Dag 1 vrijdag 25 november

Gisteren middag online ingecheckt, daar was nog wel een telefoontje naar Amerika voor nodig want er verscheen een melding dat de reservering wel bekent was maar er ontbraken benodigde gegevens.

Welke dat waren weten we nog steeds niet, want terwijl ik met de medewerker van US Airways aan de telefoon was en hij alle gegevens die hij al had opnoemde kwam ineens het goede incheckscherm tevoorschijn.

Vanmorgen waren we om 06:00 am uit bed en om 06:30 zaten we in de auto onderweg naar Brussel, de ring Antwerpen was rustig maar op de E-19 kwamen we op zo’n 8 kilometer voor Brussel in de verwachten file, ging nog redelijk vlot dus om 08:15 stond de auto in de gagage van P-3 en konden we de balie van US Airways opzoeken.

Daar waren ze om 08:30 al bezig met het veiligheidspraatje en inchecken, waarom je als je thuis de boardingpassen al hebt uitgeprint je op de luchthaven weer nieuwe krijgt kan ik nog steeds niet volgen.

De tijd tot we konden boarden gedood met shoppen (shag) en mensen kijken en om 11:00 am begonnen ze met boarden dit ging zeer vlot dus ging om 11:30 de deur dicht en om 11:45 kwamen de wielen los, een kwartier vroeger dat gepland.

Rustige vlucht met bijna geen turbulentie maar ook weinig service, kort na de start kwam de warme maaltijd (Beef or Pasta) met een blikje drinken en daarna nog een beker koffie, halverwege de vlucht een beker jus of water met een zakje mini pretzils en tegen het eind van de vlucht een warm broodje en een blikje drinken en dat was het dan, verder kwamen ze langs met taxfree producten en mogelijkheden om mijlen te kopen en binnenlandse vluchten voor 30.000 mijl te kopen via een speciale actie.

Voor ontspanning moet men het op de intercontinentale vlucht doen met beeldschermen in het gangpad (die hangen zo laag dat je er als je meer dan 1,90 meter bent je hoofd tegen stoot), de benodigde koptelefoon moet men kopen ($ 5,00) op de binnenlandse vlucht is helemaal geen entertement.

Na een vlucht van 9 uur landen we op PHL en kunnen op weg naar Immigration, dat kan nu wel wat meer ontspannen dan dit voorjaar toen we door vertraging op de eerste vlucht maar 1 uur overstaptijd hadden, nu ruim 3,5 uur, immigration ging vlot, de koffers lieten even op zich wachten daarna vlot door customs en de koffers afgeven voor de tweede vlucht, bij de security tussen A en B terminal stonden flinke rijen dus daar waren we wat meer tijd kwijt.

Op de B terminal even de gate opgezocht maar daar vertrekken voor onze vlucht nog 2 of 3 vluchten dus gaan we het winkelgebied in, dat heeft een verrassend groot aanbod dus komen we hier onze tijd goed door, nog even wat eten bij Wendy’s en dan naar de gate.

Boarden zou om 06:05 pm beginnen maar om 06:00 komt de mededeling dat de piloot verlaat is en pas om 16:45 verwacht wordt en als de piloot niet aanwezig is mag men niet boarden.

De reden hiervan ontgaat mij een beetje, hij is naar mijn idee gewoon chauffeur van een lijnbus, gelukkig mag schijnbaar wel de bagage aan boord want als hij er eenmaal is en men op 07:00 pm begint met boarden zijn we binnen 10 minuten los van de gate, met een volle vlucht en 1 apparaat om alle boardingpassen te lezen/scannen ging dat dus heel vlot, helaas moeten we achteraan aansluiten in een file van vertrekken de vluchten dus wordt de tijdwinst van het boarden hier weer verspeelt.

De vlucht gaat weer vlot en zonder turbulentie, onderweg 1 keer een beker drinken en dat is het dan, om 09:55 pm landen we op MIA en na een behoorlijke avondwandeling komen we daar bij de bagagebanden waar we nog moeten wachten, want er is nog geen koffer te zien dus even naar buiten, ook daar weinig activiteit maar als we later met de koffers buiten komen beginnen er ook taxi’s te komen dus hier weer in de rij voor de taxi en die brengt ons vlot naar ons hotel waar we tegen 11:00 pm aankomen.

