in de sneeuw terecht, bij de parkingang even de AtB pas laten zien en een parkmap en drie krantjes rijker rijden we het park in.

Tot op Sylvan Pass is het nog klimmen en er ligt ook hier nog veel sneeuw we rijden weer tussen sneeuwmuren door er staat dan ook een bord dat men de komende twee mile niet mag stoppen of parkeren, dit verbod voorbij maken we nog een stop bij een waterval en rollen dan naar de shoreline van Lake Yellowstone, er staat een flinke wind die golven tot een meter hoog maakt op het meer.

De wind staat uit het zuiden over het hele meer naar de kant waar wij rijden en we zien in een baai dan ook nog een heleboel ijs liggen, geen vaste ijsvloer maar losse stukjes die door de golfbeweging en geluid maken als “ijsblokjes in een glas”volgens Annie.

Het water in het meer staat zo hoog dat verschillende vlakke stukken meadow bij Indian Pond onder water staan, we naderen Fishing Bridges en ondanks dat we nu in de valley zitten ligt ook hier nog sneeuw.

Op de kruising met de Loop Road staan er richting Lake Village een heleboel auto’s en mensen, ook lopen er een aantal rangers rond en mensen met hele grote telelenzen dat betekend meestal beren, ik draai af richten Canyon omdat daar nog parkeerruimte is in de berm en gewapend met fototoestel gaan we naar de andere kant van de weg.

Jammer genoeg is de Grizzly net het bos in gegaan en pakt men de telelenzen in, vijf minuten vroeger en we hadden waarschijnlijk onze eerste beer kunnen spotten.

We gaan door richting Canyon en zien de Yellowstone River op veel plaatsen buiten zijn oevers staan, over Lehadys Rapids gaat een stroom water niet normaal ook in Hayden Valley staan veel meadows onder water, Alum Creek en Otter Creek staan ruim buiten hun oevers en er ligt op veel plaatsen nog sneeuw.

Het gras begint hier en daar wat te groeien maar de grazers zullen veel moeite hebben om hun dagelijkse hoeveelheid voedsel bij elkaar te grazen, we zien dan ook enkel wat kleine groepjes Bison en verder niets in de hele valley.

Bij Canyon gaan we linksaf en rijden de weg tussen Canyon en Norris ook hier weer veel water, het lijkt wel of half Yellowstone onder water staat.

We draaien richting het noorden om naar Norris campground te rijden, hier staat de Gibbon River ook al buiten zijn oevers en staat de meadow waar we iedere keer en grote groep Elk konden vinden voor ¾ deel onder water.

Bij het selfpaystation staat net een van de camphosten en die heeft een lijst met vrije plekken in zijn handen dus kijkt hij even welke plekken er geschikt zijn voor onze camper, we krijgen een aantal nummers mee en maken een rondje, veel plekken zijn ondertussen al bezet, op de B-loop waar wij meestal staan is geen plek meer te vinden die groot genoeg is maar op de C-loop hebben we wel succes, het zal wat levelen vragen maar dat moet wel lukken dus gelijk voor drie nachten geboekt.

We blijven even op de plek staat om de lunch te maken, en daarna zet ik de stoeljes neer als extra aandacht punt dat de plek bezet is alleen het kleine papiertje aan het paaltje is wat weinig, op de plaats naast ons zijn ook net nieuwe mensen aangekomen en die meneer vraagt of ik weet hoe het zit met de Bearbox, volgens mij is die voor twee plekken maar wij houden alles in de camper dus je mag hem van mij helemaal vol zetten.

Uit het verder gesprek blijkt dat ze eigenlijk op Canyon zouden staan daar hadden ze ook een reservering voor maar de (tent)plekken waren daar nog niet te gebruiken, omdat de sneeuw nog tot boven de picknicktafels staat, men was wel een half uur bezig geweest om te proberen om een ander plek voor hen te vinden maar dat was niet gelukt dus had men het advies gegeven om het hier te proberen.

We rijden van de campground af, doen het envelopje met $$ voor drie nachten in de dropbox en draaien de loop road zuid op richting Madison, ook hier weer veel water en bijna alle meadows onderwater, een voor de bezoekers leuke bijkomstigheid is dat Gibbon Falls nu een flinke hoeveelheid water geeft, deze wil wel eens bijna droog staan.

De weg is tussen Artist Paintpots en Madison Junction is helemaal vernieuwd en hadden we nog niet gezien, hij is een stuk(je) breder geworden en er zijn een aantal turnouts bijgekomen ook de parking bij Gibbon Falls is flink groter geworden.

