Andere reisvehalen

Reisverhalen Annie


 

 

Dag 8 dinsdag 16-09-2003 Yellowstone NP

 

Vannacht weer in de cap-over geslapen, op de bank was ook niet je van het.

We werden gewekt door een grote onweersklap, het begon ook te regenen.

Om 09:00 uur naar het Norris Geyser Bassin gereden, net over de weg bij de camping, het was alleen net te ver om te lopen.

Het bassin was voor een gedeelte af gesloten, doordat er een verhoogde activiteit en temperstuur gemeten was er kunnen dan spontaan nieuwe geysers ontstaan.

Zou het dan toch echt een natuur verschijnsel zijn?

We hebben wel een deel van de route kunnen lopen maar de grote lope van de Back Basin was gesloten zodat we daar alleen Emerald Spring, Steamboat Geyser en Echinus Geyser konden bekijken, het Porcelain Basin was wel helemaal te lopen.

Daarna naar Mammoth Hot Spring, daar zijn terrassen te zien waar het water over heen loopt en door de afzetting van de mineralen uit het water zijn er terrassen gevormd.

Naar de Upper terrassen liep een weg die niet toegankelijk was voor campers, maar dat mocht ons niet tegen houden, deze weg toch gereden en het was goed te doen.

Bij de Lower terrassen een wandeling gemaakt, ook daar konden we niet overal lopen, omdat ze een nieuwe trap aan het maken waren, de oude was door een nieuwe bron te dicht bij het Geyser gebied gekomen.

Doordat we niet overal konden komen waren we vlugger klaar dan dat we gedacht hadden, daarom zijn we nog doorgereden naar Tower-Roosevelt daar staat in een zijdal de enige versteende boom van heel Yellowstone, voor we daar waren eerst maar gegeten en gewacht tot het wat minder regende, het was ondertussen gaan gieten.

Hierna doorgereden naar Tower Fall, op de weg van Roosevelt naar Tower Fall zagen we 2 bighornsheep, we konden alleen niet stoppen om een foto te maken omdat het te druk was op de weg, op de terug weg werd de lucht pik en pik zwart en ging het flink regenen en onweren.

We moesten nodig wassen en zijn dus op zoek gegaan naar een particuliere campground met laundry, deze was net buiten het park in Gardiner we zitten nu in Montana en omdat we ook nog wat boodschappen nodig hadden kwam dat goed uit.

Ook moesten we nog steeds antihistamine kopen, Annie had nog steeds last van een allergie.

Het stadje was 3x niks, niet eens een fatsoenlijke winkel en al helemaal geen drugstore, nog maar een dag niesen!

Op campground 2 machines was gedraaid en gedroogd.

Campground Rocky Mountain RV Park kosten $ 28,00 met full hook-up.

Vandaag gereden 79 mile

Hoogte 5200 feet = 1560 meter

 

Dag 9 woensdag 17-09-2003 Yellowstone NP - Cody

 

Om 08:30 uur weer onderweg naar de Yellowstone Canyon, waar de bergen een waar kleuren palet zijn.

Het park weer in door de enorme poort die de North Entrance vormt, dit was in de begin jaren de hoofdingang van het park, omdat de weg tussen Roosevelt en Canyon Village gesloten is i.v.m een wegreconstructie zijn we eerst terug gereden naar Norris en daar de weg dwars door het park naar Canyon Village genomen.

Het had die nacht gesneeuwd en alles zag wit, ook onderweg kregen we nog wat sneeuw.

Eerst een paar boodschappen gedaan, we hadden gehoord van mensen op de camping dat erin Canyon Village een redelijke winkel was, ze hadden in ieder geval antihistamine (Benadryl), omdat het bijna einde seizoen was hadden ze niet meer echt veel, ook het postkantoor had geen postzegels meer, die ging de volgende dag al dicht.

De wandelingen die we gepland hadden hebben we allemaal kunnen doen, alleen was het ijzig koud.