Inchecken koffers op de kamer en even ontspannen, als ik even naar buiten loop voor een nicotineshot word ik verrast door een kleine regenbui, niet genoeg om de straat nat te maken maar genoeg om even onder een luifel te gaan staan, de temperatuur is wel heel aangenaam ook op deze tijd van de dag is het nog 27 graden.

Allebei redelijk gaar na een lange dag is het even douchen, een sms naar het thuisfront dat we goed zijn aangekomen en lichtuit.

Dag 2 zaterdag 26 november

Na een goede nachtrust kwamen we rond 06:30 am uit bed, eerst even naar buiten gelopen voor een shagje, in de lobby stond het ontbijt al klaar dus zijn we dat eerst maar gaan nuttigen.

Het (gratis) ontbijt stelt niet veel voor, wit en bruin brood wat je kan roosteren in een toaster, jam, chocopasta en pindakaas om er op te doen, een soort koffiekoek, een paar soorten serials, koffie, thee, melk, appelsap en sinasappelsap en dan heb je het wel gehad maar de maag is gevuld dus kunnen we er even tegen.

Na het ontbijt werken we eerst de reisverslagen bij om die daarna in de lobby online te zetten, wifi op de kamers is er niet maar die in de lobby is redelijk snel.

Tegenover het hotel zit een Starbuck dus als je goede koffie wil is het even de weg oversteken.

Het is vandaag half bewolkt met een stevige wind, goed weer om te verbranden dus, we besluiten om eerst het strand maar eens te verkennen we gaan eerst een klein stukje zuid om aan het einde van Ocean Drive de strandovergang te nemen, er staat mede door de harde wind een flinke surf, de vlaggen op de strandposten geven dan ook aan dat het niet veilig is om te zwemmen.

Langs de vloedlijn ligt ook veel rommel waarschijnlijk van een moeras in de buurt want er zitten best veel zaailingen van mangovebomen tussen, het water heeft een zeer aangename temperatuur dus ga ik even pootjebaden.

We wandelen op het gemak langs het strand waar het nog erg rustig is maar het is ook nog vroeg, we lopen tot 17th street om daar het winkelgebied rond Lincoln en Washington Ave, daar worden in een Crocs winkel de eerst inkopen gedaan, ook verschillende souvenirwinkels worden bekeken (zonder aankopen), bij de Mc D. halen we een Frappé om daarna weer richting Ocean Drive te lopen.

We daar gaan daar door Lummus Park een lange smalle strook waar geen hotels staan, goed onderhouden met verschillende kinderspeelplaatsen en speelvelden voor o.a. volleybal, hier zien we veel zwervers die in de schaduw van de bomen liggen te slapen.

We willen eigenlijk een bustour maken en zien hier een opstappunt voor de Big Bus Tours een hop on hop off bus met dubbeldekkers zoals je in veel steden ziet.

We informeren naar de mogelijkheden en nemen een 24 uurs ticket, er zijn twee op elkaar aansluitende loops, 1 door Miami Beach en 1 door Miami City iedere loop kost zonder uitstappen 90 minuten en de City loop is net op tijd om de laatste rit naar Miami Beach te kunnen nemen.

Persoonlijk vonden we de Beach loop leuker/mooier dan de City loop, op de City loop moest men goed uitkijken voor laag hangende takken, vooral in de wijk Coral Gables was het regelmatig bukken, door de vele bomen zag men ook weinig van de mooie huizen.

Leuk weetje voor deze omgeving: als de mensen zeggen meertalig te zijn is de tweede taal die men spreekt Engels de eerste taal is hier Spaans in Little Havana komt men dat ook veel reclameborden tegen die alleen in het Spaans zijn, als men dat niet beheerst (zoals wij) moet men dus maar raden wat er op die borden staat.

Weer terug op de bus richting Miami Beach waaiden we door de harde terugwind op de bruggen bijna van het open bovendek af mede omdat we nu een chauffeur met een zware rechtervoet hadden.

Op de heenweg lagen er bij de cruise terminals vier cruiseschepen binnen waaronder een zusterschip van het schip waar we morgen mee weggaan, op de terugweg lag er maar 1 meer aan de kade het is dan ook al na 04:00 pm het tijdstip waarop veel cruiseschepen vertrekken.