Bij Madison rijden we richting West Yellowstone en ook hier is het weer een groot meer in plaats van de meadows, we komen een aantal Bison Bulls tegen en ook een kleine groep vrouwtjes met kalfjes.

Het Bald Eagle nest is leeg dit jaar dus draaien we weer terug en gaan bij Madison, waar bij de campground trouwens het Fullbord al om 02:30 pm aan de ingang staat, richting Old Faithful.

We nemen de Firehole Canyon Drive en stoppen bij Firehole Falls ook hier een massa water, wat verderop is de zwempoel gesloten er komt veel te veel water naar beneden en dat maakt het gevaarlijk om te zwemmen door de felle stroming.

Omdat het al later in de middag is laten we de geysers links en recht liggen, bij Biscuit Basin gaat net een (waarschijnlijk) bearjam uit elkaar dus ook hier weer pech, de meertjes bij de Continental Divide liggen nog onder het ijs/sneeuw, volgende stop Kepler Cascades waar weer veel water doorheen gaat.

Vervolgens rijden we door om via West Thumb richting Bridge Bay te rijden, bij de West Thumb zien we nog een groepe Elk liggen maar we maken er geen stop omdat een groep Japanners het nodig vindt om tussen de dieren te gaan staan om zelf toch zeker wel op de foto te staan wat is dat toch k**volk, vliegen overal als een stelletje gekken op af houden geen rekening met andere mensen en als je er wat van wil zeggen begrijpen ze ineens geen Engels meer.

De campground bij Bridge Bay is open en (nog?) niet vol wel zien we hier op de campground nog veel sneeuw liggen, bij Fishing Bridge is niets te zien dus de Grizzly is niet terug gekomen.

Als we door Hayden Valley rijden worden we bijna van de weg geblazen zo hard waait het hier dus maken we hier geen stop meer en draaien bij Canyon weer de weg naar Norris op waar we om 06:00 pm weer op de campground aankwamen.

Aan het begin van de weg naar de campground hangt het Fullbord aan de paal.

Van wat we nu van het park gezien hebben kunnen we zeggen dat een hike lopen (bijna) onmogelijk is moet men niet door de sneeuw dan moet men bijna lieslaarsen aan om door de meadows te lopen.

Vandaag gereden: 228 mile.

Getankt: Cody, 26,463 gallon á $ 3,779.

Campground: Norris campground (NPS) kosten, $ 14,00 geen hookup, alleen restrooms met water.

Dag 18 donderdag 16 juni Yellowstone NP

We starten vroeg vandaag, als je wildlife wil spotten moet je niet te laat op pad gaan, mogelijk valt het op dit moment wel mee omdat de temperaturen laag zijn gaan de dieren niet zo vlug het bos (= schaduw) en ook zullen ze meer tijd nodig hebben om hun dagelijkse portie eten bij elkaar te krijgen.

We zetten de camper op een turnout en maken ons ontbijt waarna we verder rijden richting Mammoth, na een paar honderd meter moet ik al op de rem trappen, een Bison Bull komt ons tegemoet maar lijkt wel dronken hij gaat van links naar rechts over de weg dus even wachten tot hij naast de camper is dan kunnen we doorrijden.

Een korte stop bij Roaring Mountain die net als Norris Geyser Basin wel minder actief lijkt, iets wat ons gisteren bij de geysers in het Old Failful gedeelte ook al opviel, mogelijk heeft dit met de vele neerslag te maken.

Het noordwestelijke deel van het park heeft duidelijk minder sneeuw gehad, de beekjes en riviertjes zijn ook wel vol maar overstromingen zoals gisteren in het zuiden zien we hier toch niet.

Op de grote meadows bij Swan Lake zien we in de verte een flinke kudde Elk staan en bij Swan Lake zelf zit een groep American white Pelican, die hadden we tot op heden alleen nog maar als koppel gezien.

De volgende stop is Gardner River Falls, voor mooie watervallen is dit wel een uitgekiende periode want ook hier komt weer genoeg water naar beneden.

Als we in het stukje tussen de Upper Terraces Area en Mammoth de bocht uitkomen zien we ineens een Black bear de weg oversteken, als we bij de plaats waar hij overstak komen (was maar honderd meter) is hij al nergens meer te zien, vlug de haarspeldbocht doorgereden om te kijken of we hem daar zagen maar helaas.

Eerste Black bear gespot maar helaas geen foto.