De Lower en Upper Fall hebben we van alle kanten kunnen bekijken, eerst via de North Rim en vervolgens via de South Rim, om de Lower Fall vanaf onderen te bekijken moesten we wel heel veel moeite doen, via de Uncle Tom’s Trail moesten we 150 meter naar beneden over een steile weg en een trap, de meeste moeite hadden we om weer boven te komen, we moesten dan ook regelmatig rusten, deze trail word dan ook afgeraden voor mensen met hart, long of andere gezondheids problemen maar over stevige rokers werd niets gezegd .

Onderweg hadden we veel last van opstoppingen, moesten dan soms wel 20 minuten wachten om door te kunnen rijden, overal waren ze aan de weg bezig, er was maar 1 rijbaan beschikbaar en dan over een flinke afstand, als er dan een kant mocht gaan rijden waren het ook hele files, vooraf gegaan door een pilotcar.

Onze laatste stop was een serie modderpoelen met de naam Mud Volcano, wat ook weer een flinke klim was, maar als je slim was nam je de makkelijkste kant naar boven en de moeilijkste naar beneden.

Nog even gas getankt bij Fishing Bridge, doordat we steeds op campings staan zonder voorzieningen gaat het gas er goed door heen, voor de verwarming, warm water, en de koelkast.

We waren van plan om deze nacht ook nog in het park te slapen, maar hebben besloten om toch maar door te rijden naar Cody, we dachten ook dat het lager zou liggen, maar dat scheelde niet zoveel, hadden onderweg een flinke sneeuwbui, voor onze begrippen een sneeuwstorm.

Dus via de East Entrance het park uit en over de US-14 naar Cody gereden.

In Cody een Good Sam camping gevonden.

We lopen anderhalve dag voor op het schema, doordat we in Yellowstone niet alles konden zien wat we wilden.

Campground Ponderosa Trading Post kosten $ 22.89 met GS korting en full hook-up.

Vandaag gereden 142 mile

Hoogte 5080 feet = 1524 meter

 

Dag 10 donderdag 18-09-2003 Cody – Bighorn NRA

 

Vanmorgen een beetje uit geslapen, tot 08:00 uur, we slapen nog steeds in de cap over, ondanks dat het vriest, we laten nu de kachel een beetje bij staan, dan is het in ieder geval niet zo koud.

Cody is een stadje dat bekent geworden is door Buffalo Bill, die was beroemd geworden door zijn Wild West shows, er is in Cody nog een saloon waar een kersenhouten bar staat, die hem werd geschonken door de Engelse Koningin.

Doordat we zover voorlopen op het schema alles op zijn gemak gedaan, om 10:00 uur boodschappen gaan doen, eerst naar de Wal-Mart, daar Benadryl gekocht, was de helft goedkoper dan in het park, ook 2 koffiemugs gekocht, blijft de koffie lekker warm.

Daarna hebben bij een Outlet Trading Post wandelstokken gekocht, stokken die je uit kan schuiven, zo kunnen ze goed in de koffer, de stokken kosten normaal $ 129,95 nu voor $ 46.95, ook sandalen gekocht van $ 89.95 voor $ 32.95, bespaarden we mooi $ 140.

Toen moesten we nog de rest van de boodschappen doen bij Albertsons, daar bespaarden we weer $ 18.66 met onze savingscard, zelf op sigaretten krijg je korting, daar bespaarden we nog eens $17.20 op.

Omdat ze in Wyoming geen bier mogen verkopen in de supermarkt, moeten we nog naar de drankwinkel voor bier.

Toen eindelijk een HAMBURGER met FRIET, wilde dat al een paar dagen, gehaald bij Wendy’s daar hebben ze echt de lekkerste hamburgers (echt vlees).

Daarna zijn we vertrokken richting Bighorn Canyon NRA, via de US-14A bij Lovell eerst nog het visitor center bezocht dat is namelijk niet in het park zelf, aan de dienstdoende ranger gevraagd of de campgrounds binnen het park nog open waren, dat waren ze maar er was geen water meer en ook het dumpstation was al gesloten.