Eenmaal terug op Miami Beach stappen we 1 halte voor ons hotel uit omdat die halte veel dichter bij het hotel is dan de halte waar we opgestapt zijn en dat stuk kenden we al omdat we daar al gelopen hadden.

Eerst even terug naar het hotel om wat op te frissen en daarna gaan de Ocean Drive weer op om te eten, we komen uit bij TGI Friday’s waar we allebei genieten van Shrimps Key West.

We lopen terug richting hotel maar steken eerst de weg over om op het terras bij Starbuck te genieten van en beker koffie en het lekkere weer, we zitten daar uit de wind en ze hebben er heerlijke stoelen staan dus zakken we lekker onderuit.

De rest van de avond wordt gebruikt om de verslagen bij te werken en de koffers in te pakken.

We hebben twee nachten geslapen in het Century Hotel, een wat ouder hotel wat men op dit moment aan het opknappen is, beneden is het zo te zien al een heel eind klaar en wat we er van gezien hebben ziet er weer tiptop uit, boven moeten ze nog doen, onze kamer was nog een oude kamer maar wel netjes een schoon voor de prijs die wij betaalde zeker in deze omgeving een goede plaats.

Geboekt via Hotels.com kosten € 104,22 per nacht ex tax.

Miami zal voor veel mensen een droom zijn maar ons kan het nog niet echt bekoren, daarbij zal wel meespelen dat wij geen strand-lig en uitgaans mensen zijn.

Dag 3 zondag 27 november

Vanmorgen tegen 07:00 am opgestaan en na het gebruikelijke ochtend shagje meteen maar aan het ontbijt gegaan, bijna het hele hotel was nog in diepe rust dus was het lekker rustig in de lobby.

Koffers verder inpakken en daarna heeft Annie nog een poging gedaan om de foto’s bij haar verslag te zetten maar net als gisterenavond is de wifi erg traag dus lukt dat niet.

Om de tijd wat te doden besluiten we om maar een ochtend wandeling te maken over het strand, vanmorgen hebben we een bijna wolkenloze lucht wel staat er nog steeds een flinke wind maar de temperatuur is aangenaam.

Bij de Starbuck is het weer druk met de mensen die daar volgens mij iedere morgen komen als ze de hond uitlaten, er staat ook een bak water voor de honden en ze hebben een speciaal raam waar men kan bestellen zonder met de hond de zaak in te moeten, mooie service die gezien het aantal mensen die we er al twee dagen gezien hebben zijn geld zeker wel opbrengt.

Op het strand is het al en stuk drukker dan gisteren, meer mensen die vrij zijn en ook mooier weer dan gisterenmorgen, we kijken wat rond en gaan dan aan de landkant op een muurtje zitten mensen kijken.

Iets na 10:00 uur lopen we terug naar het hotel en verzamelen onze spullen, tegen 10:45 checken we uit en gaan naar buiten, de man van het hotel roept een taxi aan, die hebben wat verderop een staanplaats waar meestal wel 1 of meerdere taxi’s staan te wachten, we gaven aan waar we naar toe willen en binnen een kwartier staat we bij de terminal van Norwegian Cruise Line.

Volgens de papieren zouden ze om 12:00 uur beginnen met inchecken maar we kunnen gelijk doorlopen, de koffers kunnen we gelijk uit de taxi al afgeven daar gaat een label met hut/kamernummer aan en worden bij je kamer afgeleverd.

Het inchecken gaat bijna net als voor een vliegreis, paspoort controle, digitale foto maken en securitycheck als op het vliegveld alleen hoeven hier de schoenen niet uit, water mag mee als het een nieuwe fles is, aangebroken flessen moet men weggooien.

Na het inchecken wordt men naar een hal verwezen, waar men moet wachten tot men aan boord mag, net als bij veel airlines werken ze hier met een soort van boardingzone maar als we aan boord mogen worden de mensen gewoon per rij aangewezen om aan boord te gaan.

Om 12:30 konden we aan boord, men kon eventueel de carry-on bagage afgeven zodra men aan boord kon maar moest daar dan later weer wel zelf om, we hadden beide maar 1 trolley waar dan ook nog eens de fotospullen inzaten dus hebben we ze maar bij ons gehouden terwijl we het schip een beetje verkend hebben en wat te drinken en te eten gehaald hebben.