De Lower Terraces Area lijkt iedere keer wel minder mooi te worden, er zijn we een paar nieuwe bronnen maar verschillende oude staan weer droog.

In Mammoth zien we deze keer maar één Elk vrouwtje in plaats van een hele kudde.

We rijden even naar Gardiner om de tank te vullen kijken onderweg gelijk even of de enige cactussoort die in Yellowstone voorkomt toevallig in bloei staat maar die heeft nog maar net knoppen, terwijl ik de tank vul kijkt Annie even of ze ergens wifi op kan pikken, die is er genoeg maar allemaal beveiligde netwerken.

Terug het park in waar de Yellowstone River met kolkend geweld uit stroomt, hier is hij ook lichtbruin van kleur terwijl hij boven de falls nog mooi helder is dus moet hij na de falls behoorlijk wat slik/zand opnemen.

We gaan richting Tower-Roosevelt en stopen bij Lava Creek om daar Deer te fotograferen die dicht aan de weg lopen te grazen.

De omgeving is hier al mooi groen met op verschillende plekken al bloeiende wildflower, het gras heeft al een behoorlijke lengte, het voorjaar is in het noorden zeker veertien dagen vroeger begonnen dan in het zuiden.

Bij Tower Junction staan twee rangers het verkeer te regelen, er lopen twee Pronghorns met een jong en dat geeft op deze drukke kruising verkeeropstoppingen, Annie probeert wat foto’s te maken maar het jong steekt nauwelijks boven de begroeiing uit dus dat valt nog niet mee.

We slaan af richting de noordoost ingang en rijden richting Lamar Valley waar we de grote kudde Bison hopen aan te treffen, na vier mile is er een traficjam met onder andere grote telelenzen dus goed opletten waar die op gericht zijn.

We zien twee beren en die waren niet aan het broodjes smeren, ze hadden duidelijk het voorjaar in het hoofd en kenden het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes maar moesten duidelijk nog wat oefenen.

Camper zover mogelijk aan de kant, en lens verwisselen, statief mee en foto’s maken, de groep mensen/autos’ groeide snel en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste ranger aan kwam rijden, hoe die dat altijd zo snel weten is mij een raadsel.

Eerste opdracht: alle auto’s van de verharding en wel zo dat ook de spiegels buiten de witte streep zijn, tweede opdracht: iedereen uit het veld en naar de kant van de weg.

Er is toch altijd weer volk wat denkt dat ze mooiere foto’s kunnen maken door naar de dieren toe te lopen, dat ze dan voor andere mensen in het beeld gaan staan komt schijnbaar niet in ze op.

We rijden een stukje verder en vinden een plekje waar de camper volledig van de weg af kan, waarom zitten die beren nooit bij een turnout, en lopen terug naar de plek waar de beren zitten, die zijn ondertussen in het meertje waar ze achter zaten aan het spelen, daarbij wordt een rotsblok gebruikt om op en af te springen het is een prachtig gezicht en we staan hier dan ook al vlug een uur te genieten en natuurlijk foto’s te maken.

Als de zon achter een wolk verdwijnt en er een frisse wind opsteekt zoeken we de camper weer op en rijden verder.

De Bisons staan inderdaad in Lamar Valley wel verdeelt over verschillende groepen, maar er lopen er toch honderden rond, de valley is dan ook al mooi groen met voldoende te eten.

De Lamar River staat op sommig plekken wat buiten zijn oevers en ook de Soda Butte Creek die er in uitkomt staat goed vol, bij de brug over de Lamar River komen we in roadwork uit,ze zijn een nieuwe brug aan het maken naast de oude, dit geeft maar vijf minuten vertraging.

We keren bij Pebble Creek Camground en rijden weer terug, op een viewpoint met mooi zicht op een flinke kudde Bison gebruiken we de lunch, daar waar de Lamar River door een nauwe canyon moet maken we nog een stop om de hier erg wilde rivier te fotografen en ook staat hier flink wat wildflower in bloei.

De beren zijn ondertussen weg dus ook al de auto’s.

Bij Tower Junction gaan we linksaf richting Tower Falls in de hoop wat Bighorn Sheep te spotten, het is hier zo druk dat alle parkings vol staan dus geen mogelijkheid om te stoppen.

Bij Tower Falls is wel plek maar daar zie je geen Bighorn.

We gaan verder richting Dunraven Pass , aan de noordkant ligt bijna geen sneeuw, pas bij de twee haarspeldbochten komen we wat meer sneeuw tegen, Chittenden Road is nog afgesloten en ligt gedeeltelijk onder de sneeuw, en daarna komen we weer tussen de sneeuwmuren te rijden.