Ook de boatramp bij Horseshoe Bend was dicht vanwege de lage waterstand, toen we die de volgende dag bezochten kon ik dat goed begrijpen als je beneden aan de ramp was moest je nog zeker 2 mile door de modder voordat je bevaarbaar water tegen kwam.

We zijn in een keer doorgereden naar het eind van het park bij Barry’s Landing, hier zaten we weer in Montana, in de omgeving van de boatramp wat rondgekeken en daar verschillende cactussen en yucca’s gevonden.

 

 

De campground was vlak bij de boatramp, we stonden echt midden in de middle of no ware, er stonden s’avonds nog 3 andere campers verder niks, er was ook maar plaats voor 14 eenheden.

We zagen hier Big Horn sheep, er liep een flinke groep in een rivier bedding, later op de camping zagen we er nog 4 die tegen de bergwand op liepen.

We zijn een flink stuk gedaald vandaag.

Campground Barry’s Landing kosten $0,00 geen hook-up, volgens het campgroundboek $5,00 maar we konden niets vinden waar we de centen kwijt konden en ook de ranger die in de loop van de avond langs kwam gebaarde van niets dus misschien koste het niets omdat het buiten het seizoen was.

Vandaag gereden 84 mile

Hoogte 4200 feet = 1260 meter

 

Dag 11 vrijdag 19-09-2003 Bighorn Canyon NRA - Gillete

 

Heerlijk geslapen, het is nu een stuk warmer, nu we zoveel gedaald zijn.

Na het ontbijt en de gebruikelijke klusjes, zijn we naar Devil Canyon Overlook gereden.

In het gebied waar we nu zijn lopen nog wilde mustangs rond, helemaal wild leven ze niet meer, ze worden gevoed op een ranch daar, ze lopen wel gewoon los in het gebied.

Devil Canyon lijkt een beetje op de Grand Canyon, maar dan een stuk kleiner.

Na een kort bezoekje aan Horseshoe Bend waar niets te beleven viel door de lage waterstand het park weer verlaten.

Verder over de US-14A oost richting Burgess Junction, deze route wordt afgeraden voor campers, ook op de campground in Cody werden we er voor gewaarschuuwd, ik denk dat het is omdat de weg op een gegeven moment heel erg stijl is, maar we kwamen toch ook nog Class A campers tegen van 36 feet dus waren we niet de enige die het er op waagden, het is dan ook een schitterende route dwars door het Bighorn forest de bergen over naar Medcineweel, dat is een heilig gebied van de indianen, alleen ligt het op 10.000 feet en was het er zeer koud, op sommige plaatsen lag er nog sneeuw.

 

Ook moesten we 1.5 mile rijden, over een heel slechte onverharde weg en dan nog een heel stuk lopen voor er konden komen, er dus toch maar vanaf gezien.

Bij Burgess Junction komen de US-14 uit Cody en US-14A weer samen om bij Ranchester op de I-90 uit te komen.

Daarna alleen maar over de I-90 oost gereden, heel erg saai, alles wat we zagen waren heuvels met dezelfde begroeiing, koeien en herten.

We lopen nog steeds voor op het schema, zijn nu ook weer verder gereden dan gepland stond, dat maakt de volgende reis dag wat korter.

Campground Green Three’s Crazy Woman in Gillette $21.49 met full hook-up

Vandaag gereden 237 mile

Hoogte 4500 feet = 1350 meter

Temperatuur 23 graden

 

Dag 12 zaterdag 20-09-2003 Gillete – Devils Tower NM - Wall

 

Toch goed kunnen slapen, ondanks dat er de hele nacht een goederentrein langs reed en die moest ook nog steeds blazen, hier blazen ze bij ieder overgang die de trein moet passeren.

Om 08:45 uur weer gaan rijden, eerst nog een stuk over de I-90 oost en bij exit 153 de US-14 / S-24 noord genomen en naar Devils Tower NM gereden, ook weer een heilige berg voor de indianen, het is ook een geliefde plek voor bergbeklimmers, we zagen er verschillende in de touwen hangen om naar boven te klimmen.