Tegen 02:00 pm werd er omgeroepen dat de kamers beschikbaar waren dus zijn we die maar eens op gaan zoeken, we zitten bijna vooraan het schip aan stuurboordzijde (rechts voor de niet varende), mooie kamer met een kingbed en een verrassend ruime badkamer en een balkon met twee stoelen en een tafeltje.

Rond 03:00 wordt er omgeroepen dat er om 03:15 een life boat drill is waar iedereen bij aanwezig moet zijn, verstoppertje spelen heeft geen nut want men tekent je naam af en men gaat alle kamers langs om te kijken of ze leeg zijn, de drill zelf stelt niets voor er wordt namelijk alleen voorgedaan hoe je een reddingsvest aan met doen.

We blijven op deck 7 waar de reddingsboten hangen om daar op het open deck het vertrek mee te maken en het eerst stuk uit de haven uit tot buiten de pieren zodat we een goed zicht hebben op Miami Beach.

Daarna zoeken we onze kamer weer op waar ondertussen de koffers voor de deur staan te wachten dus kunnen we eerst uitpakken, omdat we zeven dagen aan boord zijn maken we de koffers helemaal leeg.

Hierna genieten we van het uitzicht en de sunset vanaf ons balkon, rond een uur of 07:00 zijn we een hapje gaan eten, volop keus voor ieder wil en het toetjes buffet doet niet onder voor die in Las Vegas.

We verkennen het schip nog wat verder en zitten daarna nog een hele poos op ons balkon, niet dat je daar wat ziet want het is aardedonder maar de zeelucht en het geluid van de golven is een rustgevende ervaring.

Dag 4 maandag 28 november

We waren vanmorgen even na 07:00 uit bed, het schip was al vaart aan het minderen en onze bestemming voor vandaag was al in zicht, ook de eerste tender ( kleine boot) waarmee men aan land kon lag al buitengaats te wachten deze was vooral bestemd om personeel en voorraden naar het eiland te brengen.

Dit eiland heeft geen haven waar grote schepen in kunnen dus gaan we voor anker en worden met tenders aan wal gebracht, de tenders zijn (oude) verbouwde landingsvaartuigen, er zijn twee dekken met banken op gemaakt waar een paar honderd mensen op kunnen zitten, bij het cruiseschip gaat men via een loopplank naar het bovendek en op het eiland zijn er aanlegsteigers waar men de klep op laat zakken zodat men via het benedendek van boord kan.

We zijn bij de Bahama’s en wel bij Great Stirrup Cay dit eiland is in 1977 door de Belcher Oil Company verkocht aan Norwegian Cruise Line (toen nog Norwegian Carribbean Line) en wordt sindsdien gebruikt als stop voor haar cruiseschepen.

Men is de laatste jaren volop bezig om meer voorzieningen aan te brengen om de gasten nog meer vertier te bieden zo is er een hele nieuwe baai uit de rotsen gegraven om te kunnen snorkelen en zwemmen in veilige omstandig heden.

Dat snorkelen zal in de toekomst best mooi kunnen worden maar nu is er nog weinig te zien.

Wij gaan eerst op het gemak ontbijten in een van de vele restaurants er wel aan denkend wat de taxichauffeur tegen ons zie, die zie namelijk “je kan gemakkelijk 5 pond zwaarder van boord komen dan je er op gaat” het eten is uitgebreid en (bijna) 24/7 voorradig, alleen tussen 03:00 am en 06:00 is het wat moeilijker om aan eten te komen maar de rest van de dag kan je altijd wel ergens iets te eten krijgen.

Ook kopen is nog mogelijk want er zijn een aantal specialiteiten restaurants aan boord waar men extra voor moet betalen.

Na het ontbijt gaan we eerst achter een zogenoemde “Unlimited Fountain Soda Program” aan, hiermee heb je de hele cruise de beschikking over zoveel softdrinks per dag als je maar op kan, je kan ook iedere drank op de kamernummer laten zetten maar dat loopt nog al in de papieren, nu kunnen we bij iedere bar bestellen zonder kosten, er wordt een sticker op je kamersleutel geplakt en die hoef je dan alleen maar te laten zien als je wat besteld.