Het viewpoint aan de westkant, wat uitzicht geeft over een groot deel van het noordelijke deel van Yellowstone, is sneeuwvrij maar de parking waar men de trail naar de top van Mount Washburn kan beginnen is afgesloten en de pittoilet die hier staat zit nog tot aan het dak in de sneeuw.

We dalen af naar Canyon en blijven het hele stuk in de sneeuw zitten ook de weg naar het trailhead van Cascade Lake is nog gesloten en ligt onder de sneeuw.

We rijden Canyon voorbij en nemen de afslag naar de South Rim Drive met het plan om bij Artist Point de Lower Falls te bekijken, daar is het echter zo druk dat we dit overslaan en het morgenochtend willen doen dan zal het er waarschijnlijk minder druk zijn.

We zijn door de vroege start en de inspanning die het wildlife spotten vraagt, je zit constant in het rond te kijken, beide wat moe dus besluiten we om terug te rijden naar de campground en het verder rustig aan te doen.

Rond 05:00 pm komen ook onze buren weer aanrijden maar in plaats van de tent terug op de pickup truck te zetten beginnen ze hem af te breken en pakken ze alles in terwijl ze tot de 22ste geboekt hebben, ze komen uit Florida en zijn deze temperaturen waarschijnlijk niet gewent.

Terwijl ik dit verslag zit te maken begint het rond 09:00 pm licht te sneeuwen het duurt niet lang maar geeft wel aan hoe de temperatuur is op dit moment, best kans dat het vannacht weer gaat vriezen, afgelopen nacht hadden we geen vorst maar de nacht er voor had het wel gevroren volgens een van de mensen die hier al wat langer staan.

De kachel ging vanavond rond 08:00 pm al aan terwijl dat gisteren niet voor 10:00 pm was.

Vandaag gereden: 118 mile.

Getankt: Gardiner, 25,392 gallon á $ 3,899 pomp stopt na $ 99,00

Campground: Norris campground (NPS) kosten, $ 14,00 geen hookup, alleen restrooms met water.

Ook vanmorgen weer gelijk weggereden van de campground en een paar honderd meter verder op een parking het ontbijt gemaakt, vervolgens richting Canyon gereden en daar naar de South Rim Drive om Artist Point te bezoeken.

Onderweg zien we langs de weg van Norris naar Canyon dat de bomen een laagje nieuwe sneeuw op hun naalden hebben ook open plekken die gisteren sneeuwvrij waren hebben hier en daar weer een witte waas van een klein laagje sneeuw er vliegen ook nog wat vlokken in het rond, het is dan ook niet erg warm vanmorgen.

Hier loopt dan al een buslading van die kleine gele mensen in het rond, die zijn wel erg vroeg uit het hotel vertrokken vanmorgen, wij hebben onze manieren maar naar hun normen aangepast anders kom je nooit aan de beurt.

Of de foto’s een beetje overbrengen wat we zien is even afwachten door de zware bewolking is het licht niet echt geweldig, volgende stop Inspiration Point langs de North Rim Drive, hier staat een steenkoude wind dus na een paar foto’s vlug terug naar de kachel/camper.

We gaan richting Tower en spotten net na Chittenden Road een Elk vrouwtje wat voor de camper de weg oversteekt, een stukje voorbij Tower Falls lopen we naar een paar viewpoints waar we Bighorn sheep hopen te spotten die kan men hier vaak zien maar vandaag helaas niet, ook de Osprey hebben een andere locatie gevonden voor hun nest.

Een klein stukje verder staan er twee rangers het verkeer te regelen, we zien twee Black bears lopen maar er is geen enkele mogelijkheid om te stoppen, een paar honderd meter verder net voor Tower Junction weer een ranger en deze keer één Black bear hier kan helemaal niemand stoppen hooguit een fietser.

Drie Black bears binnen tien minuten het kan slechter.

We slaan weer af richting Lamar Valley de oogst hier vier Pronghorns en een paar honderd Bisons, net als gisteren weer tot Pebble Creek Campground gereden en daarna terug gereden.

Op een halve mile voor Tower Junction een traficjam en hier loopt Black bear nummer vier voor vandaag, nu gelukkig wel ruimte om te parkeren dus aan de kant en vlug terug met fototoestel en statief, de beer loopt aan de andere kant van een beekje en dat is hemelsbreed maar vijfentwintig meter van de mensen langs de weg.