Wij hebben een wandeling rond de berg gemaakt, de Tower Trail 1,3 mile en niet al te moeilijk zodat je hem langs alle kanten kon bekijken.

LEGENDE VAN MATEO TEPEE (DEVILS TOWER)

 

 

Er waren eens 8 kinderen aan het spelen, 7 zusjes en een broer.

Plotseling verstijfde het jongetje;

Hij beefde heel erg en begon op handen en voeten te lopen.

Zijn vingers werden klauwen en zijn lichaam raakt helemaal bedekt

met een dikke vacht.

Waar zo-even nog het jongetje stond,

Was nu een beer verschenen.

De zusjes waren doods bang en zetten het op een lopen.

De beer kwam achter hun aan.

Hollend kwamen de meisjes bij een stomp van een boom die hen

toe riep op hem te klimmen.

Zij gehoorzaamden en de boom begon snel te groeien.

De beer wilde de zusjes doden, maar zij waren net buiten bereik

Woedend graaide hij met zijn klauwen tegen de boom, waarbij hij de barst los scheurde en diepe groeven trok in de stam.

De boom bracht de meisjes naar de hemel,

waar zij de 7 sterren van de Grote Beer werden.

Van de boom bleef alleen het onderste deel van de stam over en versteende.

De groeven die de klauwen van de beer maakte zijn nog steeds zichtbaar.

 

 

Ook zagen we prairie dogs, dat zijn een soort grondeekhoorns, ze lijken wel wat op marmotten maar dan groter,

Ze doen niets anders dan gangen graven.

Hierna moesten we terug rijden naar de plaats waar we getankt hadden, we hadden de benzinedop daar laten liggen, toen we daar kwamen lag hij nog netjes op dezelfde plaats als waar ik heb had neergelegd.

Over de I-90 oost naar onze volgende state, South Dakota, verder richting Badlands gereden, wat ook weer een slaapverwekende rit was, Annie kon dan ook haar ogen niet altijd open houden, het waaide behoorlijk hard op deze weg.

In Wall een plekje voor de nacht gevonden.

Weer een stuk gedaald.

Campground, Arrow CG, kosten $ 19.44 met GS korting en full hook-up

Vandaag gereden 274 mile

Hoogte 2800 feet = 840 meter

 

Dag 13 zondag 21-09-2003 Wall - Badlands NP

 

Vanmorgen uitgeslapen en om 10:00 uur zijn we te voet naar de Wall Drug gegaan, dat is een winkelcentra met oude winkeltjes.

De Wall Drug is opgericht door een echtpaar dat daar een winkeltje had wat voor geen meter liep.

Om wat aan de bekendheid te doen zijn ze borden langs de weg gaan zetten met de tekst ’Gratis IJswater’ voor ze terug thuis waren stonden de eerste klanten al in de winkel, vanaf die tijd liep de winkel goed.

Er werden zelfs borden in bijna alle staten van Amerika gezet tot de vrouw van President Johnson, zich daar zo aan ergerde dat ze weg moesten, nu staan ze nog steeds in de staat South Dakota.

Het is de loop van de jaren steeds uitgebreid en onder tussen is het een toeristtrap met een soort kermis vermaak, met zingende cowboys, indianen een grote T-Rex spuwt er om de zoveel tijd vuur, als je overal maar geld in deponeert.

Natuurlijk zijn er ook de gebruikelijke souvenirwinkels.

We hebben een varken op een motor en een placemat met een cactus gekocht en van de staten waar we de afgelopen jaren zijn geweest een magneet in de vorm van de betreffende state.

Daarna terug naar de campground om de camper op te halen.

Om 13:00 uur naar huis gebeld, wat in etappe’s ging, de eerste keer hadden we geen pen bij ons om een nummer op te schrijven, de tweede keer, kregen we de ingesprektoon, bij de derde keer lukte het eindelijk waren onder tussen wel een half uur te laat.

We waren toen al op de camping waar we wilden overnachten, toen we daar stopten kwam er een echtpaar naar ons toe en die vertelde dat er alleen nog elektra was en verder alles gesloten was, de campground stond te koop, er hing wel een nightbox aan de muur om je geld in te doen maar betalen voor hook-ups die er niet zijn was niet ons idee.