Ook krijgen we een thermobeker die je kan laten vullen en kan meenemen naar je kamer of waar je maar naar toe wil, deze beker bewijst in de loop van de dag zijn voordeel/gemak al uit want eenmaal op het eiland kunnen we hem ook daar overal laten vullen en het blijft lekker koel.

Rond 09:30 hebben we de tender genomen naar het eiland om daar een aantal uren aangenaam door te brengen, een (letterlijk) bewogen tochtje, er staan weer flinke golven dus zijn die kleine bootjes een speelbal die van links naar rechts slingeren, het gegil van sommige passagiers doet aan een achtbaan denken 

Eenmaal aan wal lopen we eerst door de Straw Market, een verzameling houten hokje waar men: Bahamian arts and crafts zegt te verkopen maar het zijn voornamelijk (strand)jurkjes voor de dames en t-shirt dit alles met een zeer hoog (99%) China/Taiwan gehalte niets van onze gading kunnen vinden dus zoeken we een leuk plekje op om een poosje van het zonnetje te genieten op de overal aanwezige ligbedden, als we het wat te warm krijgen nemen we een duik in Bertram’s Cove en laten ons daarna opdrogen op de ligbedden.

We verkennen het eiland wat verder en komen in een deel wat men aan het aanleggen is, er is een binnenmeer gegraven met open verbinding met de ocean zodat het tij vrijspel heeft aan de oceankant is hier een stuk onaangetaste natuur met mooie grillige rotsformaties en we zien er ook verschillende fossielen van oud koraal zitten.

De maag begint te spreken dus zoeken we het centrum weer op waar door de keukencrew van het schip een bbq gemaakt wordt dit laten we ons goed smaken, terwijl we kijken naar een groep die dansles (samba) krijgen.

We zoeken een paar vrije ligbedden op om uit te buiken en ondertussen aan ons kleurtje te werken, als het allemaal wat te heet word zoeken we de tenders weer op en gaan terug naar de Pearl, rond 02:15 pm zijn we terug aan boord en kijken vanaf ons balkon naar de tenders die al en aan varen.

03:15 pm gaat de laatste tender met passagiers weg van het eiland, daarna komen er nog twee tenders uit de baai met scheepspersoneel en al het afval. 04:05 gaat het anker op en vervolgen we onze reis richting Jamaica.

Rond 05:00 hebben we trek in iets lekkers dus gaan we op zoek naar een mogelijkheid om een snack te scoren, we houden het gezond en beperken ons te wat fruit, om 09:00 zijn we dan wat uitgebreider gaan eten.

De ocean is heel wat ruwer dan gisteren wat goed merkbaar is het schip gaat nu behoorlijk heen en weer waar we gisteren bijna niet merkten dat we op zee zaten, nu heb je zeebenen nodig om niet tegen de muren te vallen als je door de gangen loopt, ook nu achter de laptop merk ik goed het wiegen van het schip.

Dag 5 dinsdag 29 november

Heerlijk geslapen op de deining van de golven, het is net als lichte turbulentie tijdens een vlucht, om 08:00 am opgestaan en op het gemak gestart we kunnen vandaag toch nergens naar toe dus waarom haast maken.

Tegen 09:00 gaan we ontbijten en aansluitend verkennen we de dekken 13 en 14, op dek 13 zijn veel sportmogelijkheden er is daar ook een parkoers voor trimmers en hardlopers er zitten wel een paar scherpe bochten in dat parkoers en er lopen dan ook nog mensen op het gemak een rondje dus is het uitkijken dat men niet tegen een ander opbotst, op dek 14 is een grote klimwand aan de achterkant van de schoorsteen ook zijn er een paar zonnedekken die aangemerkt zijn als stiltezone heerlijk rustig alleen jammer dat men daar geen plekjes heeft die ook nog wat schaduw hebben, het is er dan ook bloedheet.

Om 12:30 pm bezoeken we een programma waar men informatie kan krijgen over de shopmogelijkheden in de plaatsen die we nog aandoen, erg jammer dat het bijna volledig gericht is op winkels waar men diamanten, andere edelstenen en (dure) horloges verkoopt.

Het geheel doet een beetje timeshareachtig aan we houden het hier na een kwartiertje dan ook voor gezien de winkels aan boord zijn voor een deel trouwens dezelfde als er in de voordracht zaten.