De rangers zijn dan ook erg alert, want dat beekje zal de beer niet tegenhouden, we moeten dus iedere keer als de beer verder loopt ook een stukje opschuiven de auto’s die aan die kant van de weg staan moeten allemaal weg, gelukkig werkt iedereen goed mee zodat we zo dichtbij mogen blijven.

Na een kwartiertje vindt de beer dat hij lang genoeg als fotomodel gewerkt heeft en verdwijnt over een heuvel uit het zicht.

We gaan richting Mammoth en spotten achtereen volgend een Yellow bellied marmot, die helaas in zijn hol verdwijnt voor we een foto kunnen maken.

Een Bald Eagle op een rotsblok maar die gaat vliegen, omdat er een auto heel dichtbij stopt, nog wel een paar foto’s in vlucht gemaakt maar of dat een beetje overkomt tegen de bewolkte hemel is even afwachten.

Een Coyote die ook al gaat wandelen dus alleen wat foto’s van grote afstand.

Na al dat wildlife is het tijd voor de lunch dus parkeren we op het viewpoint van Undine Falls en maken daar onze boterhammen, vervolgens rijden we naar Mammoth waar het nu enorm druk is, gisteren waren we daar vroeg in de morgen en leek het uitgestorven maar nu is er geen parkeerplek meer te vinden.

Door naar Norris en zoals bijna ieder keer als we in Yellowstone zijn komen we ook nu de “Noutorius Four” weer tegen dit zijn vier Bison Bulls die in slagorde over de volle breedte van de weg lopen en zo al het verkeer tot stoppen dwingen, we hangen er een poosje achter omdat de auto voor ons bang is om er voorbij te gaan, uiteindelijk stappen de dieren van de weg af en kunnen we verder.

We zoeken een rustig plekken om een bakje koffie te zetten en even een uurtje te ontspannen, omdat het nog redelijk vroeg is besluiten we nog even door te rijden om de Firehole Lake Drive te doen.

Vlak voor Madison Junction is er weer een traficjam en zien we een beer lopen, er is een prachtige turnout die nog helemaal leeg is dus camper aan de kant en naar buiten, het blijkt een Grizzly bear te zijn dus weer een te spotten dier van het lijstje af.

Jammer genoeg verdwijnt hij/zij al vlug tussen de bomen en laat zich niet meer zien.

Door naar de Firehole Lake Drive maar dat gaat iets langer duren dan gedacht, we komen net na de afslag naar de Firehole Canyon Drive in een file terecht waar van we eerst niet weten wat er aan de hand is maar op een gegeven moment zien we een stuk naar voren een behoorlijke kudde Bisons, moeders met kinderen, lopen die zijn van Madison meadows of Gibbon meadows onderweg naar de meadows bij Lower Geyser Basin.

We doen een uur over twee mile en kunnen dan passeren, omdat de parkranger ze even op een kleine groenstrook weet te drijven, nog maar goed en wel de kudde voorbij komen we ook hier weer een groepje van vier bulls tegen die de hele weg in beslag nemen deze gaan gelukkig al vlug aan de kant.

Hoe lang de file achter ons was weet ik niet maar die uit de tegenover gestelde richting is een paar mile lang.

We doen op ons gemak de Firehole Lake Drive en rijden dan dezelfde route weer terug, dat we hierbij weer in de bisonfile zouden komen hadden we al op gerekend.

De vertraging is deze keer maar achttien minuten mede omdat de kudde net op een verbreding langs de Firehole River loopt, gezien het tempo van deze kudde kan het wel een donker zijn voordat ze op de grote meadow bij Lower Geyser Basin zijn.

We kunnen weer verder en kijken nog even of de Grizzly toevallig nog uit het bos is gekomen maar helaas, maar goed vijf beren op een dag is niet slecht, met die van gisteren er bij zitten we nu al op acht.

Rond 06:00 pm zijn we weer op de campground die langzaam vol loopt met weekend gasten.

Vandaag gereden: 159 mile.

Getankt: niet

Campground: Norris campground (NPS) kosten, $ 14,00 geen hookup, alleen restrooms met water.

Dag 20 zaterdag 18 juni Yellowstone NP > Cody > Pow wow

Vanmorgen weer vroeg van de campground weg gereden en op een parking dichtbij het ontbijt gemaakt, daarna richting Canyon en daar richting Fishing Bridge gereden.

Wat opviel was dat het water wat overal op de meadows staat vlug wegzakt, ook de verschillend creeks en rivers beginnen weer binnen hun normale stroompatroon te komen.