We zouden toch maar 1 nacht hier blijven en de volgende nacht aan de andere kant van het park slapen, nu maar besloten om dan 2 nachten daar te slapen.

In het park eerst gegeten en visitor center en een overlook bezocht, voor we een wandeling wilden gaan maken werd de lucht pikzwart, toch de wandeling kunnen doen de Door Trail ¾ mile en rolstoel vriendelijk dus niet echt moeilijk, daarna ging het regenen.

Onderweg cactussen gezien, in het park moest een Coryphantha viviparra te vinden zijn, terwijl ik andere cactussen aan het fotograferen was, trapte Annie er bijna op 1 en dat was dan ook de enige die we gevonden hebben.

Campground, Badlands Interior Campground and Motel, kosten $ 14.95 met GS korting met full hook-up.

Vandaag gereden 33 mile.

 

Dag 14 maandag 22-09-2003 Badlands NP

 

Vanmorgen geslapen tot de wekker afliep om 08:00 uur uit bed, en om 09:00 uur zijn we het park ingereden.

We hebben onze wandelstokken uit geprobeerd op een wandeling over en door de bergen, die ongeveer anderhalf uur duurde, het liep een stuk makkelijker als je steun had met klimmen en dalen.

Eerst de Window Trail gedaan ook weer een rolstoelpad van ¼ mile met op het eind een mooi viewpoint, daarna de North Trail dat is wel een stevige hike, op het eind kijk je op het visitor center en de valley richting Interior, er was een stukje bij dat we over een ladder naar boven moesten klimmen, deze ladder bestond uit 2 staaldraden met daar tussen ronde houten palen als trede, heel erg steil, terug moesten we over dat zelfde stukje maar nu naar beneden, je moest achteruit de ladder af.

Op de Cliff Shelf Nature Trail kwamen we een ratelslang tegen, wat bij sommige mensen paniek veroorzaakte, maar de slang verdween vlug onder de struiken, ik kon hem daarbij nog net fotograferen eindelijk na drie reizen.

Daarna het park door gereden en wat kleinere wandelingen gemaakt.

Ook zijn we naar een veld geweest waar prairie dogs zitten, de Roberts Prairie Dog Town aan de westkant van het park niet de weg naar Wall volgen maar linksaf 5 mile over een gravelroad, heel leuke beestjes, die heel jammer door sommige mensen gevoed worden, want dan gaan ze zo leuk recht op zitten.

Voor de beestjes is dat dodelijk zeker als men ze chips voert, zout staat niet op hun menulijst en volgens mij drinken ze niet dus gaan ze dood.

 

 

 

 

Er liepen ook 2 coyote’s rond, we zagen duidelijk dat ze aan het jagen waren, ze slopen over het veld, ze eten o.a. prairie dogs, ook zagen we verschillende roofvogels boven de kolonie zweven.

Daarna deden we de mooiste maar moeilijkste klim, de Saddle Pass Trail met een gedeelte van de Medicine Root Trail er achteraan, eerst stijl een bergpas door op handen en voeten, lang leve de wandelstokken, boven kwamen we op een grote vlakte, die je helemaal over kon steken, wij hebben hem tot ongeveer de helft gedaan, waren toen al ruim een uur onderweg en het liep tegen 17.00 uur.

We zouden de trial helemaal rond moeten doen en het feit dat het vroeg donker wordt, vonden we het een te groot risico om verder te gaan.

We moesten niet voor niets onze namen en waar we naar toe gingen in een boek schrijven aan het begin van de trail, het was dus een redelijk gevaarlijke trail.

Terug naar beneden was een hele klus, doordat het zo stijl was en er los grind lag was het uit kijken om niet te glijden.

Het was toch een klim die de moeite waard was, de mensen die we gisteren hadden gesproken hadden ons op die trail gewezen.

Op de camping gegeten en gedoucht en de was gedaan.

Campground, als gisteren, kosten $ 14.95

Vandaag gereden 78 mile