Bij veel van dit soort activiteiten kan je ook van alles winnen door aanwezig te zijn, men is dan wel zo slim dat de trekking van die lootjes weer tijdens een ander bijeenkomst gehouden wordt, ook verkoopt men een soort krasloten waar je (geld)prijzen mee kan winnen daar krijg je als je genoeg loten koopt dan weer andere lotjes bij waar je een cruise voor twee personen mee kan winnen, trekking (je raad het al) een paar dagen later.

De middag wordt doorgebracht in zowel zon als schaduw even afhankelijk van de temperatuur.

Rond 04:15 pm krijgen we land in zicht Cuba glijdt aan ons voorbij met een ondergaande zon, heb nog wat foto’s gemaakt maar ik denk dat er van Cuba door een wat heiige achtergrond weinig te zien is.

De lucht wilde jammer genoeg ook niet echt mooi kleuren door wat donkere wolken, hopelijk krijgen we nog een paar mooie zonsondergangen want tot nu toe is het nog niet veel.

Men is aan boord bang dat er besmettelijke ziektes uit zullen breken, je vind dan ook overal automatische dispensers met een handontsmettingsmiddel, zodra je een eetgelegenheid binnen loopt staat daar een personeelslid met een spuitflacon met ontsmettingsmiddel dat spuiten ze op je hand, veelal zijn dat Indieërs en dat gaat het van “wassie-wassie, smilie-smilie, happy-happy”, in de restrooms hangt een papier met het verzoek om bij het naar buiten gaan een papieren handdoek te gebruiken om de deurknop aan te pakken, dat laatste vind ik met het gegeven dat bijna de helft van de mensheid een restroom uitloopt trouwens niet eens zo’n slecht idee.

Vanavond zijn we naar het Stardust Theater geweest waar de show “Oh What A Night” te zien was een tribute aan Frankie Valli en the Four Seasons, een leuke show met heerlijke oude muziek.

Voor we naar die show gingen hebben we nog een formulier ingeleverd om morgen met een excursie me te gaan, hopelijk is er nog plaats.

Vandaag was het water heel wat rustiger dan afgelopen nacht, we hebben een heel dag licht bewolkt weer met een luchtvochtigheid van 60%, tegen de avond loopt die op naar 72% en dat is gelijk goed te voelen het lijkt warmer te worden maar dat is een klamme warmte.

Dag 6 woensdag 30 november

Vanmorgen loopt de wekker om 07:00 am af, we komen wat vroeger uit bed omdat we een excursie geboekt hebben die om 09:00 vertrekt en we willen natuurlijk wel even ontbijten, als we opstaan is het schip aan bezig met afmeren in de haven van Ocho Rios, Jamaica hiervoor worden o.a. een aantal trossen rond bolders gelegd die op palen in de haven staan hiervoor wordt een gewoon speedbootje gebruikt en de havenmedewerkers die dit moeten doen lopen gewoon in korte broek en op blote voeten ARBOwetgeving kennen ze hier niet.

Als we net aangemeerd zijn loopt er nog een tweede cruiseschip de haven binnen, de Norwegian Sun dus het wordt druk vandaag.

Om 08:45 melden we ons in de tent waar men moet verzamelen voor de diverse excursies en om 09:00 worden we met een busje naar onze eerst stop gebracht, de Dunn’s River Falls zodra we uitstappen zwermen er een heleboel Jamaicanen rond ons heen, die je van allerlei prullaria aan willen smeren ze drukken het gewoon in je handen de eerst is gratis maar je moet wel een tweede kopen voor grof geld, terug geven en blijven weigeren.

Als we later terug komen en in de bus zitten te wachten tot die vertrekt zien we dat dit trouwens illegale verkopers zijn want als er een beveiligingsman verschijnt vliegen ze alle kanten op om maar weg te komen.

Lang haar en daar dan ook nog eens een haarband rond geeft een aparte status op dit eiland, binnen vijf minuten krijg ik tot twee keer toe een zakje wiet in de handen gedrukt denk dat ik binnen een uurtje toch wel een kilo had kunnen verzamelen 

We gaan het park in en ook daar proberen ze je van alles te verkopen te beginnen met waterschoenen, want je kan niet zonder terwijl de gidsen alles op blote voeten doen  gidsen hebben ze genoeg trouwens zover we konden zien gingen er met iedere groep minstens twee mee en dan nog een derde met een camera zodat ze aan het eind van de klim de hele tocht op een dvd aan konden bieden.