Vlak voor de afslag naar de oost ingang zien we nog twee Elk vrouwtjes lopen waar we nog een paar foto’s van maken.

Bij Fishing Bridge een stop gemaakt om de lpgtank te vullen, daar zit nog minder dan ¼ in en behalve dat de koelkast er op werkt als we geen stoomaansluiting hebben werken ook boiler en kachel op gas en met nog een aantal campgrounds zonder hookup en nog koude nachten in het vooruitzicht is een volle gastank wel zo handig.

Lake Yellowstone is tot bedaren gekomen de wind is weg dus ook de hoge golven, ook het ijs wat we van de week zagen ligt er niet meer het kan gesmolten zijn maar door een ander windrichting ook aan de andere kant van het meer liggen.

Op weg naar de oost uitgang komen we tot twee keer toe twee Bison bulls tegen die de berg afdalen, waar die hebben lopen grazen begrijp ik niet wat het is hierboven alleen maar dennenbos zonder grasvlakte.

Na het park verlaten te hebben kan de snelheid wat omhoog het gaat ook nog bergaf dus dat kost minder brandstof, we rollen Cody binnen en staan iets na 10:30 am weer voor het kantoor van Ponderosa campground, naar binnen om ons te melden en daar krijgen we te horen dat er net vijf minuten daarvoor twee mensen naar ons gevraagd hadden, als mijn vraag of die personen een cabin op de campground gereserveerd hebben positief beantwoord worden weten we dat het Bart (Dude) en Evy zijn.

Volgens de man waren zij vertrokken naar de Powwow dus zullen we ze daar wel treffen.

Camper op zijn plaats en eerst naar de showers om de haren te wassen, daarna de camper aangesloten op alle voorzieningen en even gekeken of de wifi nu beter werkt dan van de week niet dus.

We vertrekken te voet naar het terrein waar de Powwow gegeven wordt, dit is maar vijf minuten lopen van de campground, na het betalen van $ 7,00 p/p kunnen we het terrein op, het is dan rond 11:30 am dus nog een half uur voor het begint, we maken even een rondje en zien Bart al naar ons zwaaien we zijn er bij gaan zitten en hebben eerst wat ervaringen van de laatste dagen uitgewisseld.

Iets na 12:00 begint de Powwow met de Grand Entry van alle deelnemers met de vlaggen van de USA, Wyoming en Montana voorop deze vlaggen worden binnen gebracht door oorlogsveteranen.

Hierna volgt een gebed door de oudste stamoudste en dat is een WOII veteraan, daarna volgen Flag song, Victory song en een algemeen welcome en nog wat toespraken.

Dan beginnen de dansen waarbij eerst de kleinste aan bod komen die een wedstrijd dansen, de rest van de middag is het alleen maar Exhibition (show) dans voor zowel vrouwen als mannen.

Iedere dans wordt weer door een andere stam begeleid met drum (trom) en zang, ook dat is schitterend om te zien er zitten tot tien man rond een grote trom en allemaal hebben ze één stok waar ze het ritme mee aangeven waarbij een aantal van hen om de buurt een stukje zingen, je verstaat er niets van want het is allemaal in hun eigen taal maar het ritme is geweldig, er zijn wel tien verschillende stammen die een drumgroep bij zich hebben.

Het enige wat hier jammer aan is dat er maar een paar van de drummers in de traditionele kleding zijn de rest is allemaal in t-shirt en spijkerbroek.

De kleding van de dansers en danseressen is werkelijk schitterend en het fotograferen geen enkel probleem, vele poseren zelfs met toeschouwers voor een foto en alles gaat heel gemoedelijk.

Iedere dans heeft natuurlijk zijn eigen betekenis die ik niet ken maar het is wel schitterend om naar te kijken, een nadeel hier is dat iedere stam aan de rand van de dansarena zijn eigen partytent heeft staan waar de dansers in zitten wat het fotograferen wat moeilijker maakt maar het is geen enkel probleem om even tussen twee tenten door naar voren te stappen om wat foto’s te maken.

Omdat we nog geen van allen wat gegeten hebben gaan Evy en Annie op zoek naar wat te eten en komen terug met heerlijke Navajo Taco’s.

Rond 03:00 pm komen ook Jaqueline (jasmino) met haar man Peter en vriendin Natasja bij ons zitten, zij moesten uit Jackson komen en dat is een flink stuk rijden waarbij er onderweg in Grand Teton en Yellowstone natuurlijk ook nog van alles te zijn is.

Aan de buitenkant van het terrein staan een heleboel standjes die allerlei sierraden en andere Native Americam artikelen verkopen, daar worden ook best goede zaken gedaan heb ik het idee.

Jaqueline, Peter en Natasja vertrekken rond 04:00 pm richting het huisje wat ze gehuurd hebben, zij willen vanavond nog terug komen om het begin van dit spektakel mee te maken, om 06:00 pm is er nogmaals een show.

Om 04:30 wordt de middagshow beëindigt met wegdragen van de vlaggen, we lopen daarna samen met Bart en Evy terug naar de campground, hier haalt Evy de sleutel van de kamer op, die was vanmorgen nog niet gereed, en kunnen ze hun spullen naar de kamer brengen.

We proberen even of we in de camper kunnen internetten en als dat niet lukt gaan we bij het kantoor zitten daar lukt het wel, als het wat frisser wordt gaan we in de Video Arcade zitten.

Ik was al klaar maar Annie krijgt ineens geen verbinding meer als ze daar wat over zit te mopperen zegt een man die daar ook zit ineens in het Nederlands dat ze het via een andere verbinding kan proberen dat vraagt wel een ander code maar die heeft de man al gekregen nadat hij had geklaagd op het kantoor over de slechte verbinding.

Op de vraag waar komen jullie vandaan zeggen wij Zeeland, ik ook zegt de man “Middelburg” dat is dus nog geen tien kilometer bij ons vandaan, het moet niet gekker worden.

Vandaag gereden: 114 mile.

Getankt: niet

Campground: Ponderosa Campground, kosten $ 37,80 met AAAkorting full hookup en zeer trage wifi, die bij het kantoor wat beter werkt.

Dag 21 zondag 19 juni Cody > Yellowstone NP

Vanmorgen om 07:00 am opgestaan (Annie) ik mag altijd een kwartiertje langer blijven liggen, daarna ontbijt en dan gaat Annie nog even naar de Video Arcade om met haar moeder te bellen, ik koppel ondertussen alle hookup’s af en schuif de slide’s in, zodat de camper klaar is om te reizen.

Vuil water was gisteren al gelost en ook schoonwater was weer aangevuld zodat we weer een paar dagen zonder hookup kunnen.

We stoppen eerst bij de Walmart om de voorraden aan te vullen en vervolgens wordt de brandstoftank gevuld, we draaien de US-14-16-20 west weer op en rijden richting de oostingang van Yellowstone.

Toen we bij de Walmart buiten kwamen spetterde het wat en dat werd langzaam meer, toen we de tunnel bij Buffalo Bill Dam uitkwamen wat het spetteren ineens een volle regenbui.

Deze keer geen wildlife gespot op weg naar de ingang, ook op het stuk naar Fishing Bridge Junction geen dieren te bekennen behalve dan wat Bisons die tegen een heuvel liepen.

We nemen de afslag naar Lake Butte Overlook en maken daar een paar foto’s van Lake Yellowstone.

Volgende stop Steamboat Point maar daar zag de lucht zwart van de muggen dus hebben we dat maar overgeslagen, ik heb namelijk niet zulke goede ervaringen met Yellowstone muggen.

We slaan af richting de West Thump omdat we willen overnacht op Bridge Bay campground, daar moet de heer van dienst even zoeken naar een plek die geschikt is voor een 31 ft met twee slide’s maar hij kan een plekje vinden, de H-loop blijkt nog gesloten wegens te veel sneeuw dus heeft hij veel minder keus, dat zijn toch 64 plekken die niet bruikbaar zijn.

Even de plek bekeken en dat gaat wel lukken, hij vraagt wel wat levelen maar dat is niet zoveel.

We gaan richting Canyon en draaien de North Rim Drive op, gisteren had Bart (Dude) verteld dat hij daar een Osprey op zijn nest had gefotografeerd dus willen we die ook graag even zien, we vinden hem (met dank aan Bart) bij Lookout Point zo hebben we deze reis de twee grootste Birds of Prey die in het park voorkomen op de foto.

We gaan door richting Tower-Roosevelt en gebruiken net voor Dunraven Pass de lunch op een Overlook, bij Tower Junction gaan we rechtdoor richting Mammoth en zien na een paar honderd meter twee Yellow bellied marmot op een rots zitten, helaas geen enkele stop mogelijkheid dus een foto lukt niet, we zagen ze net te laat om er al rijdend een foto van te maken, een stuk verder zien we nog twee Pronghorn wel redelijk ver in het veld maar bij een turnout dus met de telelens kunnen we ze wat dichterbij halen.