Wij hebben de falls niet beklommen het was allemaal veel te gemaakt de gidsen vertellen je wat je moet doen door de diepste poelen en jezelf achter over laten vallen op zo’n poel in (staat leuk op de film) dit soort kermis hoeft voor ons niet dus nemen we de trappen naar het strand, daar loopt trouwens ook weer een gids voor mee, je mocht eens verdwalen op die ene trap.

Ook op het strand komen ze weer van alle kanten op je af de een wil je op een jetski hebben de ander wil je foto maken en de derde heeft weer wiet in de aanbieding dat laatste heb je trouwens niet nodig om een trip te maken, die mannen roken het zelf volop dus als je daarbij in de buurt blijft zitten ben je binnen vijf minuten zo stoned als en garnaal.

Na de nodige foto’s gaan we terug naar boven daar aangekomen is er maar een pad om het park uit en dat is dwars door een heel dorp van verkoop stalletjes met zeer opdringerig volk neem daarbij het gegeven dat de falls man-made zijn (wat op sommige plekken duidelijk te zien is, heb namelijk nog nooit geen limestone op nog levende bomen zien ontstaan) en je hebt een touristtrap van de ergste soort.

Het is als je zelf je plan kan/mag trekken om de falls te beklimmen kan het best leuk zijn maar zoals het nu gedaan wordt is echt waardeloos.

We nemen de shuttlebus naar onze volgende stop Dolphin Cove, hier kan men het water in met dolfijnen, haaien (de ongevaarlijke Nurseshark) en stingrays, wij beperken ons tot kijken vanaf de wal heeft het voordeel dat je foto’s kan maken vooral als de dolfijnen hun sprongen maken erg leuk.

Mooi aangelegd park met allerlei (dieren)vermaak ook hier weer wat winkeltjes langs het strand en de basins met de haaien en stingrays maar niet zo opdringerig.

Nadat we alles op het gemak bekeken hebben gaan we terug naar boven ook hier wordt men natuurlijk door een giftshop naar buiten gebracht, we nemen vervolgens de bus terug naar de kade.

Daar kan je alleen komen op vertoon van de kamerpas, aan de wal moeten de spullen door de x-ray en ook aan boord wordt dat nogmaals gedaan maar verder is het tonen van de kamerpas voldoende, zowel bij het aan land gaan als bij terugkeer naar het schip hebben we geen douane gezien een paspoort/ID-card is niet een keer om gevraagd.

De planning was om na het eten nogmaals aan wal te gaan om wat winkels te bezoeken maar een plotseling opkomende knallende koppijn bij Annie heeft ons doen besluiten aan boord te blijven.

04:30 pm moest iedereen aan boord zijn en om 05:00 gaan de trossen los en kiezen we het zeegat op weg naar onze volgende stop.

We brengen een bezoekje aan de desk waar men excursies kan boeken en bespreken voor morgen een bezoek aan een zandbank waar men met stingrays kan zwemmen in combinatie met een rondrit over een deel van Grand Cayman Island daar zit ook gelijk een afspraak voor de tender bij dus hoeven we niet in de rij om aan land te kunnen.

Als we na het avondeten nog een poosje op het balkon zitten worden we naar binnen gedwongen door een regenbui.

Conclusie over Jamaica: hoeft voor ons echt niet meer, enorm opdringerig volk wat je en poot uit wil draaien voor je er erg in hebt de veiligheid laat ook te wensen over.

Dag 7 donderdag 1 december

Vandaag loopt anders dan gepland was, daar hadden we op 07:15 am toen we opstonden nog geen idee van, wel zag ik gelijk dat we niet op de geplande plaats lagen, het schip ging net voor anker toen we opstonden, maar wat we zagen was geen George Town.

We lagen bijna aan de ander kant van Grand Cayman, George Town ligt aan de westkant en wij lagen bijna een de oostkant, het weer aan de westkant was te slecht, door de harde wind en hoge golven kregen de tenders van de havenautoriteiten geen toestemming om een pendeldienst met het cruiseschip te onderhouden.