Bij Mammoth waar het weer erg druk is gaan we richting Norris, de meadow bij Swan Lake is helemaal leeg geen dier te bekennen, er staat wel een groepje auto’s waarbij één heer zegt een Black bear te hebben gespot maar het lijkt er op dat hij een verbrande boomstronk voor een beer heeft aangezien, als je al lang aan het zoeken bent ga je op den duur iedere boomstronk of rotsblok voor een dier aanzien weten we uit eigen ervaring.

Een stuk verder vlak bij de trailhead voor de hike naar Grizzly Lake is weer een traficjam, er moet een Grizzly zitten, camper aan de kant en met zijn allen goed kijken, gelukkig is de beer zo vriendelijk om even het hoofd te bewegen anders hadden we hem nooit gevonden, ik dacht in eerste instantie dat het een rotsblok was, we zien alleen zijn kop maar als je daar op afgaat is het een flinke beer.

We lopen terug naar de camper en Annie wijst naar wat zij denkt dat het een reiger is maar die hebben geen rode kop, het blijkt een Sandcrane te zijn ( een soort kraanvogel) dus weer een nieuw dier op het lijstje.

Bij Roaring Mountain zien we er nog een en als we uitstappen nog een tweede, deze twee lopen dichterbij dan de eerste en ook in het open veld zodat ze heel wat beter te fotograferen zijn.

Bij Norris komt er steeds meer van de grote meadow boven water, als het in dit tempo doorgaat kunnen hier volgende week alweer dieren lopen.

We gaan richting Canyon en zien ook daar de meadow steeds droger worden, wildlife zijn we niet op dit stuk, zelfs geen Bison.

Weer richting Fishing Bridge, als ik vlak voor de afslag naar de South Rim Drive even aan de kant ga om wat auto’s voorbij te laten zegt de dame die daar met nog een paar mensen staat iets, dus doet Annie het raam naar beneden, er staat een beer ze weet alleen niet welke, want het is haar eerste beer, camper wat meer aan de kant en vlug gaan kijken.

Het is een Black bear en dan ook nog eens dicht aan de weg, binnen de kortste keren staat er een flinke bearjam en er is geen ranger te bekennen dat betekend dat er op een gegeven moment natuurlijk weer mensen het nodig vinden om dichterbij de beer te gaan, die heeft daar geen zin in en verdwijnt over een heuvel, verschillende mensen ook met kleine kinderen bij zich gaan er achteraan.

Wij hebben genoeg foto’s en willen de verder verloop van deze ondoordachtzaamheid niet weten, dus stappen we in de camper en rijden verder.

In Hayden Valley is de eerste grote kudde Bison aangekomen en die lopen dan ook nog dicht bij de weg, mooi voor de zondag bezoekers maar voor ons worden deze dieren al bijna te gewoon, klinkt erg verwend maar het is zo.

Bij Alum Creek zien we nog een eenzaam Elk vrouwtje, daarna rijden we door naar de campground maar zover komen we niet, een paar honderd meter voor de afslag naar de campground is weer een bearjam en hier zien we weer een Grizzly, jammer genoeg regent het op dat moment flink dus is het even uitkijken dat het fototoestel en telelens niet te nat worden, toch een aantal foto’s kunnen maken voordat de beer over een heuvel verdwijnt.

Omdat we denken dat we hem mogelijk vanaf de campground kunnen zien rijden we door tot de afzetting naar de H-loop, we zien wel wat mensen zoeken en wijzen maar geen van allen kunnen de beer vinden, we rijden dus terug naar de A-loop waar ons plekje is.

Met de drie van vandaag zitten we deze reis nu op elf beren, drie Grizzly en acht Black bear allemaal grote we hebben (nog) geen kleintjes gezien.

Er wordt vaak aangegeven dat Bridge Bay Campground zo mooi en ruim is maar dat vinden wij flink tegenvallen, het is een hele grote campground (450 plekken) met de plekken erg dicht bij elkaar, je hebt er dezelfde voorzieningen als op de campgrounds van de NPS (restroom met koudwater) maar moet er wel $ 8,79 meer voor betalen.

Vandaag gereden: 192 mile.

Getankt: Cody, 38,557 gallon á $ 3,799

Campground: Bridge Bay campground (Xanterra) kosten, $ 22,79 geen hookup alleen restroom met water.

vorige/volgende