George Town heeft een kleine haven waar geen cruiseschepen aan de kade kunnen meren, ze moeten in de haven voor anker en dan worden de mensen met tenders naar de wal gebracht.

Schijnbaar komt het wel meer voor, want men heeft aan de oostkant van het eiland een mogelijkheid gemaakt waar de tenders wel aan kunnen leggen er is een landingspier en een met hekwerk afgezet terrein.

De tenders zijn dus leeg uit George Town naar hier komen varen, ze liggen alle vier al te wachten als de Pearl voor anker gaat.

Wij gaan eerst ontbijten en melden ons tegen 10:00 uur in het Stardust theater daar krijgen we te horen dat daar de hoge zeegang de excursie naar de Stingrays niet doorgaat, we kunnen een ander tour boeken en als we dat niet doen wordt het bedrag van de excursie terug gestort op de creditcard, we kiezen voor het laatste en besluiten om morgen nogmaals te proberen om met de Stingrays te zwemmen.

We nemen de tender naar de wal en nemen daar een taxibus naar George Town om te shoppen, niet dat we een vermogen aan diamanten of andere edelstenen willen kopen, maar je moet toch wat met zo’n dag, na een paar uur voornamelijk winkels kijken gaan we weer terug aan boord waar we eerst wat te eten halen en een poosje naar de af en aan varende tenders kijken.

Langs de haven kwamen we nog in gesprek met een medewerkster van een duik en snorkelschool en die wist te vertellen dat het al drie dagen zo slecht was of eigenlijk nog slechter, want gisteren stond zelfs hun parkeerterrein onder water, er waren dan ook verschillende cruiseschepen die George Town uit het programma hebben moeten halen en er een zeedag van gemaakt hebben, wij konden gelukkig nog wel aan wal.

Om 04:00 pm is het anker op en naar de volgende plaats, dat is Cozumel Mexico.

De eerst paar mijlen varen de tenders die terug gaan naar George Town gelijk mee op.

Grand Cayman was een verademing na Jamaica hier geen opdringerige bevolking maar erg vriendelijke mensen die heel behulpzaam waren.

Het eiland lijkt trouwens net een platte pannenkoek, wat wij er in de twintig minuten durende taxirit van gezien hebben was nergens hoger dan tien meter boven de zeespiegel, bij de haven zag ik nog een route aanduiding naar een Tsunamieshelter maar of die nut heeft weet ik niet, naar mijn idee blijft er van het eiland bij een flinke tsunamie niet meer over dan een kale zand/koraal plaat.

Van de week dacht ik al en paar keer vissen uit het water te zien springen maar vandaag zagen we ineens heel wat van deze vliegende vissen, door de wind en de hoge golven bleven ze nu langer boven het water vliegen soms enkele tientallen meters, foto’s maken viel jammer genoeg niet mee, omdat de vissen niet zo groot zijn en ze ook nog bijna dezelfde kleur als de ocean hebben. (google biedt uitkomst)

Vanavond hebben we een nieuwe excursie geboekt, dit is zwemmen met Stingrays en daarna of er voor afhankelijk in welke groep men zit de mogelijkheid om te snorkelen, de rest van de tijd kan met gebruik maken van het privé strand wat erbij hoort.

De cruise valt tot op heden erg mee, de service aan boord is geweldig men doet werkelijk alles om de passagiers tevreden te houden er is op twee passagiers één bemanningslid, zo worden de kamers meerdere keren per dag nagekeken en zonodig schoongemaakt.

Het is al verschillende keren voorgekomen dat we bij terugkomst zagen dat het bed weer netjes recht getrokken was en de kussen opgeschud nadat een van ons op bed gezeten had.

Als we ‘s avonds na het eten terug op de kamer komen ligt er een nieuwe folder met dingen voor de volgende dag, is het kleed wat overdag op het voeteneind ligt, zodat je niet met je schoen op het dekbed ligt, er af gehaald en zijn de lakens terug geslagen zodat je zo in bed kan stappen, ook is er dan een lampje aangedaan zodat je niet in een donkere kamer stapt.

Gisterenavond lag er ineens een beest (konijn)op bed dat bleken twee kunstig gevouwen handdoeken te zijn.

Men komt je nog net niet instoppen en een nachtkus geven maar verder hebben we zeker geen klagen.